Η πρώτη ένοπλη συνάθροιση των Μεταπολιτευτικών στις 3 Σεπτεμβρίου 1895 στο Κλήμα Αλικάμπου Χανίων είχε σκοπό την υπογραφή Υπομνήματος προς τους προξένους των Μεγάλων Δυνάμεων της Ευρώπης και της Ελλάδος για την αφόρητη και οδυνηρή κατάσταση που επικρατούσε στην Κρήτη η οποία στέναζε κάτω από τον τουρκικό ζυγό.
Οι πληροφορίες για την ένοπλη αυτή συνάθροιση βασίζονται κυρίως στο ημερολόγιο που άφησε ο καταγόμενος από τον Αλίκαμπο, νεαρός τότε δικηγόρος στο Βαμο, Ιωσήφ Λεκανίδης, ο οποίος εγκατέλειψε την οικογένειά του και αφοσιώθηκε ψυχή τε και σώματι σ`αυτήν την κινητοποίηση, από την αρχή μέχρι το τέλος της και όχι μόνο συμμετείχε ενεργά με δικό του σώμα ανδρών, αλλά άφησε το ημερολόγιό του και διατήρησε με επιμέλεια όλο το αρχείο και την αλληλογραφία της Μεταπολιτευτικής Επιτροπής, πολύτιμα ιστορικά ντοκουμέντα για τις επόμενες γενιές………….
Αρχικός πυρήνας της Μεταπολιτευτικής Επιτροπής ήταν η Μυστική Αδελφότητα, όμοια της Φιλικής Εταιρείας που ιδρύθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1893 από μια ομάδα φλογερών νέων, οι περισσότεροι ηλικίας 30 με 35 ετών , νέοι επιστήμονες , οι οποίοι τελείωσαν τις σπουδές τους στην ελεύθερη Ελλάδα και κατέβηκαν στην Κρήτη εκείνα τα δύσκολα χρόνια και σκοπό είχε να μυήσει στην επαναστατική ιδέα και να στρατολογήσει πρόσωπα τα οποία θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στην επιτυχία του σκοπού τους.
Στυλιανός Φωτάκης δικηγόρος από Μελάμπες Αγίου Γεωργίου, Γεώργιος Μυλωνογιάννης γιατρός από Κεφαλά Αποκορώνου, Σέργιος Καλλιγιάνης από το Βαμο, Κωνσταντίνος Μαλινός δήμαρχος Βάμου από το Γαβαλοχώρι, παπα-Γαβρίλης Μανιουδάκης από το Πρόβαρμα, Στέλιος Δημητρακάκης δικηγόρος από το Ροδάκινο Αγ.Βασιλείου και Ιωσήφ Λεκανίδης δικηγόρος από τον Αλίκαμπο Αποκορώνου.
Με πρωτοβουλία της Μυστικής αδελφότητας έγινε 8 Μαίου 1894 η πρώτη δημόσια συνάθροιση όπου συντάχτηκε προς τους προξένους και το Σουλτάνο το Υπόμνημα με αιτήματα την αλλαγή του ανυπόφορου φορολογικού συστήματος, το διορισμό Χριστιανού Γενικού Διοικητη και τη σύγκλιση της Κρητικής Βουλής σύμφωνα με τους όρους της Συμβασης της Χαλέπας………..
Ωστόσο τα αιτήματα δεν ικανοποιήθηκαν από τον Καραθεοδωρή Πασά και αποφασίστηκε ένοπλη συνάθροιση στα βουνά……
Στο σημείο αυτό παρουσιάζεται και ένα νέο πρόσωπο ο Μανούσος Κούνδουρος πρωτοδίκης στο Βάμο ο οποίος συνεργάζεται με τη Μεταπολιτευτική Επιτροπή στην οποία ορίζεται Πρόεδρος ενώ Γραμματέας ορίζεται ο Ιωσήφ Λεκανίδης…….
3 Σεπτεμβρίου 1895 πραγματοποιείται η συνάθροιση στο Κλήμα Αλικάμπου για την υπογραφή του νέου Υπομνήματος………………….
Είναι συγκλονιστικά τα γραφόμενα του Λεκανίδη στο ημερολόγιό του σχετικά με το οικογενειακό του δράμα όσον αφορά τη συμμετοχή του στο Μεταπολιτευτικό του Κίνημα:
«Παρεπονείτο (η σύζυγός του Ελένη) εναντίον μου ότι άφηνα αυτήν μόνην, ξένην και έρημον, εν μέσω Τούρκων και Χριστιανών, με πέντε τέκνα και διατρέχουσαν τον όγδοον μήνα της εγκυμοσύνης αυτής, έκλαιε δε απαρηγόρητος καθ`όλην την νύκτα και προσεπάθει νε με μεταπείσει όπως μη απέλθω.
Εγώ διήγον νύκτα αγωνιώδη διότι ήμουν βέβαιος περί της καταστροφής της οικογενείας μου αλλά έλεγον ότι εν όσω δε ρίψουν πραγματικώς οι Κρήτες των περί των όλων κύβον, δεν είναι δυνατον να λάβωσι πέρας τα δεινά των και εν τοιαύτη περιπτώσει έπρεπε εγώ πρώτος να θυσιάσω ολόκληρον την οικογένειάν μου.Δια τούτο παρετήρουν την σύζυγόν μου και τα τέκνα μου μετά τρυφερότητος, δια τελευταίαν φοράν, τίποτα όμως δε μέτεβαλε τους σκοπούς μου»
Και συνεχίζει την επομένη κατά την αναχώρησή του από τον Αλίκαμπο για το Κλήμα:
«Ευρίσκομαι υπό το κράτος της συγκινήσεως και της στενοχωρίας δια τον αποχωρισμόν της οικογενείας μου και των γερόντων γονέων μου ,ουχ ήτονμετά μεγάλης προσπαθείας αποκρύπτω ταύτας»
Η συνάθροιση επέτυχε……
Δεύτερη ορίστηκε στις Βρύσσες αλλά δεν έγινε γιατι η Χωροφυλακή και ο στρατός καταδίωξε τους κινηματίες…
Ορίστηκε νέα στην Κράπη…
«Η μεγαλυτέρα των προηγουμένων και επιβληκωτέρα. Προσέρχονται σχεδόν από όλα τα χωρία του Αποκορώνου και της επαρχίας Σφακίων» σημειώνει ο Λεκανίδης…………………………..
Συντάχθηκε νέο Υπόμνημα και αμέσως ξεκίνησε η δευτερη και πιο δύσκολη φάση της κινητοποίησης των Μεταπολιτευτικών.
Η παραμονή στα βουνά ενόπλων ανδρών οι οποίοι με νικηφόρους συγκρούσεις με τον κατακτητή θα διατηρήσουν το Κίνημα ζωντανό και θα πιέσουν για την ικανοποίηση των αιτημάτων του Υπομνήματος.
Πυρήνας πάλι οι:
Ιωσήφ Λεκανίδης, Μανούσος Κούνδουρος, Γεώργιος Πωλιουδάκης, Σταύρος Χριστοδουλάκης, Γεώργιος και Μιχαήλ Μυλωνογιάννης, Γεώργιος Κατσουλογιώργης, Σπυρίδων Βαρδινογιάννης, Κων/νος Μαλινός, Χαράλαμπος παπαδάκης, Παπα-Μαλέκος, Ιωάννης Γιανναράκης, Ευστάθιος Περουλής, Γεώργιος Λεκανίδης, Στυλιανός Φωτάκης, Μαρκος Δημητρακάκης και Εμμανουήλ Βαβουράκης.
Με την ίδρυση του Επαναστατικού Στρατοπέδου Ακρωτηρίου αρχές του 1897 τα βασικά στελέχη αποχώρησαν από την Επιτροπή και εντάχθηκαν στο Επαναστατικό Στρατόπεδο το οποίο ξεκίνησε την επαναστατική του δράση με αρχές και κύριο αίτημα την ΕΝΩΣΗ με την ελεύθερη Ελλάδα…………….
Μέχρι το 1913 που υψώθηκε στο Φιρκά η ελληνική σημαία και επισημοποιήθηκε η ΕΝΩΣΗ.
(Από την ομιλία του κυρίου Αλέξανδρου Μυλωνογιάννη ιστορικού ερευνητή στις 3 Σεπτεμβρίου 2008 κατά τον εορτασμό της επετείου της πρώτης ένοπλης συνάθροισης των Μεταπολιτευτικών στον Αλίκαμπο Χανίων)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου