Η μνήμη φοράει ξυλοπάπουτσα...

 

Η μνήμη φοράει ξυλοπάπουτσα...

...και όταν μας επισκέπτεται, τα βράδια της αγρύπνιας με στηλωμένο το βλέμμα στο λευκό ταβάνι, κάνει θόρυβο και ξεσηκώνει συνειδήσεις, ενοχές και λήθη...

 

Στην τελική όλοι μετανάστες είμαστε... απ`όπου κι αν ερχόμαστε και όπου κι αν πηγαίνουμε...

 

Μια συνέντευξη του ποιητή Γιώργου Μαρκόπουλου απόψε με αφορμή τη φωτογραφία μιας Ελληνίδας αγρότισσας με τα παιδιά της που μόλις αποβιβάζονταν από το τρένο που τους μετέφερε στη Γερμανία και που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα

ΤΑ ΝΕΑ του 11/2015.

 

Απόσπασμα από παλαιότερη ζωντανή εκπομπή στο spirtowebradio

 

Καλή σας ακρόαση

Με εκτίμηση

Nana Tsouma Kato apo to Kioski · Μαρκόπουλος Γιώργος Ποιητής

Τα μυστικά της καλής... αναπνοής

 Τα μυστικά της καλής... αναπνοής

Αν θέλετε να παρατηρήσετε μια απίθανη αναπνοή παρακολουθήστε ένα νεογέννητο.
Τί κάνει;
Εξασκεί μια βαθιά ή διαφραγματική αναπνοή χρησιμοποιώντας το διάφραγμα(ένας μυς κάτω από τους πνεύμονες) για να τραβήξει αέρα μέσα στους πνεύμονες.
Οπτικά, θα δείτε την κοιλιά του να επεκτείνεται ,να φουσκώνει και το στήθος του να ανεβαίνει καθώς εισπνέει αέρα μέσω της μύτης μέσα στους πνεύμονες. Μετά καθώς θα εκπνέει, η κοιλιά θα συστέλλεται και θα ξεφουσκώνει, δηλαδή «ρουφιέται» μέσα.
Αυτή η αναπνοή λέγεται διαφραγματική ή αλλιώς βαθιά αναπνοή που μας επιτρέπει να αναπνέουμε πιο αργά, να έχουμε την καλύτερη δυνατή οξυγόνωση του σώματος και αποβολή του διοξειδίου του άνθρακα από το σώμα μας.
Κατά συνέπεια μειώνει το αίσθημα της δύσπνοιας, βοηθά στη μείωση των καρδιακών παλμών και την σταθεροποίηση της πίεσης του αίματος και προάγει, εν τέλει, την σωματική και πνευματική χαλάρωση και ευεξία
Ομως για πολλούς ανθρώπους αυτό το είδος της αναπνοής δε γίνεται ενστικτωδώς. Αντίθετα οι περισσότεροι από εμάς μεγαλώνοντας αλλάζουμε το τρόπο που αναπνέουμε. Πολλοί παράγοντες, από το στρες και άγχος της καθημερινότητας, τη θερμοκρασία, τη ρύπανση το θόρυβο ακόμα τη συνήθεια να «ρουφάμε» την κοιλιά μας προς τα μέσα για λόγους κομψότητας ώστε να δείχνουμε πως έχουμε επίπεδο στομάχι, μας οδηγούν σταδιακά σε μια άλλη μορφή αναπνοής.
Πρόκειται για μια πιο ρηχή, γρήγορη και λιγότερο ικανοποιητική αναπνοή που ονομάζεται θωρακική αναπνοή. Η θωρακική αναπνοή επιτελείται από μυς του θώρακα, αντί του διαφράγματος μας, και είναι δυσλειτουργική αφού απαιτεί μεγαλύτερη προσπάθεια και είναι λιγότερο αποτελεσματική/ικανοποιητική σε σχέση με τη διαφραγματική αναπνοή.
Όταν αναπνέουμε με ρηχό τρόπο, το σώμα παραμένει σε κυκλική κατάσταση άγχους - το άγχος μας προκαλεί ρηχή αναπνοή και η ρηχή αναπνοή μας προκαλεί στρες. Αυτό ενεργοποιεί το συμπαθητικό νευρικό σύστημα, τον κλάδο του αυτόνομου νευρικού συστήματος που μας προκαλεί δραστηριότητα και αντίδραση.
«Η ρηχή αναπνοή δεν κάνει το στρες μια αντίδραση, το κάνει μια συνήθεια στο σώμα μας και ως εκ τούτου το μυαλό μας κλειδώνει εκεί» λέει ο κ. Τζον Λούκοβιτς ένα βοηθός αναπνοής στο Μπρούκλιν της ΝΥ.
Και συνεχίζει:
«Ετσι η μακροχρόνια ρηχή αναπνοή μπορεί να επηρεάσει σοβαρά την υγεία μας.»
Σύμφωνα με τον Luckovich, το χρόνιο άγχος που σχετίζεται με ρηχή αναπνοή οδηγεί σε χαμηλότερες ποσότητες λεμφοκυττάρων, έναν τύπο λευκών αιμοσφαιρίων που βοηθά στην άμυνα του οργανισμού από εισβολές οργανισμών και μειώνει τις ποσότητες πρωτεϊνών που σηματοδοτούν άλλα ανοσοκύτταρα.
«Στη συνέχεια, το σώμα μας είναι ευαίσθητο σε οξείες ασθένειες, επιδεινώνοντας προϋπάρχουσες ιατρικές παθήσεις και παρατείνοντας τους χρόνους επούλωσης. Η ρηχή αναπνοή μπορεί να μετατραπεί σε κρίσεις πανικού, να προκαλέσει ξηροστομία και κόπωση, να επιδεινώσει αναπνευστικά προβλήματα και αποτελεί πρόδρομο για καρδιαγγειακά προβλήματα» καταλήγει

Αυτό το αναπνευστικό μοτίβο δημιουργεί επίσης ένταση σε άλλα μέρη του σώματος και μπορεί να οδηγήσει σε πολλά καθημερινά προβλήματα. Όταν αναπνέουμε με το στέρνο μας, χρησιμοποιούμε τους μυς στους ώμους, το λαιμό και το στήθος μας για να επεκτείνουμε τους πνεύμονές μας, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε πόνο στον αυχένα, πονοκεφάλους και αυξημένο κίνδυνο τραυματισμού. Οι ώμοι μας πέφτουν προς τα εμπρός και η στάση μας αλλάζει επίσης.

Η διαφραγματική αναπνοή, από την άλλη πλευρά, μπορεί να μειώσει την αρτηριακή πίεση, να μειώσει τον καρδιακό ρυθμό, να χαλαρώσει τους μυς, να μειώσει το άγχος και να αυξήσει τα επίπεδα ενέργειας.Να κάνει βαθιά την αναπνοή μας επίσης.

«Μπορεί να βοηθήσει τα έντονα συναισθήματα και να τα κάνει λιγότερο απειλητικά. Η βαθιά αναπνοή φέρνει συνειδητοποίηση που μπορεί να μας βοηθήσει να αναπνέουμε προσεκτικά, παρατηρώντας ότι η ζωή είναι ένα νήμα στιγμών, υφασμένα μαζί που πηγαίνουν και έρχονται », δηλώνει η Juli Fraga, κλινική ψυχολόγος με εκπαίδευση στη μείωση του άγχους που βασίζεται στη συνειδητοποίηση και την προσεκτική ανατροφή των παιδιών.
Και σαν να μην έφτανε αυτό για να αλλάξετε τις ρηχές αναπνευστικές σας συνήθειες,ήρθε και μια πρόσφατη μελέτη που έδειξε μια άμεση σχέση μεταξύ της ρινικής αναπνοής και της γνωστικής λειτουργίας. Σε μια σειρά πειραμάτων, οι άνθρωποι αποδείχτηκε πιο πιθανό να θυμούνται ένα αντικείμενο και είναι πιο γρήγορα σε θέση να εντοπίσουν ένα φοβισμένο πρόσωπο όταν εισπνέουν και εκπνέουν μέσω της μύτης. Η βελτιωμένη ανάκληση της μνήμης και η συναισθηματική κρίση εξαφανίστηκαν όταν η αναπνοή-εκπνοή έγινε μέσω του στόματος.

Μια ασκησούλα τώρα για να εξασκηθείτε στην αναπνοή από το διάφραγμα. Ξαπλώστε ανάσκελα με το ένα χέρι στο στομάχι σας και το άλλο χέρι στο στήθος σας. Αναπνεύστε βαθιά ενώ πιέζετε το στομάχι σας όσο μπορείτε. Το χέρι στο στομάχι σας θα κινηθεί έξω και το χέρι στο στήθος σας θα παραμείνει ακίνητο. Όταν εκπνέετε, θα αισθανθείτε το στομάχι σας να τραβάει πίσω. Τόσο το στήθος όσο και οι ώμοι σας πρέπει να παραμείνουν χαλαροί και ακίνητοι.

Δημοσιεύτηκε στο  

https://stories.thriveglobal.gr/esy-anapneeis-sosta/

Κριτική εσωτερική φωνή · ένας εχθρός μέσα στο κεφάλι μας!

 -Τί είναι η κριτική εσωτερική φωνή;

Όλοι γνωρίζουμε αυτές τις ενοχλητικές σκέψεις και αμφιβολίες που αυξάνουν τη νευρικότητά μας και παρεμβαίνουν στην απόδοσή μας σε διάφορες στιγμές. Ωστόσο, οι περισσότεροι από εμάς αγνοούμε ότι αυτές οι χλευαστικές, υποτιμητικές αυτοκριτικές είναι μόνο η κορυφή ενός παγόβουνου. Είναι απλώς τα πιο προφανή θραύσματα ενός μεγαλύτερου, καλά κρυμμένου εχθρού μέσα στον καθένα μας που επηρεάζει τις ενέργειές μας, παρεμβαίνει στην επιδίωξη των προσωπικών και επαγγελματικών στόχων μας και έχει γενικό αρνητικό αντίκτυπο στη ζωή μας.

Η κριτική εσωτερική φωνή είναι ένα καλά ενσωματωμένο και επαναλαμβανόμενο στοιχείο καταστροφικών σκέψεων προς τον εαυτό μας και τους άλλους. Είναι οι γκρινιάρικες «φωνές», ή σκέψεις, που συνθέτουν αυτόν τον εσωτερικό μας  διάλογο και βρίσκονται στη ρίζα μεγάλου μέρους της αυτοκαταστροφικής και δυσπροσαρμοστικής συμπεριφοράς μας.

Η κριτική εσωτερική φωνή δεν είναι μια ακουστική ψευδαίσθηση. Βιώνεται σαν σκέψεις μέσα στο κεφάλι μας. Αυτό το ρεύμα καταστροφικών σκέψεων σχηματίζει έναν αντι-εαυτό που μας αποθαρρύνει να ενεργήσουμε  προς το συμφέρον τους.

                -Πώς μας επηρεάζει η κριτική εσωτερική φωνή;

Η κριτική εσωτερική φωνή είναι ένας εσωτερικός εχθρός που μπορεί να επηρεάσει κάθε πτυχή της ζωής μας, συμπεριλαμβανομένης της αυτοεκτίμησης και της αυτοπεποίθησής μας, των προσωπικών και οικείων μας σχέσεων, των επιδόσεων και των επιτευγμάτων μας στο σχολείο και την εργασία. Αυτές οι αρνητικές σκέψεις μας επηρεάζουν υπονομεύοντας τα θετικά μας συναισθήματα για τον εαυτό μας και τους άλλους και ενισχύοντας την αυτοκριτική, την εσωτερικότητα, τη δυσπιστία,  τους εθισμούς και την υποχώρηση από δραστηριότητες που έχουν  οι στόχοι μας.

       -Ποια είναι μερικά παραδείγματα κοινών κριτικών εσωτερικών φωνών;

Μερικές κοινές φωνές περιλαμβάνουν σκέψεις όπως «Είσαι ηλίθιος», «Δεν είσαι ελκυστικός» ή «Δεν είσαι σαν τους άλλους ανθρώπους». Μερικοί άνθρωποι έχουν φωνές για την καριέρα τους, όπως «Δεν θα είσαι ποτέ επιτυχημένος», «Κανείς δεν εκτιμά πόσο σκληρά εργάζεσαι» ή «Είσαι υπό υπερβολική πίεση, δεν μπορείς να διαχειριστείς αυτό το άγχος». Αλλοι πάλι  βιώνουν φωνές για τη σχέση τους, όπως «Δεν νοιάζεται πραγματικά για σένα», «Είσαι καλύτερα μόνος σου» ή «Μην είσαι ευάλωτος, απλώς θα πληγωθείς».

       -Από πού προέρχονται οι κρίσιμες εσωτερικές φωνές;

Αυτές οι εσωτερικές φωνές συνήθως προέρχονται από πρώιμες εμπειρίες της ζωής που εσωτερικεύονται και λαμβάνονται με τρόπους που σκεφτόμαστε για τον εαυτό μας. Συχνά, πολλές από αυτές τις αρνητικές φωνές προέρχονται από τους γονείς μας ή από τους δασκάλους της  πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς ως παιδιά αντιλαμβανόμαστε τις αρνητικές στάσεις που έχουν οι γονείς  ή οι δάσκαλοι όχι μόνο προς τα παιδιά αλλά και προς τον εαυτό τους. Οι φωνές αυτές  μπορεί επίσης να προέρχονται από αλληλεπιδράσεις με συνομηλίκους, με αδέλφια ή ακόμα και ενήλικες  που ασκούν  πάνω μας μεγάλη επιρροή.

-Πώς διαφέρει η κριτική εσωτερική φωνή από τη συνείδηση;

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι αν σταματήσουν να ακούν την κριτική εσωτερική τους φωνή, θα χάσουν την επαφή με τη συνείδησή τους.

Ωστόσο, η κριτική εσωτερική φωνή δεν είναι ένας αξιόπιστος ηθικός οδηγός όπως  είναι η συνείδηση.

Αντίθετα, η κριτική εσωτερική φωνή είναι εξευτελιστική και τιμωρητική και συχνά μας οδηγεί σε αρρωστημένες  αποφάσεις και κατά συνέπεια καταστάσεις. Αυτές οι αρνητικές φωνές τείνουν να αυξάνουν τα συναισθήματα μίσους προς τον εαυτό μας χωρίς όμως να μας παρακινούν να αλλάξουμε τις ανεπιθύμητες ιδιότητες  που- όπως μας λένε-  έχουμε ή να ενεργήσουμε με έναν άλλο τρόπο εποικοδομητικό .

   -Μπορούμε να εξουσιάσουμε την κριτική εσωτερική μας φωνή;

Για να μπει ένας έλεγχος  σε αυτήν την καταστροφική διαδικασία σκέψης, πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσουμε τί  μας λέει η εσωτερική μας φωνή, ώστε να μπορέσουμε  να την εμποδίσουμε να καταστρέψει τη ζωή μας. Για να το προσδιορίσουμε αυτό, είναι χρήσιμο να δίννουμε προσοχή στο πότε ξαφνικά γλιστράμε σε κακή διάθεση ή αναστατωνόμαστε  από κάτι.  Συχνά αυτές οι αρνητικές αλλαγές στα συναισθήματα είναι αποτέλεσμα μιας κριτικής εσωτερικής φωνής. Μόλις προσδιορίσουμε τη διαδικασία σκέψης και εντοπίσουμε τις αρνητικές ενέργειες που υποστηρίζει, μπορούμε  να πάρουμε τον έλεγχο της εσωτερικής μας φωνής αποφασίζοντας συνειδητά να μην την ακούμε. Αντίθετα, να προχωρήσουμε  τις ενέργειες που είναι προς το συμφέρον σας.

Δημοσιεύτηκε στο Psychcentral Inc

"Ξεκλείδωτος Ηγέτης"

 Για να είναι αποτελεσματικός ένας Ηγέτης σήμερα -σε όλους τους χώρους συμπεριλαμβανομένων των Δημαρχιών και των Περιφερειών-δε χρειάζεται να είναι Υπερήρωας.

Αρκεί να είναι ένας Ανθρώπινος Ηγέτης!

 

Το να έχει τεχνικές γνώσεις, απαντήσεις για όλα τα θέματα και ηθική δεν αρκούν!

 

Χρειάζεται να έχει ένα συναρπαστικό όραμα , ευαισθησία και να είναι κοντά στους ανθρώπους της ομάδας του σε σχέση εμπιστοσύνης η οποία και θα απελευθερώνει τις καλύτερές τους δυνατότητες!

 

Να είναι δηλαδή ένας "Ξεκλείδωτος Ηγέτης"

Hortense Le Gentil

Author of "The Unlocked Leader"

 

Το ζητούμενο βέβαια στις αυριανές εκλογές είναι : "Πόσοι από τους ηγέτες (Δημάρχους και Περιφερειάρχες) που θα εκλεγούν θα είναι "Ξεκλείδωτοι" και πόσοι "Κλειδ-αμπαρωμένοι"!

 

Δημοσιεύτηκε στο Thrive Global