Ερωτας ξανά...

 Η δουλειά μας είναι κάπως σαν τη σχέση μας· στην αρχή μεγάλος έρωτας, μετά μεσαίος, αργότερα μικρός ως ανύπαρκτος.

Αν λοιπόν-και με απλά βήματα- επιτύχουμε να αγαπήσουμε ξανά τη δουλειά μας, μπορεί αυτό να αποτελέσει ένα μπούσουλα για να σταθεί και πάλι στα πόδια της η σχέση μας!

 

Στο Thrive Global Greece επισημαίνουμε πως όλα αυτά υπό την αίρεση να το επιθυμούμε ακόμη.

 ----------------------------------------------

 

Στα επόμενα 2 λεπτά θα μάθεις:

-Πώς είναι οι συνθήκες εργασίας στην Ελλάδα.
-Γιατί πρέπει να βρεις το νόημα στη δουλειά σου.

---

Πόσες φορές δυσκολεύεσαι να σηκωθείς το πρωί μόνο με τη σκέψη πως χρειάζεται να πας στο γραφείο; Και πόσες φορές περιμένεις με ανυπομονησία να περάσει η ώρα στο γραφείο για να γυρίσεις σπίτι σου; Εντέλει πόσο ευχαριστημένος είσαι – εσύ και πολλοί άλλοι – από τη δουλειά που κάνεις; Και πόσο σε γεμίζει η δουλειά σου;

Σύμφωνα με την έρευνα του Ευρωβαρόμετρου το 2014 οι χειρότερες συνθήκες εργασίας σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι στην Ελλάδα. Η χώρα μας βρίσκεται στον πάτο των καλών συνθηκών εργασίας με μόλις ένα αποκαρδιωτικό 16% των ερωτηθέντων να δηλώνει ότι οι όροι στην εργασία του είναι καλοί. Αυτό το ποσοστό είναι και το χαμηλότερο στις 28 χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Μάλιστα πρόσφατη έρευνα εθνικής κλίμακας του Ινστιτούτου Εργασίας (ΙΝΕ) της ΓΣΕΕ σε συνεργασία με την εταιρεία Alco, έδειξε ότι οι περισσότεροι Έλληνες εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα δεν είναι ευχαριστημένοι με την παρούσα απασχόλησή τους.

Το να μην αισθάνεσαι, επομένως, καλά για τη δουλειά που κάνεις είναι μάλλον κάτι δικαιολογημένο.

Ο χρόνος, όμως, που αφιερώνεις στην εργασία σου αποτελεί σχεδόν το μεγαλύτερο μέρος της καθημερινότητάς σου και είναι ένα μεγάλο μέρος της ζωής σου. Επηρεάζει την ψυχολογία σου και κατά συνέπεια και τις σχέσεις σου-κοινωνικές και προσωπικές. Γι’ αυτό καλό είναι να αρχίσεις να βλέπεις τα πράγματα αλλιώς.

Τι μπορείς να κάνεις αν δεν είσαι ευχαριστημένος από τη δουλειά σου;

Αλλάζεις δουλειά; Καθόλου εύκολο! Παραμένεις και υπομένεις; Ψυχοφθόρο!
Και επειδή πάντα η μέση λύση είναι η καλύτερη, σου προτείνω ένα μικρό οδικό χάρτη για να πάρεις μεγαλύτερη ευχαρίστηση από τη δουλειά που ήδη κάνεις. Επειδή το μυστικό για τις μεγάλες αλλαγές είναι τα μικρά βήματα, να τι μπορείς να συμπεριλάβεις στην καθημερινότητά σου για να αλλάξεις την ψυχολογία σου:

Βάλε την άσκηση στη ζωή σου
Ξεκίνησε την ημέρα σου με λίγη γυμναστική ή με ένα δεκάλεπτο τρεξίματος. Θα βελτιώσει την πρωινή σου διάθεση άμεσα.

Δώσε βάση στη διατροφή σου
Νόστιμα τα «βρώμικα», όμως υγιεινά τα ισορροπημένα. Εχε μαζί σου στη δουλειά σνακς για την αντιμετώπιση της λιγούρας που μπορεί να σε πιάσει.

Εξέτασε καλύτερα τον τρόπο μετακίνησης
Προτίμησε να μένεις κοντά στην εργασία σου. Δηλαδή να μη σου παίρνει περισσότερο από 20 λεπτά να φτάσεις. Αν δεν είναι εφικτό ψάξε να βρεις τρόπους για να πας με τα ΜΜΜ παρά με το αυτοκίνητό σου γιατί ο εκνευρισμός από την κυκλοφοριακή κίνηση θα σε ακολουθεί όλη την ημέρα.

Βελτίωσε τις σχέσεις με τους συναδέλφους σου
Οι ήρεμες και εποικοδομητικές εργασιακές σχέσεις έχει αποδειχθεί πως συμβάλλουν στη βελτίωση της απόδοσης και στην καλύτερη ψυχολογία των εργαζομένων.
Γι’ αυτό φρόντισε να γνωριστείς καλύτερα μαζί τους και προσπάθησε να κάνεις διάλειμμα μαζί με κάποιον από αυτούς.

Πήγαινε ένα βήμα παρακάτω

Υπάρχουν μικροί τρόποι βελτίωσης σε κάθε δουλειά που μπορούν να συμβάλλουν σε μια σημαντική αύξηση της ευχαρίστησης που νιώθεις. Και μιλώ για μικροαλλαγές που κάνουν τη διαφορά.

Μια μελέτη της κλινικής Mayo δείχνει ότι οι γιατροί που ξοδεύουν το 20% του χρόνου τους για να κάνουν μια ουσιαστική δουλειά, μια δουλειά με νόημα, έχουν δραματικά λιγότερο ρίσκο να πάθουν επαγγελματική εξουθένωση (burnout). «Οταν βλέπετε ανθρώπους να προκόβουν στη δουλειά τους, παρατηρείστε τους και θα δείτε πως δεν τα βρήκαν έτοιμα αλλά τα έφτιαξαν μόνοι τους», λέει ο Ashley Goodall αντιπρόεδρος της ηγεσίας και της ομάδας πληροφοριών της Cisco και επίσης συν-συγγραφέας του βιβλίου «Εννέα ψέματα για την εργασία».

«Μας λένε στην αρχή κάθε ομιλίας πως αν βρείτε μια δουλειά που σας αρέσει δεν θα δουλέψετε ούτε μια ημέρα της ζωής σας. Αλλά το ρήμα δεν είναι σωστό» λέει προσθέτοντας ότι «οι επιτυχημένοι άνθρωποι που αγαπούν τη δουλειά τους παίρνουν τη δουλειά που βρήκαν στην αρχή και με την πάροδο του χρόνου τη μετατρέπουν στη δουλειά που έχουν σήμερα»

Κάνε μία έξυπνη άσκηση

Το να βελτιώσεις το πώς βλέπεις τη δουλειά σου δεν είναι εύκολο πάντως. Επειδή όμως από κάπου πρέπει να ξεκινήσεις, σου παρουσιάζω ένα εκπληκτικά απλό και αποκαλυπτικό κόλπο που μπορεί να σε βοηθήσει.

Πάρε ένα τετράδιο και για μια ολόκληρη εβδομάδα κράτα σημειώσεις. Σχεδίασε τρεις στήλες. Στη μια γράψε «Μου αρέσει» στη δεύτερη «Μου είναι αδιάφορο» και στην τρίτη «Δεν μου αρέσει καθόλου». Κάθε φορά που κάνεις μια δουλειά στην εργασία σου, μικρή μεγάλη δεν έχει σημασία, σκέψου καλά τι συναισθήματα σου προκάλεσε και καταχώρησέ τη σε μια από τις τρεις στήλες. Σε ενθουσίασε; Σε δυσαρέστησε; Την ανέβαλες για άλλη ημέρα; Ήταν χαμένος χρόνος; Την τελείωσες αλλά αισθάνθηκες ότι σου πήρε όλη την ενέργεια; Την έκανες μηχανικά;

«Αυτή η άσκηση μπορεί να σου αποκαλύψει κρυφές και λεπτές ενδείξεις γύρω από τη δουλειά σου» λέει ο συγγραφέας και επικεφαλής του Ερευνητικού Ινστιτούτου κ. Marcus Buckingham.

«Είναι ένας πολύ απλός τρόπος να καταγράψεις τις συναισθηματικές σου αντιδράσεις στον πραγματικό χρόνο μιας ημέρας ή μιας εβδομάδας για τη δουλειά σου» λέει ο κ. Buckingham. «Κατανόησε ποιο είναι αυτό που σε πάει μπροστά. Κατανόησε ποιο είναι αυτό που σε τραβά πίσω. Κατανόησε ποιο είναι αυτό που σε κάνει πιο δημιουργικό, πιο ζωντανό, πιο ενεργητικό”.

Αυτό βέβαια αποτελεί μόνο το σημείο εκκίνησης. Στην πραγματικότητα αυτή η άσκηση είναι ο οδικός χάρτης του πώς μπορείς να συγκεντρώσεις τον χρόνο και την ενέργειά σου σε πράγματα που σε ενθουσιάζουν. Αντί να προσπαθείς να βελτιώσεις πράγματα που δεν σου αρέσουν ή να βρεις ενδιαφέρον σε πράγματα αδιάφορα, καλύτερα επαναπροδιόρισε τη θέση σου και προσπάθησε να κάνεις αυτά που σου ταιριάζουν και σε τροφοδοτούν με ενέργεια. Η αλήθεια είναι πως κανείς δεν μπορεί να σου πει τι πρέπει να κάνεις για να νιώσεις καλύτερα στη δουλειά σου. Μόνος σου θα τα βρεις και θα τα μετατρέψεις προς όφελός σου.«Αν δεν ξέρεις τι σε κάνει να αγαπάς τη δουλειά σου, τότε κανείς δε μπορεί να το κάνει αυτό για λογαριασμό σου» λέει ο κ. Buckingham. «Αυτό είναι πάντα στα δικά σου χέρια».

 

Το άρθρο μου δημοσιεύτηκε εδώ:

https://www.thriveglobal.gr/arthra/agapise-xana-ti-doyleia-poy-idi-kaneis/

"Σιωπηλή Παραίτηση"

 "Σιωπηλή Παραίτηση"

Ο όρος σημαίνει διαφορετικά πράγματα για διαφορετικούς ανθρώπους. Για κάποιους, σημαίνει απλώς να εγκαταλείψουν την δουλειά τους. Αλλά για πολλούς άλλους, σημαίνει απλώς να περνάμε καλά, να αποδεχόμαστε την έλλειψη αφοσίωσης, χαράς και σκοπού στη δουλειά μας και όλο αυτό να είναι η μακροπρόθεσμη λύση στη σύγχρονη επιδημία της επαγγελματικής εξουθένωσης.

Αυτή είναι η εκδοχή της "Σιωπηλής Παραίτησης" που πρέπει να σταματήσουμε

 

Arianna Huffington, Ιδρύτρια του Thrive Global

 

«Σιωπηλή Παραίτηση». Είναι ένας όρος που παρατήρησα για πρώτη φορά τον Ιούλιο, μετά από ένα viral βίντεο στο TikTok. «Δεν εγκαταλείπεις εντελώς τη δουλειά σου, αλλά εγκαταλείπεις την ιδέα να πας πάνω και πέρα από αυτή», έλεγε. «Εξακολουθείς να εκτελείς τα καθήκοντά σου, αλλά δεν συμμερίζεσαι την επικρατούσα νοοτροπία ότι η δουλειά πρέπει να είναι η ζωή σου. Η πραγματικότητα είναι ότι δεν είναι, και η αξία σου σαν άτομο δεν καθορίζεται από την δουλειά σου». Έκτοτε, ο όρος επικράτησε, με πρόσφατες δημοσιεύσεις στο The Wall Street Journal, στο TIME, στο USA TODAY και στους New York Times μεταξύ πολλών άλλων.

Όπως σημειώνουν οι Times, ο όρος σημαίνει διαφορετικά πράγματα για διαφορετικούς ανθρώπους. Για κάποιους, σημαίνει απλώς να εγκαταλείψουν την δουλειά τους. Αλλά για πολλούς άλλους, σημαίνει απλώς να περνάμε καλά, να αποδεχόμαστε την έλλειψη αφοσίωσης, χαράς και σκοπού στη δουλειά μας ως μακροπρόθεσμη λύση στην εξουθένωση. Αυτή είναι η εκδοχή της σιωπηλής παραίτησης που πρέπει να σταματήσουμε.

 Μια συλλογική κλήση αφύπνισης

Υπάρχει ένας λόγος που η σιωπηλή παραίτηση έχει τόσο μεγάλη απήχηση. Είναι μια απάντηση σε ένα πραγματικό πρόβλημα – την παγκόσμια επιδημία άγχους και εξουθένωσης, η οποία έχει σαφώς χειροτερέψει από τότε που ξεκίνησε η πανδημία του κορωνοϊού. Αυτό που βλέπουμε είναι η κατάρρευση ενός μοντέλου εργασίας που χρονολογείται από τη Βιομηχανική Επανάσταση. Ζούμε μια εποχή βαθιάς αναταραχής και μετασχηματισμού, επομένως είναι φυσικό να υπάρξει μια σειρά από ερωτήσεις που αφορούν στο τι πρέπει να αντικαταστήσει το παλιό μοντέλο.

Σε προσωπικό επίπεδο, κατανοώ τους κινδύνους και το κόστος της επαγγελματικής εξουθένωσης. Το 2007, κατέρρευσα κυριολεκτικά από εξάντληση και έσπασα το ζυγωματικό μου πέφτοντας κάτω. Με απασχόλησε τόσο πολύ η επαγγελματική εξουθένωση, που ίδρυσα το 2016 την Thrive, με μοναδική αποστολή «να τερματίσουμε την επιδημία στρες και εξουθένωσης». Και πριν από αυτό έγραψα και το βιβλίο Thrive, μέσα από το οποίο τόνιζα ότι δεν πρέπει να ορίζουμε τον εαυτό μας με βάση την δουλειά μας και ότι θα πρέπει να βάλουμε ένα τέλος σε έναν ορισμό της επιτυχίας που βασίζεται αποκλειστικά στις απολαβές και την επαγγελματική μας θέση — ένας ορισμός που αποτελεί κινητήρια δύναμη της κουλτούρας της επαγγελματικής εξουθένωσης.

 Μια ψευδής επιλογή

Η άποψη ότι η εξουθένωση και η σιωπηλή παραίτηση είναι οι μόνες μας επιλογές, είναι σαφώς λανθασμένη. Υπάρχει μια τρίτη εναλλακτική λύση – να ασχολούμαστε με τη δουλειά μας χωρίς να εξαντλούμαστε και να θυσιάσουμε την υγεία και την ευτυχία μας. Θαυμάζω τους ανθρώπους που λένε: «Δίνω το 100% όταν εργάζομαι και αυτά είναι τα όριά μου». Αυτό είναι πολύ διαφορετικό από το «Κάνω το ελάχιστο για να τα βγάλω πέρα».

Δεν βρισκόμαστε μπροστά σε μία κρίση εξουθένωσης, αλλά και σε μία κρίση που αφορά στο σκοπό και το νόημά μας. Έρευνες υποστηρίζουν ότι η αίσθηση του σκοπού είναι βαθιά συνδεδεμένη με τη σωματική και ψυχική μας ευεξία. Στην πραγματικότητα ο σκοπός είναι ένα αντίδοτο στην επαγγελματική εξουθένωση.

Ενώ είμαστε πολύ περισσότερα από τις δουλειές μας και η ταυτότητά μας όπως και η αξία μας δεν βασίζονται σε αυτό που κάνουμε στη δουλειά, οι δουλειές μας καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος της ζωής μας. Η εξουθένωση είναι δαπανηρή και κοστοβόρα, αλλά η σιωπηλή παραίτηση έχει επίσης το κόστος της. Όπως αναφέρει ο Matt Spielman, career coach, «Δεν υπάρχει πιο θλιβερό πράγμα από το να σπαταλάς όλο αυτό τον χρόνο στη ζωή σου προσπαθώντας να μην την απολαμβάνεις, να μην έχεις δέσμευση και να μην είσαι ενθουσιασμένος με τη δουλειά που κάνεις».

Υπάρχει επίσης ο αντίκτυπος που έχει στους συναδέλφους μας η σιωπηλή παραίτηση. Όπως το έθεσε η Gabrielle Judge, η οποία ασχολείται με το customer success, «Μερικοί άνθρωποι παραιτούνται σιωπηλά και αυτό δεν αποτελεί για κανέναν νίκη. Δεν αφορά πάντα σε εσένα. Είσαι σε μια ομάδα, είσαι σε ένα τμήμα».

Μια μοναδική ευκαιρία

 

Αυτό που είναι ενθαρρυντικό σε αυτή τη νέα τάση είναι το πόσο πολύ οι νέοι απορρίπτουν την κουλτούρα της επαγγελματικής εξουθένωσης. Είναι η πρώτη γενιά που δεν καυχιέται ότι εργάζεται 24/7, ή ότι είναι πάντα διαθέσιμοι και ότι τελικά πηγαίνουν για ύπνο εξαντλημένοι. Και αυτό είναι λόγος να το γιορτάσουμε. Αλλά τους αξίζουν περισσότερες επιλογές από την εξάντληση ή την σιωπηλή παραίτηση. Αυτό όμως εναπόκειται στους εργοδότες να συνειδητοποιήσουν ότι η ευημερία των εργαζομένων συνδέεται άμεσα με την απόδοση — συμπεριλαμβανομένου του πόσο παρόντες, παραγωγικοί, δημιουργικοί και γεμάτοι ενσυναίσθηση είναι οι άνθρωποι στην δουλειά. Το πόσες ώρες εργαζόμαστε δεν αντικατοπτρίζει την ποιότητα της δουλειάς μας. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η επένδυση στην ευεξία των εργαζομένων και την ψυχική τους υγεία θεωρείται απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία της επιχείρησης.

Ακολουθούν μερικά από τα εργαλεία και τις στρατηγικές που έχουμε εφαρμόσει στη Thrive καθώς και σε πολλές από τις εταιρείες με τις οποίες συνεργαζόμαστε:

• Η Αρχική Συνέντευξη: Μια συνομιλία μεταξύ ενός νεοπροσληφθέντα και του manager του την πρώτη μέρα στην οποία η πρώτη ερώτηση είναι: «Τι είναι σημαντικό για εσένα στη ζωή σου εκτός δουλειάς και πώς μπορούμε να σε βοηθήσουμε ως προς αυτό;»
• Ειλικρίνεια και Ενσυναίσθηση: Ενδυνάμωση των εργαζομένων να μοιράζονται feedback και να μιλούν για τα προβλήματα που ανακύπτουν σε πραγματικό χρόνο. Κανείς δεν πρέπει να σιωπά για να βάζει όρια και να φροντίζει τον εαυτό του, πόσο μάλλον αν κινδυνεύει από εξουθένωση.
• Thrive Time: Πρόσθετος χρόνος άδειας — από μερικές ώρες έως λίγες ημέρες — για αποφόρτιση μετά από μια περίοδο έντονης δουλειάς κατά την οποία έπρεπε να προλάβεις μια προθεσμία ή να ολοκληρώσεις ένα project.
• Ημέρες Προσφοράς: Πληρωμένη άδεια για τους υπαλλήλους για να προσφέρουν εθελοντικά, χρησιμοποιώντας την δύναμη της προσφοράς ως έναν τρόπο για την ενίσχυση της ευεξίας τους.
• Thrive Pulse: Μια καθημερινή ερώτηση για τους εργαζομένους που προκαλεί προβληματισμό και δίνει στους επικεφαλής σε πραγματικό χρόνο, ανώνυμες πληροφορίες για την ψυχική υγεία και την ευεξία των ανθρώπων τους.
• Μικροβήματα: Μικρά βήματα που υποστηρίζονται από την επιστήμη για να βοηθήσετε τους ανθρώπους να κάνουν αλλαγές στην καθημερινή τους ζωή σχετικά με τον ύπνο, την κίνηση, τη διατροφή, την συγκέντρωση και την επαφή.

Αυτά τα εργαλεία βασίζονται στο γεγονός ότι όχι μόνο δεν υπάρχει αντιστάθμιση μεταξύ αποφόρτισης και απόδοσης, αλλά ότι και τα δύο συνδέονται άμεσα.

Το παράδοξο με αυτήν την τάση της σιωπηλής παραίτησης είναι ότι οι Gen-Zers εργάζονται αθόρυβα για να αλλάξουν τον κόσμο, καθώς δεν είναι ικανοποιημένοι με το να τον αποδέχονται έτσι όπως είναι όσον αφορά στη φυλή, το κλίμα, την ψυχική υγεία, την οικονομία και πολλά άλλα. Γιατί λοιπόν να σταματήσουν να αλλάζουν τον τρόπο λειτουργίας των εταιρειών τους; Γιατί να μην εκμεταλλευτούμε αυτή τη μοναδική ευκαιρία για να επαναπροσδιορίσουμε τον τρόπο με τον οποίο εργαζόμαστε και ζούμε; Αυτός είναι ένας στόχος που δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε.

 https://www.thriveglobal.gr/arthra/giati-i-siopili-paraitisi-den-einai-i-lysi-stin-epidimia-exoythenosis

Gaslighting: όταν η σχέση καταντά μαρτύριο.

  Το 1944 κυκλοφόρησε η  βρετανική ταινία Gaslight (Το φως του γκαζιού με ελληνικό τίτλο: Εφιάλτης), ένα  θρίλερ του Τζορτζ Κιούκορ, με πρωταγωνιστές την Ίνγκριντ Μπέργκμαν ( που έλαβε  και το Οσκαρ Α γυναικείου ρόλου) και τον Σαρλ Μπουαγιέ.

Αναφέρεται σε μια  νεαρή κοπέλα βουτηγμένη στην απόγνωση που αγγίζει τα όρια της τρέλας, καθώς ο σύζυγός της προφασίζεται διάφορους λόγους και με ανεξήγητα  γεγονότα (οι λάμπες του γκαζιού που  χαμηλώνουν το φως μόνες τους, ήχοι που προέρχονται από τη σοφίτα, που υποτίθεται ότι είναι κλειστή ή αντικείμενα που χάνονται ως  διά μαγείας) προσπαθεί να την τρελάνει ενώ παράλληλα της απαγορεύει συναναστροφές με τον έξω κόσμο.

Με αφορμή την ταινία αυτή, το 1960 άρχισε να χρησιμοποιείται  ο όρος  «Gaslighting» από την παγκόσμια κοινότητα των ειδικών υγείας που  ορίζεται ως μια μορφή χειραγώγησης (στην  ήπια μορφή), συναισθηματικής, ψυχολογικής κακοποίησης ή ακόμα και ψυχολογικού πολέμου (στην ακραία μορφή) , που έχει ως αποτέλεσμα την αργή αποσυναρμολόγηση,  αποδόμηση και τελικά εξάρθρωση της αυτοπεποίθησης ενός ατόμου, οδηγώντας το, κάποιες φορές, ακόμη και  στην τρέλα.

Τι είναι αυτό που κάνει κάποιον ευάλωτο σε αυτήν τη συμπεριφορά και ποια είναι τα προειδοποιητικά σημάδια ότι υφίσταται ψυχολογικό πόλεμο;
 

Η  Jennifer Sweeton κλινική ψυχολόγος και διεθνώς αναγνωρισμένη στις εφαρμογές  της νευροεπιστήμης για την  ψυχική υγεία ιδιαιτέρως για τις γυναίκες,  περιγράφει τις  τρεις βασικές ανάγκες που θέτουν τις βάσεις για τον ψυχολογικό πόλεμο.

Την ανάγκη μας να γίνουμε αρεστοί.

 Την ανάγκη μας  ανάγκη να αγαπηθούμε.

Την  ανάγκη μας  να μας καταλαβαίνουν.

 Αυτές οι ανάγκες είναι μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης και είναι ενσωματωμένες στους περισσότερους από εμάς. Η φωτεινή πλευρά αυτών των αναγκών είναι ότι μας παρακινούν να δημιουργήσουμε στενούς και ερωτικούς  δεσμούς με άλλα άτομα, κάτι που είναι υγιές. Η σκοτεινή πλευρά είναι ότι αυτές οι ανάγκες-όταν συνδυάζονται με ορισμένες τάσεις ή  ροπές  ή ακόμα και συνήθειες που έχουν κάποιες προσωπικότητες-καθιστούν τους ανθρώπους ευάλωτους στην συναισθηματική ή ακόμα χειρότερα στην  ψυχολογική κακοποίηση.Μεταξύ αυτών των τάσεων προσωπικότητας  είναι:

Να έχουμε τάση να αμφισβητούμε τον ευατό μας.

Να έχουμε ροπή στο να γινόμαστε οπωσδήποτε αρεστοί στους  ανθρώπους.

Να έχουμε συνήθεια  να αποφεύγουμε τις  συγκρούσεις με τους άλλους.

 Αν  νιώθετε πως κάτι από αυτά σας συμβαίνει, ίσως χρειαστεί να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή στον τρόπο που κυλάει η σχέση σας. Το Gaslighting είναι πιο πιθανό να συμβεί όταν οι άνθρωποι  συνάπτουν μια σχέση, η οποία περιέχει μια ουσιαστική διαφορά μεταξύ των δυο ανθρώπων, όπως για παράδειγαμα  αν ο ένας είναι ιδιαίτερα ευάλωτος λόγω απώλειας της εργασίας  του ή υποφέρει από «φόβο εγκατάλειψης»  λόγω κάποιας προηγούμενης απώλειας που είχε  ή κάποιου ψυχολογικού τραύματος που είχε στο παρελθόν .

Να έχετε υπόψη σας ότι το πρόβλημα δεν είναι απλά η ανάγκη να θέλετε να σας αγαπούν ή να  αρέσετε  ή να σας καταλαβαίνουν. Είναι ο συνδυασμός αυτών των αναγκών με τις συγκεκριμένες τάσεις, ροπές,  ακόμα και συνήθειες   της προσωπικότητας - που αναφέραμε πιο πάνω - και που κάνει τα άτομα αυτά επιρρεπή στην ψυχολογική κακοποίηση  από το άλλο άτομο της σχέσης, δηλαδή επιρρεπή στο gaslighting.

Ακολουθούν τα 10 σημάδια που πρέπει να προσέξετε καθώς  μπορεί να υποδεικνύουν ότι έχετε υποστεί ψυχολογική κακοποίηση ή είστε θύμα ψυχολογικού πολέμου:

1.Νιώθετε ότι σας  στραγγαλίζει  ο άλλος  με αποτέλεσμα να κατηγορείτε συνεχώς τον εαυτό  σας ως κύριο υπεύθυνο για την κακή έκβαση της σχέσης σας, ενώ εκείνος δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη.

2.Συχνά  αμφιβάλλετε για τον εαυτό σας και αναρωτιέστε αν οι αντιλήψεις σας για μια κατάσταση είναι ακριβείς. Με την πάροδο του χρόνου, μπορεί ακόμη και να αμφισβητήσετε τη λογική σας.

3. Οταν το άλλο άτομο σας ενοχλεί, σας υβρίζει  ή σας  πληγώνει , καταλήγετε στο συμπέρασμα ότι φταίτε εσείς που είστε «απλώς πολύ ευαίσθητοι» και πρέπει «να το ξεπεράσετε» .

4.Κρύβετε τη συμπεριφορά του συντρόφου σας από τους φίλους και την οικογένειά σας (ή λέτε ψέματα για αυτήν), επειδή ξέρετε ότι κάτι δεν πάει καλά, αλλά δεν είστε και σίγουροι τί ακριβώς είναι  αυτό που φταίει.

5.Αρχίζετε να αποσύρεστε από στενούς φίλους ή οικογένεια.

6.Το βρίσκετε όλο και πιο δύσκολο να πάρετε αποφάσεις, επειδή πιστεύετε ότι δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα σωστά.

7.Παρατηρείτε ότι με τον καιρό η αυτοεκτίμησή σας  καταρρέει και αρχίζετε να νιώθετε κατάθλιψη και αυτοκριτική. Μπορεί ακόμη και να αισθάνεστε ανάξιοι του συντρόφου σας και ότι δεν σας αξίζει η αγάπη του.

8.Η μνήμη σας φαίνεται θολή, συγκεχυμένη, ασαφής και δυσκολεύεστε να θυμηθείτε τί συνέβη κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων με τον σύντροφό σας.

9. Οι συγκρούσεις  δεν είναι σχεδόν ποτέ παραγωγικές. Συνήθως έχουν ως αποτέλεσμα το άλλο άτομο να παίζει το θύμα, ακόμα κι αν έχει συμπεριφερθεί παράλογα ή υβριστικά.

10.Παρατηρείτε ότι μερικές φορές εκνευρίζεστε με τον εαυτό σας ακυρώνοντας και αμφισβητώντας τη δική σας πραγματικότητα και τις εμπειρίες σας.

Εάν αυτά τα προειδοποιητικά σημάδια σας φαίνονται οικεία, μπορείτε  να ρωτήσετε τον εαυτό σας  αν τελικά είστε σε μια κακοποιητική σχέση που σας προκαλεί ασφυξία  και να αξιολογήσετε τί αντίκτυπο έχει αυτό στη ζωή σας  και την υγεία σας.

Να θυμάστε ότι οι σχέσεις πρέπει να βελτιώνουν τις ζωές των ανθρώπων και να τους βοηθούν να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι μέσω της ενθάρρυνσης και της υποστήριξης και  όχι μέσω της αποδυνάμωσης και της χειραγώγησης.

Για το ThriveGlobalGrece

Η ρύθμιση του ύπνου και ο ρόλος του στην ευτυχία.

 

Την τραμπάλα τη γνωρίζετε, είναι ένα από τα αγαπημένα παιχνίδια των παιδιών στις παιδικές χαρές.  Πρόκειται για μια ξύλινη ή μεταλλική δοκό ή σανίδα η οποία στηρίζεται στο μέσον της  πάνω σε μια βάση και έχει δυο καθίσματα στις άκρες όπου κάθονται δυο άτομα, καθένα από τα οποία πιέζει με το βάρος του τη θέση του ώστε ο απέναντί του να σηκωθεί στον αέρα και αντιστρόφως.

Κάπως  έτσι λέει η επιστήμη πως μπορούμε να σκεφτούμε ότι λειτουργεί το σύστημα του εγκεφάλου μας  που ρυθμίζει τον ύπνο μας. Σαν μια τραμπάλα η οποία στη μια πλευρά έχει τη ζωντάνια και τη συγκέντρωση και στην άλλη την υπνηλία.

Αν λοιπόν το ζητούμενο είναι να βελτιώσουμε την υγεία του ύπνου μας, να κοιμόμαστε περισσότερο και καλύτερα τότε καλό θα είναι να ακούσουμε τί λέει η επιστήμη για το πώς ρυθμίζεται ο ύπνος μας. Παράλληλα καλό θα είναι να γνωρίζουμε και μερικά πράγματα γύρω  από την πρακτική του διαλογισμού που θα μας φέρει στο κρεβάτι λίγο πιο γρήγορα.

Να δούμε λοιπόν τί συμβαίνει:

Οταν έχετε κοιμηθεί καλά θα ξυπνήσετε με ένα υψηλό επίπεδο ζωντάνιας και συγκέντρωσης και με ένα χαμηλό επίπεδο υπνηλίας. Τώρα καθώς προχωράει η ημέρα σας, η υπνηλία μεγαλώνει  όπως περίπου μεγαλώνει και η πείνα όταν είμαστε αρκετές ώρες χωρίς τροφή. Ετσι όσο περισσότερο είστε ξύπνιοι τόσο περισσότερο θα νυστάζετε.

Καθώς η υπνηλία αυξάνεται η ζωντάνια και η συγκέντρωσή σας μειώνεται, κοινώς αρχίζετε να «βαραίνετε». Και  μόλις η υπνηλία σας γίνει αρκετά μεγάλη τότε είναι πια δύσκολο να μείνετε ξύπνιος γεγονός που σημαίνει πως ήρθε η ώρα να πέσετε για ύπνο. Κατά τη διάρκεια της νύχτας και όσο εσείς κοιμάστε, ο εγκέφαλός  σας, όπως ακριβώς και ο υπολογιστής , κάνει «επαννεκίνηση» στο επίπεδο του ύπνου σας και το επαναφέρει , έτσι όταν έχετε κοιμηθεί αρκετά θα ξυπνήσετε το πρωί με χαμηλό επίπεδο υπνηλίας και υψηλό επίπεδο ζωντάνιας  και συγκέντρωσης.

Κάθε ημέρα και κάθε νύχτα, γίνεται  με τον ίδιο  ρυθμό αυτό το πάνω-κάτω  στον εγκέφαλό σας, αλλαγές από υπνηλία σε συγκέντρωση και το αντίστροφο. Σαν την κίνηση της τραμπάλας.

Τώρα ας υποθέσουμε πως αντιμετωπίζετε ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα που σας αγχώνει τρομερά η επίλυσή  του, όπως μια σφιχτή προθεσμία για την παράδοση μιας εργασίας, το να ακούσετε σχόλια και παρατηρήσεις από  μια συνέντευξη που δώσατε, χρήματα που περιμένετε να λάβετε ή ακόμα και  αποτελέσματα ιατρικών εξετάσεων .

Η επίδραση του τρομερού αυτού άγχους στον οργανισμό μας είναι σαν να πέφτει ένα μεγάλο βάρος στην τραμπάλα και στη μεριά της υπνηλίας με αποτέλεσμα αυτή να σταματά να ανεβαίνει.Το μεγάλο αυτό άγχος πυροδοτεί όλόκληρο το σύστημα άμυνας του οργανισμού μας όπως έχει σχεδιαστεί για να μας κρατάει σε λειτουργία επαγρύπνησης και προσοχής έτσι ώστε να είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε δράση ανά πάσα στιγμή. Αυτό βέβαια θα βοηθούσε σε μια παλιότερη εποχή την επιβίωση του ανθρώπου αλλά σήμερα στη σύγχρονη κοινωνία τείνει να ακυρώσει τα συστήματα του ύπνου , να τον κάνει πολύ δύσκολο και εμάς να μας κρατάει άυπνους. Το άγχος είναι η συχνότερη  και η πιο σημαντική αιτία αϋπνίας, η οποία με την σειρά της επιτείνει το άγχος και το κάνει μεγαλύτερο.
Θυμίζουμε ότι  η αυπνία είναι ένα πολύ βασανιστικό πρόβλημα. Υπολογίζεται ότι το 30% του γενικού πληθυσμού έχει αϋπνία και το 10% έχει συμπτώματα στην διάρκεια της ημέρας.

Οι άνθρωποι που έχουν αϋπνία δεν είναι ευχαριστημένοι με τον ύπνο τους, δεν τους αναζωογονεί και την ημέρα παρουσιάζουν κόπωση, ατονία, υπνηλία, δυσχέρεια συγκεντρώσεως, εκνευρισμό, θλίψη, μειωμένη λειτουργικότητα ενώ σύμφωνα με τις σύγχρονες απόψεις η αϋπνία είναι αποτέλεσμα της εγκεφαλικής λειτουργίας με διαταραχή του ρυθμού εγρήγορσης – ύπνου, δηλαδή της τραμπάλας του ύπνου που αναφέραμε πιο πάνω.

Για να αντιμετωπίσουμε λοιπόν την αυπνία πρέπει να δουλέψουμε  πάνω στις τεχνικές  χαλάρωσης   για τη μείωση του άγχους  όπως είναι οι μυϊκές τάσεις και χαλάσεις, οι ελεγχόμενες αναπνοές,  οι θετικές σκέψεις, ο έλεγχος των εξωτερικών ερεθισμάτων, η καθιέρωση σταθερών συνηθειών αλλά και κάποιες μικρές συμβουλές όπως:

-Να κρατάμε σταθερό ωράριο ύπνου.

-Να πηγαίνουμε για ύπνο, χωρίς αναβολή, όταν νυστάξουμε.

-Να χρησιμοποιούμε το κρεβάτι μόνο για τον ύπνο ή τον έρωτα.

-Να μην ασχολούμαστε με άλλα θέματα όταν ξαπλώνουμε.

-Να φροντίζουμε το περιβάλλον του υπνοδωματίου (θόρυβος, φωτισμός, θερμοκρασία, ενοχλήσεις).

-Να βγάλουμε έξω από το υπνοδωμάτιο τις ηλεκτρονικές συσκευές.

-Να μην καταναλώνουμε βαριά και πλούσια δείπνα, αλκοολούχα και καφεϊνούχα ποτά

-Ο  μεσημεριανός  μας  υπνάκος να μη διαρκεί πάνω από 30΄.

-Να ασκούμαστε  τακτικά αλλά να έχουμε τελειώσει την άσκηση τουλάχιστον 3 ώρες πριν την κατάκλιση.

Κορυφαία όμως  τεχνική  χαλάρωσης  είναι  ο διαλογισμός  ο οποίος όχι μόνο θα μας βοηθήσει να διαχειριστούμε το άγχος μας αλλά και το σώμα μας να συνειδητοποιήσει πότε είναι έτοιμο να κοιμηθεί.

Με αυτές όλες τις τεχνικές μπορούμε να βοηθήσουμε τη βελτίωση του ύπνου μας, το φορτίο πίεσης να ανυψωθεί, η πλευρά της υπνηλίας να αρχίσει με τη σειρά της να ανυψώνεται με τελικό αποτέλεσμα  να φέρουμε την ισορροπία και την αρμονία στην τραμπάλα του ύπνου μας.

Ξέρετε η τραμπάλα, ως εικόνα, συμβολίζει τη συσχέτισή μας με τους άλλους, το μοίρασμα, αλλά και την ισορροπία. Η ζωή, με τα πάνω και τα κάτω της, αλλά και η συνεργασία, η σχέση. Γιατί όταν κάνουμε τραμπάλα υπάρχει πάντοτε κάποιος στην άλλη πλευρά που μας βοηθά να εκτιναχτούμε ψηλά. Και όταν καταφέρουμε να βρούμε την ισορροπία μας, εκεί δηλαδή που μπορείς να κοιτάξεις τον άλλο στα μάτια, όχι λίγο πιο πάνω ή λίγο πιο κάτω, εκεί είναι και το σημείο της απόλυτης ευτυχίας όπου όλα είναι μαγικά.

Και εδώ που τα λέμε ευτυχία χωρίς καλό ύπνο δεν υπάρχει.

Για το https://www.thriveglobal.gr/

ο φόβος της Αμαζόνας

Πιο πολύ από όλες τις εξετάσεις φοβόταν τη μαστογραφία... όλη τη διαδικασία... να πάει στο γιατρό να τη γράψει, να κλείσει ραντεβού στο εξεταστικό κέντρο, η βαριά καρδιά να πάει, το κρύο ιατρείο, οι πλάκες που πιέζουν αφόρητα το στήθος και κόβουν την ανάσα, το "περίμενε" για το αποτέλεσμα, τα ατέλειωτα "πάτερ ημών" από μέσα της μέχρι να ανοίξει το φάκελο... 

Ψάχνοντας από παλιά την αιτία του φόβου της κατέληξε πως ίσως να είναι γιατί το στήθος είναι συνδεδεμένο με τη θηλυκότητα...

Κάπου είχε διαβάσει πως οι μαχητικές αμαζόνες έκοβαν τον ένα μαστό τους για να χειρίζονται με ευκολία το τόξο και αναρωτιόταν αν αυτή η πράξη τις φόβιζε...

Εκείνη πάντως δεν ήταν αμαζόνα...

 

Τη συνέντευξη της κυρίας Μαίρης Μαγουλά, συγγραφέα του βιβλίου "Το πιο μακρύ ταξίδι" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ θα μεταδώσουμε από μια παλιά εκπομπή του 10/2017 στο spirtowebradio.com

Η κυρία Μαγουλά είναι επίσης νικήτρια στη μάχη με τον καρκίνο του στήθους ενώ εννοείται πως η κλήρωση δεν ισχύει.