Τετάρτη, Νοεμβρίου 08, 2006

Είμαι έξαλλη!!!!!!!!!!!!!!!

Προσπαθώ να κρατήσω την ψυχραιμία μου ..προσπαθώ ..προσπαθώ…
αλλά έλεος …έλεος ρε συνάδελφοι δημοσιογράφοι …με εισαγωγικά και χωρίς εισαγωγικά……μας τσακίσατε πια…μας κάνατε κουρέλια….
Ωρες ολόκληρες ,μέρες τώρα, σε δελτία, εκπομπές, στα πρωινάδικα ,στα μεσημεριανά ,στα βραδυνά, στα νυχτερινά ,αναλύσεις επί αναλύσεων για το τι γίνεται στα σχολεία…Μέσα στην τάξη, μέσα στην αυλή, μεσα στις τουαλέτες..
Και γουρλώνουν τα μάτια οι πρωτοκλασάτοι ,οι δευτεροκλασάτοι και οι τριτοκλασάτοι συνάδελφοι …
«Μα γίνονται τέτοια πράγματα μέσα στις τουαλέτες;;;;Είναι δυνατόν;;;»

Α ρε ελληνική κοινωνία ψεύτρα και υποκρίτρια…….
Που όταν ήσουνα μικρή έπαιζες στις αλάνες….ως αθώα και άμωμη παιδούλα…και φρίττεις που σήμερα τα παιδιά δεν παίζουν πια σε αλάνες αλλά είναι κολλημένα στον Υπολογιστή τους….
Αλλά ξεχνάς ότι τότε που εσύ έπαιζες σε αλάνες η Αθήνα είχε 500.000 κατοίκους και σήμερα έχει 5 εκατομμύρια και οι αλάνες έγιναν σπίτια για να μείνει ο κόσμος!
Και εκεί που έπαιζες σε πλεύριζε ο ανώμαλος και σου την έπεφτε και έτρεμε η μάνα σου και δε σε άφηνε να πας ξανά να παίξεις…
Κάτι ανάλογο γίνεται και σήμερα…
Τα παιδιά παίζουν με τον υπολογιστή τους…μπαίνουν στο ευλογημένο κατά τα άλλα Διαδίκτυο και μπορεί να τα πλευρίσει ο ανώμαλος και τρέμει η μάνα τους και βάζει φίλτρα στον Υπολογιστή….
Πού η διαφορά;;;;;;;;;
Ο χρόνος προχωράει…τίποτα δε μπορεί να γυρίσει πίσω….κάθε εποχή έχει το μοτο της…..
Τότε οι μαθητές στριμώχνονταν στις τουαλέτες και ξεφύλλιζαν σεξυ περιοδικά και γυμνες φωτογραφίες….και την έπαιζαν…….
Σήμερα κάνουν σεξ στις τουαλέτες…….
Όχι όλοι …μερικοί ..οι πιο ανυπότακτοι στη φλόγα που καίει το 15 χρονο σώμα τους
Αλλά και τότε οι ίδιοι ανυπότακτοι στις επιταγές της «ηθικής τάξης» ξεφύλλιζαν τα περιοδικά και την έπαιζαν!!
Πού η διαφορά κύριε τηλεστάρ μου;;;;;;;
Την ιατροδικαστική έκθεση όμως της 16 χρονης που βιάστηκε ,όπως ισχυρίζεται από τους συνομηλίκους της ,την παίξατε λέξη προς λέξη!!!!
Και πού τη βρήκατε;;;; Πώς διέρρευσε;;;;;
Ποιος ιατροδικαστής έδωσε στη δημοσιότητα την ιατροδικαστική κατάθεση ανήλικης;;;;;;
Και αν ήταν να δημοσιοποιηθεί τότε γιατί να μην πουλούσε την κατάθεσή της σε όποιο κανάλι της έδινε τα πιο πολλά;;;;;;
Και πώς το ΕΡΣ επιτρέπει να προβάλλεται σα τσόντα στα βραδυνά τηλεδελτία;;;;
«μου κάνανε αυτό …μου κάνανε εκείνο….με έστησαν στο νιπτήρα….εκσπερμάτωσε πάνω μου…. στο στόμα μου…..»
Φτου σας ρε συνάδελφοι………..
Ακόμα και με τον πιτσιρικά από τη Βουλιαγμένη που έστειλε την επιστολή στην Ελευθεροτυπία τα βάλατε ρε κομπλέξες…
Ότι δεν είναι δικά του αυτά που λέει…ότι του τάγραψε άλλος…η μάνα του που είναι φιλόλογος…ο πατέρας του που είναι συγγραφέας…η θεια του….η γειτόνισσα…..
Και γιατί να μην είναι δικά του;;;;Γιατί λέει αλήθειες το παληκαράκι;;;;; Γιαυτό;;;;;Γιατί σας τσουρούφλισε και σας τσούζει τώρα;;;;;

Κοιτάξτε κιοσκίτες και κιοσκίτισες ………
Θα σας πω κάτι και ζητάω προκαταβολικά συγνώμη για όποιον προσβληθεί….
Αυτοί που τα λένε αυτά για τα παιδιά ή
-δεν έχουν παιδιά ή
-έχουν αλλά ποτέ δε μίλησαν μαζί τους ή (το χειρότερο από όλα)
-δεν πέρασαν ποτέ από την ηλικία των 15 ετών….γεννήθηκαν απ`ευθείας γέροι!!!!

Σας φιλώ γλυκά Νανά

Δευτέρα, Νοεμβρίου 06, 2006

Physical high

Ημ/νία: 06-11-2006
Ώρα: 19:15

Στην πραγματικότητα κανεις δεν έχει παθει τίποτα από τη νέα μορφή ερωτισμού που διαπερνάει τα κινητά και τα mails,προσωποποιείται σε ερασιτεχνικές web κάμερες, εμφανίζεται με ψευδώνυμα σε sites γνωριμιών και ηδονίζεται σε messengers και chats.
Αντίθετα ο έρωτας έγινε πιο χαριτωμένος,λιγότερο βαρύγδουπος και ήρθε πιο κοντά σε αυτό που στο εξωτερικό ονομάζουν physical high.
Eίναι η εποχή που το μελόδραμα δίνει τη θέση του στο φλερτ με έναν τρόπο σχεδόν εφηβικό-σαν κάλεσμα για χορό σε άγνωστη στο πάρτυ του κολλητού.
Τώρα τα βράδια ανανεώνουν τη σέξυ φωτογραφία τους στο youtube, βάζουν την αγαπημένη τους μουσική στο myspace, φλερτάρουν στο meetic, παρεκτρέπονται στο live, στο adultfriendfinder και κάνουν δώρο στον άντρα τους ένα nickname για chat στο parea.gr.
Και τα πρωινά στέλνουν από το γραφειο παιχνιδιάρικες φωτογραφίες με MMS από το high tech κινητό τους, την ώρα που στο απέναντι γραφειο ο συνάδελφος ανταλλάσσει SMS με μια κοπέλα που γνώρισε το προηγούμενο βράδυ.
Σε μια χώρα όπου ο ερωτισμός δεν καταπιέστηκε ποτέ από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, αν μη τι άλλο η προσφυγή στον έρωτα μεσα από την τεχνολογία μόνο στέρηση δε δηλώνει.
Ισα ίσα που έρχεται σαν κερασάκι στην τούρτα της έτσι κι αλλιώς χυμώδους αισθησιακής συμπεριφοράς.
Οι Ελληνες χρησιμοποιούν την τεχνολογία σαν παιχνίδι, σε αντίθεση με τους Βορειοευρωπαίους που, λαχταρώντας να ζήσουν το χειμώνα ότι φαντασιώνονται ότι θα ζήσουν το καλοκαίρι, τις χρησιμοποιούν σα διαφυγή.

Πέμπτη, Ιουλίου 20, 2006

Στη σκιά του Ναού του Ποσειδώνα

Στη σκιά του Ναού του Ποσειδώνα από nanatsouma
Ημ/νία: 05-06-2006
Ώρα: 13:00

Ενα πανέμορφο μέρος στα ψηλά της Λαυρεωτικής.
Αγιος Κωνσταντίνος ή Καμάριζα.
Πλούσια βλάστηση και πολύ καλοί άνθρωποι.
Νοστιμότατο φαγητό, πρωτότυπο και όχι εξεζητημένο.
Μετά Σούνιο για καφέ στη σκιά του Ναού του Ποσειδώνα.
Δεξιά ο Αι Γιώργης αριστερά η Μακρόνησος,πιο κάτω η Τζια,λίγο ακόμα η Κύθνος..η Σέριφος..
Ολα πιάτο.
Το ηλιοβασίλεμα άφθαστο...μοναδικό!!!!!!
Το μόνο που το χάλαγε ήταν οι φωνές θαυμασμού των Γιαπωνέζων τουριστών!!!
Τί να κάνεις....Απαραίτητοι κι αυτοί

Δάσκαλε που δίδασκες

Δάσκαλε που δίδασκες...... από nanatsouma
Ημ/νία: 24-03-2006
Ώρα: 14:48

Τόπαιζα σκληρή
Ελεγα πως δεν πρέπει να δενόμαστε με τα ζωάκια που έχουμε σπίτι μας γιατί μπορεί να αρρωστήσουν ,μπορεί να μας τα πατήσει κανένα αυτοκίνητο....μην πληγωνόμαστε τώρα και γιαυτά...Εντάξει να τα αγαπάμε, να τα φροντίζουμε...όμως ως εκεί.
Ανακαλούσα και στη μνήμη μου έναν καθηγητή Θρησκευτικών που είχαμε στις καλόγριες και που τον βασανίζαμε κάθε τόσο με ερωτήσεις του τύπου
"Πρέπει να κάνουμε σεξ πριν παντρευτούμε;" και αναψοκοκκίνιζε ο καημενούλης και τα μπέρδευε και κάναμε εμείς ότι δεν καταλαβαίναμε...
Αυτός λοιπόν μας είχε απαντήσει στην ερώτηση: "Εχουν τα ζώα ψυχή;" ότι:
"Ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο τα ζώα προς βρώσιν"
Δηλαδή για φάγωμα.
Ετσι λοιπόν καθώς το έπαιζα σκληρή με τα ζωάκια, πρόσθετα και το ότι:
"Γιατί να στενοχωριέμαι που ψόφησε ο Μαξ και να μη στενοχωριέμαι που σφάζουν τα κοτοπουλάκια και τα αρνάκια και μάλιστα τα τρώμε;;;Δηλαδή έχει ψυχή ο Μαξ και τα αρνάκια δεν έχουν;;;Και αν είχαμε για φύλακα ένα κοτοπουλάκι και κάναμε κοκκινιστό το Μαξ και τον τρώγαμε τί θα άλλαζε;;;;"
Με τέτοιες αντιλήψεις πορευόμουνα μέχρι που αρρώστησε η Χάιδω μου.
Εξετάσεις αίματος για AIDS, για λευχαιμία, ενέσεις για να της πάρουν αίμα, να κάνει εμετό η καημενούλα, άλλη ένεση για να συνέλθει.Τελικά είχε ψύλλους, άπειρους διότι δεν καθεται και μέσα στο σπίτι,γυρίζει δεξιά και αριστερά.
Αιματομπαρτονέλα, μια αρρώστια από τους ψύλλους που περνάει και στο αίμα.
Αντιβιώσεις, μέσα τώρα στο σπίτι...να αναρρώσει.
Πήγα να σκάσω από τη στενοχώρια μου. Μου ερχόταν να κλαίω εκεί μπροστά στην κτηνίατρο.
Επειδή την κράτησε το βράδυ μέσα στο ιατρείο, της έκανα δέκα τηλέφωνα να δω τί κάνει...αν έφαγε, αν συνήλθε, αν..αν..
Εγώ που τόπαιζα σκληρή ....και που έλεγα:
"Ο Θεός μας τα έδωσε για να τα τρώμε. Θα μπορούσαμε να είχαμε εδώ ένα κατσικάκι και να τρώγαμε τη Χάιδω στο φούρνο με πατάτες!!!"

Δάσκαλε που δίδασκες.......

Κυριακή, Μαρτίου 19, 2006

Πόσο δίκιο είχες ρε μαμά!

Επειδή έχω χάσει κιεγώ σχετικά πρόσφατα τη μαμά μου, τα στάδια που περνάς όταν χάσεις έναν πολύ δικό σου είναι τρία:
Στο πρώτο στάδιο που κρατάει ένα μήνα περίπου, νομίζεις πως όλα είναι όπως πριν.Φεύγεις από το σπίτι και στο δρόμο λες ότι θα σου τακτοποιήσει το δωμάτιο και θα φτιάξει μακαρονάδα που σ`αρέσει.
Και ξαφνικά το φως ανάβει στο κεφάλι σου!!!!
Στη δουλειά παίρνεις τηλέφωνο σπίτι να της πεις να πάρει τα ρούχα από το καθαριστήριο και μόλις σχηματίσεις τον αριθμό.......
Το φως ξανανάβει στο κεφάλι σου!!!!

Το δεύτερο στάδιο είναι μετά τον πρώτο μήνα όταν αρχίζει και σου λείπει..
Λείπει από παντού...Από την καρέκλα που καθότανε, από τραπέζι που έτρωγε, από το κρεβάτι που κοιμότανε.
Κοιτάς το άδειο δωμάτιο και σπαράζεις.Βλέπεις τα ρούχα κρεμασμένα, τις παντόφλες άδειες, την τσατσάρα της με λίγες τριχούλες της, το κραγιόν της, το καθρεφτάκι της και χάνεις τον κόσμο!
Γιατί ρε γαμώτο μου ;;Γιατί;;;;

Το τρίτο στάδιο είναι μετά από έξι μήνες όταν αρχίζεις να την εκτιμάς. Μαζί με την αξία του τακτοποιημένου δωματίου και της μακαρονάδας, εκτιμάς την υπομονή που σου έδειχνε όταν εσύ σαν κάφρος ούρλιαζες με το παραμικρό, εκτιμάς τη γλύκα της όταν εσύ ξέσπαγες τα νεύρα σου πάνω της, εκτιμάς την αγάπη της να σου στέκεται και να σε υποστηρίζει σε ότι καλό ή βλακεία έκανες, να εκτιμάς το πλασματάκι που σου στεκόταν πάντα δίπλα σου και δικαιολογούσε πάντα τις μαλακίες σου και καμάρωνε για τις επιτυχίες σου.
Και αρχίζει η γλυκιά νοσταλγία.
Πόσο δίκιο είχες ρε μαμά!!!!

Το τρίτο αυτό στάδιο κρατάει μια ζωή

Δευτέρα, Μαρτίου 06, 2006

Μαίναλο

Το Μαίναλο είναι ένα βουνό στην καρδιά της Πελοπονήσσου.
Εχει μια δωρική και ήρεμη ομορφιά ,απότομες πλαγιές γεμάτες έλατα και νερά, χωριά λιτά , με σπίτια τετράγωνα, ομοιόμορφα φτιαγμένα από πέτρα και κεραμίδι που δένουν απόλυτα με το τοπίο.
Ιδια χαρακτηριστικά με αυτά των σπιτιών και των χωριών ,έχουν οι άνθρωποι  του
Μαίναλου. Δωρικοί, ήρεμοι ,λιγόλογοι,σκληροτράχηλοι,ευγενικοί, φιλόξενοι αξιοπρεπείς.
Μέρη φτωχά, άνθρωποι φτωχοί που έβαλαν προσωπικό στοίχημα να ξεφύγουν από τη φτώχια.
Και το κέρδισαν.
Και ύστερα γύρισαν πίσω για να φτιάξουν και το χωριό τους, όπως έφτιαξαν τη ζωή τους. Να γίνουν όλα όπως πρέπει. Και έγιναν.
Δημητσάνα,Στεμνίτσα,Βαλτεσινίκο,Λιμποβίτσι,Βλαχέρνα,Βυτίνα,Λεβίδι.......

Μα πιο πολύ από όλα με ξάφνιασε η αξιοπρέπεια.
Των ανθρώπων και του ίδιου του βουνού
Νανά

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 27, 2006

Ευβοικός:Το παλιόπαιδο τ`ατίθασο

Μ`αρέσει πολύ η θάλασσα.Μ`αρέσει να την βλέπω,να τη μυρίζω ,να την ακούω, να είμαι στην αγκαλιά της, πάνω της, δίπλα της.
Μ`αρέσει ακόμα να τη βλέπω σε πίνακες, σε φωτογραφίες,στο σινεμά.
Την αγαπώ και τη σέβομαι.Σε κάθε της μορφή.
Μ`αρέσουν όλα τα ελληνικά πελάγη.
Το καταγάλανο Αιγαίο, το γκριζωπό Ιόνιο, το αγριεμένο Κρητικό.
Ο Ευβοικός όμως μου χτυπάει φλέβα.
Γιατί είναι απρόβλεπτος, άστατος, ξεχωριστός. Εχει προσωπικότητα. Δε σ`αφήνει να πλήξεις ποτέ!
Εκεί που είναι ήσυχος σα λίμνη,εκεί που βλέπεις στον πάτο αχινούς και κοχύλια, μέσα σε λίγα λεπτά αγριεύει,ανταριάζει,λες και θέλει να σε πετάξει από πάνω του,σαν αγριεμένο άλογο,σαν αφηνιασμένος ταύρος.
Και μόλις βγεις,ησυχάζει πάλι,λες και σου κάνει πλάκα.
Λες και σε δοκιμάζει.Λες και σου κλείνει το μάτι!
Σαν "το παλιόπαιδο τ` ατίθασο"
Και τρέχει όλο νεύρο πάνω -κάτω.
Και φουσκώνει,λες και θέλει να έρθει καταπάνω σου να σε πνίξει και μετά αποτραβιέται μακριά σου σα να μη θέλει ούτε να τον ακουμπήσεις!!!
Και αφήνει τα καβουράκια και τα κοχύλια να τρέχουν να μπουν μέσα στο νερό!!!
Και αλλάζει συνεχώς χρώματα και εικόνες. Κάθε στιγμή της μέρας είναι εντελώς διαφορετική.
Νοιώθω ότι ο Ευβοικός είναι μια ζωντανή θάλασσα. Που μπορείς να της μιλήσεις και να σε ακούσει.
Το έκανα σήμερα το απόγεμα αφού τον κοίταζα να λυσσομανάει όλη μέρα και να ξεχειλίζει το λιμάνικαι την προβλήτα ,σα να ήθελε να με καταπιεί!!!
Ναι ο Ευβοικός μου χτυπάει φλέβα.
Νανά

Δευτέρα, Ιανουαρίου 23, 2006

Βορειοανατολική Αττική

Βορειοανατολική Αττική
Λοιπόν υπάρχουν κάτι καταπληκτικές γωνιές στην Αττική που συναγωνίζονται σε ομορφιά άλλες περιοχές ,διάσημες και πολυδιαφημισμένες που φιγουράρουν πρώτο πλάνο στους καταλόγους του ΕΟΤ.
Και είναι τόσο κοντά, που λες : «Μα καλά τόσο καιρό που ήμουνα;»
Λέω για τη Βορειοανατολική Αττική. Το τόξο από Μαραθώνα, Ανω Σούλι, Γραμματικό, Βαρνάβα, Πολυδένδρι, Καπανδρίτι.
Και ανάποδα. Να ξεκινήσεις από Καπανδρίτι και να βγεις Μαραθώνα.
Μια διαδρομή θα σας πω μόνο και όταν την κάνετε ,να μου πείτε τις εντυπώσεις σας και κυρίως αν έχω δίκιο.
Ξεκινήστε από  Καπανδρίτι, στα διόδια δεξιά και μετά προς Βαρνάβα .
Μπορείτε να πάτε και από Εκάλη, Δροσιά ,Ανοιξη,Αγιο Στέφανο και να μπείτε στο Καπανδρίτι.
Πάρτε λοιπόν το δρόμο για Βαρνάβα. Μετά μερικές στροφές θα συναντήσετε μια ρεματιά στα δεξιά σας. Τεράστια πλατάνια, νερό τρεχούμενο, στ`αριστερά πευκοδάσος. Κατεβείτε και χαζέψτε. Καθήστε στα παγκάκια και ακούστε το νερό να τρέχει, τα πουλιά να κελαηδάνε, τα ζωάκια του δάσους να τριγυρίζουν άφοβα .
Πάρτε βαθιές εισπνοές και μετά την ανηφόρα για το χωριό του Βαρνάβα.
Κάντε βόλτα στα απίθανα τριγύρω οροπέδια με υψόμετρο 740μ. και απολαύστε την Εύβοια απέναντι.
Μετά χαθείτε στα στενά δρομάκια του χωριού και στις καταπληκτικές και πεντακάθαρες original ταβέρνες του χαζεύοντας από τις τζαμαρίες τους απέναντι την Πάρνηθα.
Ε, μετά γυρίστε σπίτι.40 χιλιόμετρα ήταν όλα κι όλα……
Και μην ξεχάσετε να αγοράσετε πριν βγείτε στα διόδια από το Πολυδένδρι λαδόψωμο!!!
Νανά
23-1-2006

Τετάρτη, Ιανουαρίου 11, 2006

ΠΡΟΣΟΧΗ!!!!

ΠΡΟΣΟΧΗ!!
Τελικά πρέπει να προσέχουμε όχι μόνο τι λέμε, πού πάμε, τι κάνουμε αλλά και τι σκεφτόμαστε! Ειδικά αν είμαστε από τους τύπους που λέμε ότι σκεφτόμαστε……
Αυτή η άτιμη η σκέψη που χοροπηδάει από δω κι από κει και κάνει το μυαλό κουδουνίστρα και ξαφνικά το σκάει μέσα από τα δόντια….
Και εσύ ο αφελής και ο απρόσεκτος …ξεφουρνίζεις αυτό που σκεφτόσουνα! Καταστροφή!!! Τι τόθελες;;; Σπάγγο δεν είχες να το ράψεις το στόμα σου;;
Δεν ξέρεις ότι και οι τοίχοι έχουν αυτιά; Δε στόλεγε η γιαγιά σου;
Και όχι μόνο αυτιά, έχουν και  κινητά, μαγνητόφωνα, κάμερες!
Ράφτο λοιπόν το στόμα σου άνθρωπέ μου.
Βάλτου φερμουάρ.
Ετσι και δε θα μιλάς, για να μη χρειάζεται μετά να παραιτηθείς αλλά και δε θα τρως, για να μη χρειάζεται μετά να χάνεις κιλά!