Τρίτη, Ιουλίου 27, 2010

Τί μου λείπει και τί δεν..........


Ενας μήνας μακριά από τη ΝΕΤ και με χαρα διαπιστώνω πως σύνδρομο στέρησης δεν απέκτησα.
Καλό αυτό...όχι πως θα έκοβα τις φλέβες μου αλλά νομισα πως κάποιο κουσούρι θα μούμενε.
Σήμερα καθησα και ταξινομησα όσα μου λείπουν από κει και όσα δε μου λείπουν καθόλου.
...................................................................................
Μου λείπει η μυρωδια του στούντιο λίγο παλιατσούρα,λίγο κλεισούρα,λίγο τσιγαρίλα.
Μου λείπει το σκοτάδι του που μούδινε το πλεονέκτημα να βλέπω τους αλλους μεσα στην παραγωγή αλλά να μή με βλέπουν.
Μου λείπουν καποιες κοπέλες η Μαρία, η Ελενα γλυκες,ευγενικές κι ακομπλεξάριστες, ακόμα και ο τζόρας η Μαριλένα
Μου λείπουν οι παράταιρες καρέκλες, άλλες ψηλές, άλλες κοντες,άλλες κουτσές με ενα ροδάκι λιγότερο.
Μου λείπουν τα μικρόφωνα με τα χαλαρά αφρολέξ-μονωτικά που όλο πέφταν και τους βραχίονες μονιμα ξεσφιγμενους.
Μου λείπουν οι βαριές θωρακισμένες πόρτες με τα χαλασμενα χερούλια που όλο μπλόκαραν, δεν άνοιγαν και σκεφτόμουν πανικόβλητη σε περιπτωση σεισμού πώς θα βγω έξω.
Μου λείπει το πορτατίφ που χτύπαγα με το στυλό για να με προσεξει ο ηχολήπτης και να βάλει το τραγούδι.
Μου λείπει ο οδηγός Δημοσίων Υπηρεσιών που καθόμουνα πανω του για να ψηλώσει λίγο το καθισμα και να μπορώ να βλέπω μεσα την παραγωγή τί γίνεται.
Μου λείπει η κονσόλα των τηλεφωνων που όλο μπλόκαρε και άλλο κουμπί πάταγα και αλλη γράμμή έβγαινε.
Μου λείπουν τ`ακουστικά που δε στέκονταν στ`αυτιά μου καιμύριζαν τις κολώνιες των προηγουμενων.
Μου λείπει το Μόνιτορ που διάβαζα τα μηνύματά σας και φανταζόμουνα δίπλα τις φατσούλες σας.
...................................................................................
Δε μου λείπουν καποιοι ηχολήπτες που ενώ εγώ αγωνιούσα αυτοί χάζευαν,γελούσαν με σαχλά ανέκδοτα και μίλαγαν στο τηλέφωνο.
Δε μου λείπει μια ηχολήπτρια η Κ.Λ. κακιασμενη, άσχημομούρα και κοντοστούπα γεματη δηλητήριο, φθόνο και κόμπλεξ.
Δε μου λείπουν καποιες της παραγωγής που δε σήκωναν το τηλέφωνο επειδη δεν ήθελαν να κανουν τις τηλεφωνήτριες καθώς περνούσαν τον εαυτο τους για δημοσιογραφους επιπέδου Αμανπούρ!
Δε μου λείπουν οι ψευτο-βεντέτες του KOSMOS και του Δεύτερου που τους έλεγα καλησπέρα και δεν απαντούσαν, με τη μύτη ψηλά και ακροαματικότητα αντιστρόφως αναλογη.
Δε μου λείπει ο συνάδελφος που παρίστανε τον ευγενικό και τον καλλιεργημενο και κατα βάθος ήταν ένας ακαλλιέργητος,αγράμματος, κομπλεξικός και αριβίστας ψευτράκος.
Δε μου λείπουν οι ανακοινώσεις στους πίνακες, στις πόρτες, στους τοίχους και στο ασανσερ των συνδικαλιστών εναντίον των συμβασιούχων.
Δε μου λείπει η μίζερη και λοξή ματιά των μονίμων υπαλλήλων λες και τους έτρωγα το παντεσπάνι τους.

ΑΥΡΙΟ ΤΕΤΑΡΤΗ ΒΡΑΔΥ ΘΑ ΚΑΝΩ ΕΚΠΟΜΠΉ ΑΠΟ ΕΔΩ 10-12ΜΜ.
Δοκιμαστική παλι αλλά ελπίζω καλύτερη απο τις προηγούμενες