Το αυτοκίνητο με το οποιο κυκλοφορώ ειναι και μικρό και παλιο....αυτο σημαινει πως χωνομαι όπου βρω και δε με νοιαζει αν το χτυπήσουν...αλλωστε ανταλλακτικα΄εχω πάψει από καιρο να βρισκω.
Επίσης κανω και μαγκιες τις οποιες βεβαια πληρωνω.
Μια τέτοια έκανα χτες το πρωί.
Πήγα αναποδα σε μια πλατεια και χωθηκα σε μια θεσουλα που την πηρε το ματι μου...το ματι μου επισης πηρε και ένα τζιπ που ερχοταν κανονικά και ετοιμαζοταν να μπει κι αυτος στην ίδια θεσουλα, χωρις όμως να εχει αναψει φλας.
Με το που χώνομαι βλέπω τον οδηγο...εναν παππού μεγάλης ηλικίας να μενει κόκκαλο...
"Ωχ" λέω μεσα μου....
Και τότε ανοιγει την πόρτα και πηδαει έξω σαν αιλουρος...κοντούλης, αδυνατούλης,με κατι τεράστιες μασέλες σαν άλογο κι αρχιζει τις φωνες...ουρλιαχτα..χαμός....ότι η θεση ειναι δικια του και ότι τον ειδα και έκανα το κορόιδο.
Πλησιάζει το αυτοκίνητο μου κι αρχιζει να χτυπάει το παρμπριζ...ένας τσαμπουκάς άλλο πράγμα.
"Ντροπή σου...ενώ με ειδες...."
Και όσο φώναζε τόσο αναψοκοκκίνιζε...μπαρούτι ο παππούς.
Εγω τωρα μεσα στο αυτοκινητο να τον κοιτάω...
Λέω μέσα μου:
"Νανά δε φευγεις μπας και παθει τιποτα ο παππούς και το έχεις βαρος μετα;;"
Ανοίγω το παραθυρο.
"Εντάξει κύριε " του λέω "Θα φύγω...αλλά πάντως κι εσεις φλας ότι θα σταματησετε δεν ειχατε αναψει"
Κανω όπισθεν και με το που πάω να φυγω τον βλέπω να ερχεται δίπλα μου στο παράθυρο, να μου σκάει ένα τεράστιο χαμόγελο και να μου λέει:
"Ε ...να μή χτυπηθούμε κιόλας"!!!!!!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου