Πολλά πολλά με τη σημαια δεν έχω.Θεωρω πως ειναι ενα εθνικό σύμβολο με ιδιαίτερη σημασια σε ορισμενες περιπτωσεις αλλά μεχρι εκει.
Δε μου αρέσουν οι σημαιολάγνοι... οι σημαιομάχοι.... οι σημαιοκλάστες...έχουμε άλλα ζορια που πρεπει να δουμε πως τα τα τραβήξουμε.
Δε μου αρέσει και ο σκοτωμός που γίνεται για το ποιος θα κρατησει τη σημαια στη σχολική παρέλαση.
Από τη μια σκεφτομαι πως καλά θα ειναι να την κρατήσει αυτος που στο φιναλε θα την υπερασπιζόταν ..αμα χρειαζοταν βέβαια...αφηστε και που δε θα χρειαστει.
Από την άλλη ο Νόμος λέει πως την κρατάει ο άριστος μαθητής..τωρα αν ο άριστος ειναι αλβανακι και θέλει, ας την κρατήσει αυτο...οι δικοί μας τί τρελαινονται;
Τρελαίνονται γιατι θα την κρατήσει αλβανός ή που τα παιδια τους ειναι ντουβάρια;;Μαλλον το δευτερο...χαχαχαχα!!!!!
Σημαία δεν αγόρασα ποτέ μια και έχω αυτην που κρεμαγαμε στο πατρικό μου στην Κυψέλη.Τη βάζαμε σε ένα κοντάρι που ο πατέρας μου ειχε αγοράσει μαζί με τη σημαια από τον Κοκκώνη...ένα παλιο κατάστημα στη στοά Ορφέως στη Σταδίου από όπου αγοράζαμε και τις στολές των Οδηγών, τα αστεράκια, τα μαντηλια και τέλος πάντων όλο τον εξοπλισμό που απαιτουσε το Σωμα Ελληνίδων Οδηγών.
Ομολογώ πως την κρεμάγαμε πιο πολύ από συνήθεια...ο πατέρας μου , μποέμ τύπος ,έλεγε στη μαμα μου:
"Πόπη την Τετάρτη του Ευαγγελισμού μην ξεχασεις μπακαλιάρο, σκορδαλιά και σημαια"
Θαλεγα λοιπον ότι η σημαια ήταν κατι σαν αξεσουάρ του μπακαλιάρου.
Η μαμά μου από την άλλη την έβγαζε από ένα μπαούλο που είχα στο δωμάτιο μου μουρμουρίζοντας καθε, μα κάθε χρονιά, το ίδιο τροπάρι:
"Αμαν αυτος ο άνθρωπος...μπακαλιάρο, σκορδαλιά,σημαια...πάλι πονοκέφαλος θα με πιασει"
Κι έτσι όπως τόλεγε θαλεγε κανείς πως ο πονοκέφαλος ήταν επακόλουθο της σημαιας!!!
Οταν φυγαμε απο την Κυψέλη, φυγαμε άρον άρον για εδω πάνω ...ο πατέρας μου άρρωστος...έπρεπε να πάει σε υγιεινο κλίμα...μετακόμιση εφιάλτης.... πού μυαλό να παρουμε και το κονταρι.Εδω αφήσαμε πίσω άλλα κι άλλα.... Η σημαια ήρθε εδω μεσα στο ίδιο μπαούλο.
Για χρονια κοιτούσα τους γειτονές μου να την κρεμανε και ξεροντας τις κομματικές τους προτιμήσεις ειχα καταλήξει πως πιο θερμοί οπαδοί του σημαιοστολίσματος ειναι οι νεοδημοκράτες, ακολουθούν με αρκετή διαφορά οι πασοκτζιδες.
Φετος ειδα νεκρα ...κανενας ...καμια σημαια.
Βγηκα πρωι πρωι και κοιταξα ολο το δρομο μου...πουθενα.
Τί έγινε;;;
Αποκομματικοποίηση της γειτονιας;;;
Προσχωρησαν όλοι στο "Κανένα κομμα;;
Ανεβηκα στη σοφίτα...άνοιξα καποια καλάθια που φυλαω τις κρητικές κουρτίνες της γιαγιας της Αθηνάς της σφακιανής και κατω κατω τη βρήκα.Με το προσεκτικό δίπλωμα της μαμας και με μια μυρωδια από το σπίτι της Κυψελης
Την κατεβασα κατω και την κρέμασα στην πέργκολα... έτσι από πεισμα ....με κινδυνο να χαρακτηριστω εθνικίστρια ή όποια άλλη μαλακια τουρθει του καθενα στο μυαλό.
Απο πεισμα και από αναγκη θύμισης...αν όχι αυτων που έπεσαν για να την υπερασπιστούν, όσο από ανάγκη θύμισης του πατέρα μου.
Σας φιλώ και Χρονια σας Πολλά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου