Και τα γράφω τώρα γιατι μέχρι αύριο μπορεί να μου έχουν περάσει!
Να τρακάρω κόντεψα βγαίνοντας χτες βράδυ από τη δουλειά από τα απίστευτα νευρα που με διέλυσαν...νευρα και αγανάκτηση για τους "συναδέλφους"...που δε σέβονται τη δουλεια του άλλου ...που ενώ σε βλέπουν πως εκνευρίζεσαι με τη στάση τους,συνεχίζουν σα να μη συνέβη τίποτα....που αντι να το βουλώσουν και να σε αφήσουν να κανεις τη δουλεια σου ,αυτοί συνεχίζουν τις γελοιότητες που τις βαφτίζουν πλάκα και καλά....που ενω τους το έχω πει επανειλημμένα και όσο πιο ευγενικά μπορώ ότι δημιουργούν προβλημα αυτοί συνεχίζουν!
Δεν έχω ποτέ μα ποτέ δημιουργήσει προβλημα σε συναδελφο...σέβομαι τη δουλεια του καθενα ακόμα κι αν τον θεωρώ καραγκιόζη....ακόμα κι αν η σπουδαιοφάνειά του σπάει κόκκαλα πάλι δε με νοιάζει....στο φιναλε όπως θελει ο καθένας πορεύεται στη ζωή του...αμα βρίσκει κάποιους που μπορεί να τους ξεγελάσει ...καπέλο του και μαγκιά του...οι άλλοι ας πρόσεχαν.
Δεν ανέχομαι όμως να με θεωρούν βλάκα και θύμα επειδή δε θέλω να δημιουργήσω εντάσεις και καυγάδες. Κιαυτό γιατι δεν ειναι ο τύπος μου να ξεμαλλιάζομαι σαν κατίνα φωνάζοντας και διεκδικώντας το δίκιο μου και στην προκειμενη περίπτωση την ησυχία μου να κάνω τη δουλειά μου...η οποία δουλειά μου σας βεβαιώνω πως δεν ειναι καθολου εύκολη γιατι χρειάζεται να ισορροπήσω μεταξύ της ενημέρωσης και της ψυχαγωγίας. Και σε μια ζωντανή εκπομπή δε μπορείς σε καμια περίπτωση να αφήσεις τα προσωπικά σου προβλήματα να σε επηρεάσουν...πρέπει να τα αφήσεις έξω από το στούντιο.Δεν ειναι υποχρεωμένος ο ακροατής να ακούει εναν παρουσιαστή - ψοφίμι να σέρνεται γύρω από ένα μικρόφωνο επειδή έχει προσωπικά προβλήματα ή νευρα....αλλαζει σταθμό στο φτερό.
Θέλω λοιπον την ησυχία μου...θέλω να δουλευουν και οι άλλοι όπως δουλευω εγω. Αυτή τη μία ώρα εκπομπής θέλω να γίνονται όλα κανονικά, όπως πρεπει να γίνουν...να υπάρχει ησυχία στην παραγωγή...να ανοίγει το μικρόφωνο μπροστά σ`αυτο που έχω καθήσει και όχι το διπλανο΄!!!!Να μπαινουν τα τραγούδια όταν τελειώνω ένα θέμα και όταν κανω σήμα με το χέρι μου και να μή χρειάζεται να χτυπήσω το πορτατίφ με το στυλό μου ή να πω στον αέρα"σε παρακαλώ βάζεις τώρα το τραγούδι;" Η μουσική γέφυρα, το χαλί, να παιζει όταν μιλάω και να είναι σε στάθμη πιο χαμηλή ώστε να ακούγομαι και να μή χρειάζεται να φωνάζω πιο δυνατά.Οταν τελειώνει, να τη βάζουν από την αρχή και να μή χρειάζεται να τους το πω εγώ "Βάζεις σε παρακαλώ τη γέφυρα από την αρχή;"
ΑΠΑΙΤΩ δηλαδή το αυτονόητο...αυτό που σε άλλο σταθμό... ιδιωτικό... θεωρείται δεδομενο διότι αλλιώς παιρνεις πόδι!!
Σέβομαι τη δουλεια των συναδέλφων και ΑΠΑΙΤΩ να σέβονται κι εκείνοι τη δική μου...όπως εγώ το βουλώνω όταν υπάρχει άλλη εκπομπή μέσα στο στούντιο έτσι θελω να το βουλώνουν κι εκεινοι όταν είμαι εγω μέσα!Δε μπορεί να γίνεται χαβαλές και πανηγύρι μέσα στην παραγωγή κι εγώ μέσα στο στούντιο να αγωνιώ και να χτυπιέμαι πότε για να γίνει ένα και πότε για το άλλο!
Εκτός κι αν όλο αυτο το σκηνικό γίνεται επίτηδες...αν σκοπός τους είναι να με εκνευρίσουν και να γίνει σκατά η εκπομπή πράγμα που μου έχει περάσει από το μυαλό πάρα πολλές φορές...και που χτες βράδυ πια έγινε βεβαιότητα!!!
Δεν ξέρω τι να κάνω...δυστυχώς δεν ξερω...κανεις δε συγκινειται ότι και αν του πεις και στιγμές στιγμες αισθάνομαι τόσο μα τόσο απογοητευμένη!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου