Κυριακή, Φεβρουαρίου 15, 2009
Αχ και ναμουν γατα!
Δε χωνευω τους ανθρώπους που όταν σε συναντησουν ή όταν σε παρουν τηλέφωνο και πριν ακόμα καλά καλά ρωτήσουν τι κανεις, αρχίζουν να εξιστορούν τις παθήσεις τους!!
Μούρχεται να τους σφαξω στο γόνατο που λένε και οι άγριοι.
Εχω μια γνωστη τη Δαφνη...καλή κοπέλα...ευγενική...γνωριζομαστε χρονια.Οποτε πάω σπίτι της ή ερθει εκεινη στο δικό μου η πρωτη της δουλεια μετα το
"Νανά τι κανεις;"
"Καλά Δάφνη μου εσύ;"
ειναι ν`αρχισει να λεει για τις εξετάσεις που έκανε...τί της βρηκαν...πού αλλού θα παει...τι άλλες θα κανει...τι φαρμακα θα παρει...τί έπαιρνε....
Δεν υπάρχει περιπτωση να την κανεις να αλλάξει θέμα.
Οτι και να την ρωτήσω ...καπως απο δω καπως απο κει...στα φαρμακα και στις εξετασεις θα καταλήξει.
Τη ρωτάς τι κάνει ο γειτονας...θα σου πει ότι γύρισε τα νοσοκομεια και στο τελος πέθανε...τι κανει η ξαδέλφη της...θα σου πει ότι έκανε εξετάσεις και της βρήκαν ποδάγρα...τι κανει η μανα της....θα σου πει ότι έπαθε κύρωση του ήπατος...τι κανει ο πατέρας της...θα σου πει ότι τον ψάχνουνε για καρδια!!!!
Αλλη κουβέντα δε θα κανει παρά μονο να μιλάει για αρρωστιες...
Αφού μουρχεται να μην ξαναπατησω σπιτι της ...
Και η Δαφνη δεν ειναι η μονη...
Προ ημερών με παιρνει τηλέφωνο η Κατερίνα..μια παλια γνωστή από την Κυψέλη
Με το πρωτο
"γεια σου Κατερίνα μου τι κανεις"
αρχίζει...αστα τι παθαμε...η Ανθούλα( η αδελφή της) σήκωσε πίεση 18...και πήγαμε στον παθολόγο και της έδωσε χαπια...αλλά η πίεση της δεν έπεφτε...και της τη μετραγα εγω...και της έβρισκα καθε πρωι 19 και δώστου να παιρνει χαπια...και μια μερα της λεω να παμε μια βολτα...να περπατήσει λίγο να της πέσει η πίεση...και μου λεει δεν αισθανομαι καλά...και της λέω αντε βρε να παμε μεχρι πιο κατω...και μου λέει δε με κρατανε τα πόδια μου...
Εγω:"Γιατι ρε Κατερινα δεν την αφηνες ήσυχη;Αφου δε μπορούσε να περπατησει η γυναικα"
Κατερινα:Οχι Νανούλα μου κατσε ν`ακουσεις τη συνεχεια...και τη σηκώνω με το ζορι και της λεω θα παμε βολτα να σου πεσει η πίεση...και την κατεβαζω κατω ...και πάμε μεχρι την πλατεια ...κι αυτη να μην μπορει να παρει τα πόδια της...και με χιλια ζορια καθεται σε ένα παγκακι...και της λεω σηκω τωρα να γυρισουμε σπιτι ...και μου λεει θα πεσω κατω...και της λέω να φωναξω το 166...και μου λέει όχι ...και την πιανω από τη μεση μαζι με ένα αλλο κύριο και την πάμε μεχρι το σπίτι.....
Εγω μεσα μου: "Να της το κλεισω τωρα της μαλακισμενης;;της ηλίθιας;;;"
Κατερινα....και την ανεβάζουμε μέχρι το σπίτι ...και την ξαπλώνω στο κρεβατι...ασπρη σα χασές η Ανθούλα ...και της μετραω την πίεση....6 η μεγάλη 4 η μικρη...ακούς Νανούλα μου...
Εγω: "Ε βρε Κατερινα λύσσαξες να την πας βολτα να της πεσει η πίεση"
Κατερινα ...και φωναζω το γιατρο και ερχεται και της κανει μια ενεση και τελικά συνηλθε.....και τωρα την εχουμε με άλλα φαρμακα....γιατι της βρηκαν και τριγλυκεριδια....πολλά παρα πολλά....και τωρα της ειπε ο γιατρος...
Εγω: "Ωραια κανενα άλλο νεο ;;;"
Κατερινα...ε εγω με τα δικα μου προβλήματα...πηγα κι εκανα μια μαστογραφια ...και έδειξε κατι σα σκληρο...και μετα πηγα να κανω ένα υπέρηχο και έδειξε...............
Αφηνω το ακουστικο πάνω στο γραφειο..λεω μεσα μου ..."δε με χεζεις που θα κατσω να σ` ακουω.... να τρελαθω κι εγω δηλαδη;;;"
Στο μεταξυ η Κατερινα έλεγε ..έλεγε...έλεγε....
Την άκουγα που μιλαγε και καθε τοσο έσκυβα στο μικροφωνο και έλεγα "Ναι Ναι"....και δωστου αυτη απτοητη να εξηγει τον υπέρηχο...και τι αλλο της ειπε ο γιατρος...και ποια άλλη εξεταση να κανει....ασταματητα...θα μιλαγε κανενα πενταλεπτο.
Καποια στιγμη την ακουω που σταματησε...βαζω το ακουστικο στ`αυτι μου.
"Τί αλλα Κατερινα μου;;;"
Κατερινα:Ειχαμε μπελάδες προχτες με τη Τάνια(η ανηψια της)...λιποθύμησε στη δουλεια ...της ήρθε περιοδος και της έτρεχαν κομματια τα αιματα ...και την πήραν σηκωτη...
"Γαμωτο το στανιο μου ...δε θασκασει πια ;;"
Ξαναφηνω το ακουστικο στο γραφειο...σηκωνομαι πάω μεχρι το παραθυρο...κοιτάω έξω...παω μεχρι το μπανιο...αυτη έλεγε... έλεγε.... ελεγε.....σκυβω στ`ακουστικο και της λεω "ναι ναι...πωπω".....ξαναπάω στο παραθυρο....κοιταζα τις γατες που κυνηγουσαν η μια την άλλη...ξαναγυριζω...βαζω το ακουστικο στ`αυτι μου και ακουω την τελευταια της λέξη
"Θερμομετρο ....Αυτα Νανουλα μου ...μη σε κραταω αλλο...σε ζαλισα"
"Καλα Κατερινα μου....χαρηκα που σε άκουσα...άντε χαιρετισμούς σε όλους"
Αχ και να ήμουν γατα....η Ριγουλα...να κοιμαμαι με τις ωρες...να λιαζομαι...να τρωω τζαμπα...να με κυνηγάει ο Μανουσος με τον Κεφαλα...και να μην εχω καμια Δαφνη ή Κατερινα να μου τα ζαλίζει!!!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου