Σάββατο, Σεπτεμβρίου 16, 2023
Groundhogging ή αλλιώς η μέρα της Μαρμότας
Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 06, 2023
Οταν θα "φύγει" το ζωάκι μας.
Γιατί όταν χάνεις το ζωάκι σου, γίνεσαι πιο δυνατός
Τα κατοικίδια αποτελούν τέτοιο μέρος της καθημερινότητας μας που λίγες ανθρώπινες σχέσεις το επιτυγχάνουν. Όταν χάνεις ένα πλάσμα που είναι τόσο κοντά, κάτι μέσα σου αλλάζει. Είναι ο θάνατος του που μας θυμίσει πόσο ευάλωτη, επισφαλής και πολύτιμη είναι η ίδια η ζωή. Αυτή η διαδικασία αποδοχής του θανάτου, χτίζει μέσα μας την αναγκαία ανθεκτικότητα για να μάθουμε να αποδεχόμαστε τα διάφορα εμπόδια της ζωής και μας ακονίζει την ικανότητα να προσαρμοζόμαστε σε κάθε απόκλιση της ελπίδας με την πραγματικότητα με θάρρος και ελπίδα.
«Μια τέτοια απώλεια μας αλλάζει και μας μεταμορφώνει», δηλώνει ο Leigh Chethik, κλινικός ψυχολόγος στο Σικάγο. «Σημαδεύει στον εσωτερικό μας συναισθηματικό χάρτη, δείχνει το πόσο εφήμεροι και παροδικοί είμαστε από αυτόν τον κόσμο. Μια τέτοια απώλεια μπορεί να μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε ό,τι μπορεί να ακολουθήσει στο μέλλον. Μας βοηθά να δημιουργήσουμε μια νέα αντίληψη για τη ζωή και να κάνουμε νέα όνειρα.» ”
Ωστόσο υπάρχουν ορισμένοι τρόποι με τους οποίους η απώλεια ενός αγαπημένου κατοικίδιου μπορεί να αποτελέσει καταλύτη για την προσωπική μας ανάπτυξη.
-----“Αγκαλιάστε” την απώλεια σας
«Η ιδέα ότι η θλίψη μπορεί, συχνά, να είναι το τίμημα της αγάπης είναι χρήσιμη για την ανάπτυξη της ανθεκτικότητας» λέει η Jessica Harvey, ψυχοθεραπεύτρια από το Όρεγκον, που ειδικεύεται στη θλίψη από την απώλεια ενός κατοικίδιου. «Ο πόνος είναι τόσο ισχυρός όταν ‘φύγει’ το κατοικίδιό μας, που αναγκαστικά θα πρέπει να εστιάσουμε στα θετικά του στοιχεία. Και τότε μόνο μπορούμε να αρχίσουμε να γιατρευόμαστε».
------Τα κατοικίδια κατέχουν έναν μοναδικό ρόλο στη ζωή μας.
«Είναι οι “συγκάτοικοί” μας, μέρος του νοικοκυριού, και συνήθως αποτελούν πηγή “καθαρής” ζεστασιάς και θετικής εμπειρίας», λέει η Harvey. «Το πώς μπορούμε να διαχειριστούμε αυτή την προσωρινή έλλειψη χαράς και ζεστασιάς από τον χαμένο συγκάτοικο μας εξασκεί στην ανθεκτικότητα».
Αυτή η απώλεια, φυσικά, μπορεί να έχει συντριπτικό βάθος. «Για τους ενήλικες, τους άνω των 20 ετών και ως τα μέσα της 30, είναι σαν να χάνουν την αθωότητά τους σαν νέοι και να προσγειώνονται σε μια νέα πραγματικότητα», λέει ο Dani McVety, κτηνίατρος και ιδρυτής του ‘Lap of Love – Veterinary Hospice’, ένα δίκτυο κτηνιάτρων αποκλειστικά για τη φροντίδα των υπερήλικων ζώων. «Πολλές φορές, οι άνθρωποι σε αυτήν την ηλικία πήραν το σκύλο ή τη γάτα τους στην αρχή της ενηλικίωσής τους. Αυτό το κατοικίδιο τους έχει δει να τελειώνουν το πανεπιστήμιο, να γνωρίζουν τους συντρόφους τους, να παντρεύονται ακόμα και να κάνουν παιδιά. Τους έχει δει σε κάθε φάση της εξέλιξης τους. Αυτό το κατοικίδιο ήταν η μια σταθερά στη ζωή τους στα πιο δημιουργικά τους χρόνια.»
O Kaleel Sakakeeny από τη Βοστώνη, σύμβουλος για το πένθος από την απώλεια κατοικίδιων συμπληρώνειο πως «Ο τρόπος με τον οποίο χειριζόμαστε τον θάνατο ενός κατοικίδιου διαμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τα συναισθήματα αγάπης και απώλειας γενικότερα.»
-----Περάστε από τη θλίψη στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης.
Τι μας συμβαίνει στην πραγματικότητα με την απώλεια του κατοικιδίου μας; Σε μία μελέτη με τίτλο «Μετατραυματική συναισθηματική ανάπτυξη μετά την απώλεια ενός κατοικίδιου», που διεξήχθη από την Wendy Packman του Pacific Graduate School of Psychology του Πανεπιστημίου του Πάλο Άλτο, διαπιστώθηκε ότι αφότου ξεπέρασαν την απώλεια ενός αγαπημένου κατοικίδιου, πολλοί από τους συμμετέχοντες στην έρευνα ανέφεραν βελτιωμένη ικανότητα να συσχετίζονται με άλλους ανθρώπους, καλύτερη ενσυναίσθηση καθώς και μια μεγαλύτερη εκτίμηση για τη ζωή.
Η κυρία L.Η., που ζει στη Βιρτζίνια, ‘έχασε’ το 15χρονο νόριερ τεριέ της, τη Zena, περίπου πριν από ένα χρόνο. «Για πολλούς μήνες, δεν μπορούσα να αποβάλλω τη θλίψη και σε αυτές τις πολύ λυπημένες στιγμές, θυμήθηκα τελικά ένα μάθημα που είχα μάθει πριν από πολλά χρόνια με την απώλεια του πρώτου μου σκύλου: Τα ζώα που έρχονται στη ζωή μας είναι δώρα για εμάς και δεν μπορούν ποτέ να αντικατασταθούν. Ωστόσο, ένα άλλο ζώο μπορεί να μας βοηθήσει να επουλώσουμε τις πληγωμένες καρδιές μας».
«Η θλίψη μπορεί να συνεχίζεται» λέει η ψυχολόγος Packman «αλλά το να μένεις συνδεδεμένος με το αγαπημένο σου κατοικίδιο μετά το θάνατό του μπορεί να σε. διευκολύνει στο να αντιμετωπίσεις το πένθος, την απώλεια και άλλες ανάλογες αλλαγές στη ζωή σου. Οι έρευνες μας δείχνουν ότι όσοι νιώθουν καλύτερα μόνο και μόνο με το να διατηρούν τα υπάρχοντά του κατοικίδιου τους, τις φωτογραφίες του ακόμα και το λουρί του είναι πιο πιθανό να βιώσουν στο μέλλον καλύτερα μια αντίστοιχη μετατραυματική συναισθηματική εξέλιξη.
------Δώστε μαθήματα ζωής στα παιδιά…
«Για τα παιδιά, η απώλεια ενός κατοικίδιου μπορεί να είναι μια ‘πρώτη γεύση’ για την απώλεια ενός ανθρώπινου μέλους της οικογένειας», δηλώνει ο ψυχολόγος Chethik. «Με το θάνατο ενός κατοικίδιου ζώου, τα παιδιά συχνά εκτίθενται σε μια νέα υπαρξιακή κρίση: Την ιδέα του εφήμερου της ύπαρξής μας. Συνειδητοποιούν πως τα πράγματα που αγαπάμε και φροντίζουμε δεν θα είναι μαζί μας για πάντα. Είναι σίγουρο πως κάποια στιγμή θα χάσουμε κάτι ή κάποιον που αγαπάμε. Και σε αυτή την περίπτωση δεν θα μπορούμε να κάνουμε αυτό που κάνουμε συνήθως για να παρηγορηθούμε: να αγκαλιάσουμε το κατοικίδιό μας.»
Για τα παιδιά, αυτή η διαδικασία είναι δύσκολή. Ο θάνατος ενός οικογενειακού κατοικιδίου μπορεί να τους προκαλέσει μια παρατεταμένη θλίψη που ενδεχομένως να οδηγήσει σε θέματα ψυχικής υγείας, σύμφωνα με νέα μελέτη ερευνητών στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης.
«Ο αντίκτυπος είναι τραυματικός», λέει η Katherine Crawford, επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας. «Διαπιστώσαμε ότι αυτή η εμπειρία του θανάτου από κατοικίδια σχετίζεται συχνά με αυξημένα συμπτώματα ψυχικής διαταραχών στα παιδιά και ότι οι γονείς και οι γιατροί πρέπει να πάρουν τα συμπτώματα αυτά στα σοβαρά και όχι να τα προσπεράσουν».
Ο Chethik προσθέτει ότι «ένα παιδί έχει ανάγκη να θρηνήσει για το χαμό του αγαπημένου του ζώου και να επεξεργαστεί την απώλεια του. Η προσοχή, η υποστήριξη, η ειλικρίνεια και η κατανόηση που θα λάβει κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου θλίψης θα δημιουργήσουν ένα συναισθηματικό πρότυπο για τις απώλειες των αγαπημένων του ανθρώπων που αναπόφευκτα θα έρθουν στο δρόμο του». Με την υποστήριξη των γονέων, η απώλεια ενός κατοικίδιου μπορεί να είναι ο τρόπος για να μάθει να προχωρά μπροστά ένα παιδί.
«Το να μάθεις στα παιδιά πως να πούνε αντίο σε ένα κατοικίδιο και ότι είναι εντάξει να νιώθουν αυτά τα δύσκολα συναισθήματα που συνοδεύουν τη θλίψη, είναι ένα πολύ δυνατό μάθημα», λέει η ψυχοθεραπεύτρια Harvey. «Τα παιδιά μαθαίνουν ότι αυτή η οδυνηρή εμπειρία θα βελτιωθεί τελικά, και ότι στο μέλλον μπορεί να υπάρξουν και άλλες τέτοιες δύσκολες καταστάσεις, αλλά στο τέλος όλα θα πάνε καλά.»
-------…αλλά και στους ενήλικες
«Υπενθύμισα πολλές φορές στον εαυτό μου τους τελευταίους μήνες να μην βιαστώ να πάρω άλλο σκυλί. Η θλίψη θέλει το χρόνο της. Μιλάω ακόμα με τη Zena και την αναζητώ ανακλαστικά όταν ξυπνάω το πρωί. Ωστόσο, ξέρω ότι σύντομα ο σύζυγός μου και εγώ θα είμαστε έτοιμοι για ένα επόμενο κεφάλαιο της ζωής μας με έναν νέο κατοικίδιο αυτή τη φορά», λέει η κυρία L.H. και συμπληρώνει «Αυτό είναι το δεύτερο σκυλί που έχουμε χάσει κατά τη διάρκεια του γάμου μας. Αντιμετωπίζουμε τη θλίψη κάθε φορά, αλλά και οι δύο γνωρίζουμε από εμπειρία ότι η αγάπη και το γέλιο που φέρνει ένα κατοικίδιο στη ζωή μας αξίζει τον κόπο», και συνεχίζει, «το να γνωρίζω ότι μπορώ να περάσω από αυτό το είδος πόνου και να φτάσω στην άλλη του πλευρά είναι ένα πραγματικό μάθημα ζωής. Με έχει μάθει ότι όσο σκοτεινά και να μου φαίνονται αυτά που ζω στη ζωή, πρέπει απλώς να συνεχίσω να τα βιώνω.”
Δημοσιεύτηκε στο https://stories.thriveglobal.gr/giati-otan-chaneis-to-zoaki-soy-ginesai-pio-dynatos/
Σάββατο, Αυγούστου 26, 2023
Σάββατο, Αυγούστου 19, 2023
Ποιο είναι το όνομά σας;

Σάββατο, Αυγούστου 12, 2023
Για να μη μας «τρώει» η ανησυχία Carpe Diem
Tι σημαίνει το να μειώσουμε την ένταση της ανησυχίας στη ζωή μας; Τι άλλο από το να αδράξουμε τη μέρα (carpe diem)!
Οι περισσότεροι άνθρωποι βιώνουμε καθημερινά το συναίσθημα της ανησυχίας, ένα διάχυτο φόβο δηλαδή μαζί με ένα ελαφρό άγχος για την κατάσταση κάποιου, την έκβαση μιας υπόθεσης, την κατάληξη ενός γεγονότος, τα αποτελέσματα ιατρικών ή πανελληνίων εξετάσεων, ότι κάτι κακό θα συμβεί και πολλών άλλων καθημερινών θεμάτων που καλούμαστε να διαχειριστούμε. Δυστυχώς στη ζωή συμβαίνει το αντίθετο, κανονικότητα είναι η κατάσταση ανησυχίας, ησυχία είναι το πολύ πολύ κάποιες στιγµές που σπανίως βιώνουμε, κι αυτές πρόσκαιρα.
Σε κάποιους ανθρώπους με το χαρακτηριστικό της υπερδραστηριότητας, η ανησυχία είναι πιο σοβαρή, έχει μεγαλύτερη ένταση με αποτέλεσμα να μην μπορούν την ελέγξουν, να βρίσκονται σε μεγάλη σύγχυση, σε μια μόνιμη έγνοια για το «τι θα γίνει;» και ουσιαστικά να δυσκολεύεται η ζωή τους.
Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει συγκεκριμένος τρόπος για να γιατρέψουμε την ανησυχία μας και αυτό γιατί ο εγκέφαλός μας, κατά έναν περίεργο τρόπο, μεγεθύνει τα προβλήματα και τα κάνει να μοιάζουν άλυτα. Και τότε αρχίζει το μαρτύριό μας, πελαγώνουμε, ιδρώνουμε, μας πιάνει ταχυπαλμία, μας ανεβαίνει η πίεση και το πιο συχνό, ένα πλάκωμα στο στήθος που μας δυσκολεύει την αναπνοή.
Ευτυχώς, τις περισσότερες φορές μετά από λίγο διαπιστώνουμε πως άδικα ανησυχήσαμε, πως τελικά ίσως να υπερβάλαμε και το σπουδαιότερο, πως στην ουσία δεν είναι η ανησυχία μας για το πώς θα διαχειριστούμε το πρόβλημα που έχουμε, αλλά το πώς θα διαχειριστούμε την ίδια μας την ανησυχία!
Μπορούμε λοιπόν να μάθουμε, να εκπαιδευτούμε πώς να συμφιλιωθούμε μαζί της, να αποδεχθούμε ότι η ανησυχία δεν είναι κάτι κακό, να την αναγνωρίσουμε και να οδηγήσουμε σιγά σιγά τον εαυτό μας σε μια προοπτική, ώστε να μπορέσει να την ελέγξει διακρίνοντας τι είναι σημαντικό που επιβάλλεται να ανησυχούμε και τι όχι.
1.Μειώστε την εντύπωση που έχετε για την ανησυχία
Το όφελος που έχουμε από την ανησυχία είναι να προσπαθήσουμε να προλάβουμε και να αποφύγουμε κάθε πιθανό κίνδυνο και να κρατηθούμε ασφαλείς. Είναι ο εγκέφαλός μας που προσπαθεί να μας προστατεύσει και έτσι η ανησυχία έχει τον τόπο και το χρόνο της.
Αλλά συχνά αυτές οι στιγμές ανησυχίας χρησιμεύουν μόνο για να κλιμακωθεί το νευρικό μας σύστημα και να μας σπρώξει σε μια μη ισορροπημένη κατάσταση η οποία μας οδηγεί σε μια ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία. Ο εγκέφαλός μας μπορεί να έχει τις καλύτερες προθέσεις, αλλά αυτό μας οδηγεί σε έναν καταστρεπτικό φαύλο κύκλο.
2. Αναγνωρίστε την ύπαρξη του φόβου και αποδεχθείτε τον
Η ανησυχία συνήθως ξυπνάει το αίσθημα του φόβου ή του άγχους. Σε αυτό το βήμα απλά αναγνωρίζουμε ότι αυτό το συναίσθημα είναι εδώ, υπάρχει, έχει αιτίες και πιθανές συνέπειες πάνω μας. Εξωτερικεύστε το λοιπόν. Ο σκοπός μας είναι να μην αντισταθούμε στην ανησυχία, διότι αν αντιστέκεσαι σε κάτι, αυτό επιμένει. Πρακτικά επιτρέπουμε στο συναίσθημα του φόβου να υπάρχει και είναι σα να λέμε στον εαυτό μας « ναι, το παραδέχομαι, φοβάμαι!»
3. Συμφιλιωθείτε μαζί του
Τώρα έχουμε την ευκαιρία να εμβαθύνουμε και να ερευνήσουμε αυτό το συναίσθημα. Στο σημείο αυτό επιλέξτε να βάλετε το χέρι στην καρδιά σας ή σε όποιο άλλο σημείο του σώματός σας, όπου μπορείτε να νιώσετε αυτό το συναίσθημα. Αυτός είναι ένας τρόπος να δώσετε ένα σήμα στον εγκέφαλό σας αναφορικά με την αίσθηση της αγάπης και της καλοσύνης που έχετε προς αυτό το συναίσθημα του φόβου. Ετσι ο εγκέφαλός σας θα μπορέσει να το χαρτογραφήσει μέσω της επαφής και να το αντιστρέψει, μειώνοντας έτσι την αρνητική σκέψη.
4.Βρείτε το προσωπικό σας moto ζωής
Καθώς αισθάνεστε ανησυχία αναρωτηθείτε και δώστε αμέσως την απάντηση: «τι χρειάζεται τώρα αυτό το συναίσθημα; είμαι ανεπαρκής, ανάξιος και θα του επιτρέψω να με καταβάλλει; Οχι βέβαια! Μπορώ να αισθάνομαι σώος και ασφαλής, ελεύθερος από φόβο, να ανήκω στον εαυτό μου και να τον ελέγχω!» Ας γίνει αυτό το προσωπικό σας moto ζωής.
5.Μοιραστείτε το
Το να κρατάτε επτασφράγιστο μυστικό τη μεγάλη ένταση ανησυχίας που σας καταλαμβάνει με το παραμικρό δε βοηθάει ούτε εσας ούτε τους δικούς σας στους οποίους μεταδίδετε τη νευρικότητα και την ανησυχία σας με αποτέλεσμα να γίνεται οικογενειακή υπόθεση.
Μιλήστε μαζί τους και βάλτε τα πράγματα στη λογική τους σειρά, θέστε προτεραιότητες και περιορίστε το άγχος και ηρεμήστε. Αν θέλετε, μιλήστε με τους φίλους σας. Ολο και κάποιος θα έχει την ίδια με εσας εμπειρία, ανταλλάξτε απόψεις στο πώς αντιμετωπίζει τις μεγάλης έντασης ανησυχίες του και πώς τις αντιμετωπίζετε εσείς. Ισως βρείτε τρόπους που να σας ταιριάζουν και να τους εφαρμόσετε.
6.Συνειδητοποιείστε πως δεν είστε μόνοι στον πλανήτη
Όποιες και αν είναι οι ανησυχίες σας, είναι σημαντικό να ξέρετε πως δεν είστε μόνοι. Το να αισθάνεται κάποιος τρωτός είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης και εκατομμύρια άνθρωποι αγωνίζονται να ξεφύγουν από την ίδια κατάσταση με εσας. Αλλά όταν αισθανόμαστε τρωτοί και ευάλωτοι με το άγχος, αυτό αφορά μόνον εμας και είναι ανάγκη να προσωποποιήσουμε την εμπειρία, να βγούμε έξω από τον εαυτό μας και να σκεφτούμε και τους άλλους.
Μπορείτε να φανταστείτε όλους αυτούς τους ανθρώπους που παλεύουν με τις ανησυχίες τους και να τους ευχηθείτε να επιτύχουν στον ίδιο σκοπό με εσας. Πείτε το λοιπόν δυνατά και το Σύμπαν θα μεταδώσει την προτροπή σας: «Είμαστε ελεύθεροι από το φόβο που μας κρατάει σε ένα διαρκή κύκλο ανησυχίας. Μπορούμε όλοι να έχουμε το συναίσθημα του ότι ανήκουμε στον εαυτό μας και μπορούμε να τον ελέγχουμε»
Αυτά τα βήματα από το 1-6 επαναλάβετέ όσο συχνά χρειάζεται.
Καθώς το κάνετε αυτό με συνέπεια. ξανά και ξανά. θα έρθει η στιγμή που θα διαπιστώσετε ότι αρχίζετε να αντιδράτε με λιγότερη ανησυχία, ότι είστε περισσότερο στοργικοί με τον εαυτό σας, πως το να είστε ανήσυχοι είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης και το κυριότερο δεν είστε μόνος, «αυτά συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες».
Και τι σημαίνει το να μειώσουμε την ένταση της ανησυχίας στη ζωή μας; Τι άλλο από το να αδράξουμε τη μέρα (carpe diem)!
Δημοσιεύτηκε στο https://stories.thriveglobal.gr/gia-na-mi-mas-troei-i-anisychia/
Σάββατο, Αυγούστου 05, 2023
Σάββατο, Ιουλίου 29, 2023
Γυναίκα μόνη ταξιδεύει και -γιατί όχι; -ψάχνει😊😊


Παρασκευή, Ιουλίου 21, 2023
Τεντωθείτε να καθαρίσει το μυαλό σας!

Σάββατο, Ιουλίου 15, 2023
Η διαφορά του να έχουμε έναν σύμμαχο ή έναν εχθρό μέσα στο κεφάλι μας.
Παρασκευή, Ιουλίου 14, 2023
Σάββατο, Ιουλίου 08, 2023
Κάποιες αλήθειες λένε πως τίποτα δε χάθηκε!
Σάββατο, Ιουλίου 01, 2023
Εσωστρεφείς και εξωστρεφείς- Πόσο σημαντική είναι η πρώτη εντύπωση.
Κυριακή, Ιουνίου 18, 2023
ΕΡΤ Πάνω στο πουκάμισο στο μέρος της καρδιάς.
Ιούνιος 2013 η ΕΡΤ κλείνει, μετονομάζεται σε ΝΕΡΙΤ και
ανοίγει απέναντι απότο Ραδιομέγαρο η ERTOPEN.
Ιούνιος 2015 η ΕΡΤ ανοίγει πάλι.
Ενδιάμεσα, τον Ιούνιο του 2014 και μέσα από το spirtowebradio μίλησα με δυο εξαίρετους
και ιδιαίτερα αγαπητούς συναδέλφους δημοσιογράφους της ΕΡΤ την Αναστασία Ζήγου
και τον Ανδρέα Παπασταματίου.
Μιλήσαμε ανοιχτά, καθαρά και ξάστερα για
το τί οδήγησε στο "μαύρο"
, για το καινούργιο και ληξιπρόθεσμο
φρούτο τη ΝΕΡΙΤ, την αεροδυναμική ERTOPEN και βέβαια τη μάνα-ΕΡΤ!
Επειδή οι καιροί είναι περίεργοι και η μνήμη φοράει ξυλοπάπουτσα ακούστε τις δυο
συνεντεύξεις αυτών των παιδιών...γιατί παιδιά της ΕΡΤ υπήρξαμε, υπάρχουμε και θα υπάρχουμε με
το σηματάκι της «πάνω στο πουκάμισο στο μέρος
της καρδιάς»!
Καλή σας ακρόαση
Με εκτίμηση
Σάββατο, Ιουνίου 10, 2023
Κάτσε κάτω από τη μπάρα!
Η άρση βαρών βοηθάει στην αντιμετώπιση του άγχους και της κατάθλιψης
Παρά τον τεράστιο αριθμό αποδείξεων για τα οφέλη της αερόβιας άσκησης
στην ψυχική υγεία, δυο νέες μελέτες έρχονται να επισημάνουν πως η άρση
βαρών βοηθάει πολύ στην προώθηση της ψυχικής υγείας και ιδιαίτερα στην
αντιμετώπιση της κατάθλιψης.
Η πρώτη, που δημοσιεύθηκε το 2017 στο περιοδικό Sports Medicine, διαπίστωσε ότι η άρση βαρών μειώνει τα συμπτώματα του άγχους.
Η δεύτερη, που δημοσιεύτηκε τον Μάιο του 2018 στο JAMA
Psychiatry, μια μηνιαία ιατρικού περιεχομένου εφημερίδα που
προδημοσιεύει θέματα της Αμερικανικής Ιατρικής Εταιρείας, διαπίστωσε ότι
η άρση βαρών μπορεί να βοηθήσει στην μείωση, ακόμη και στην πρόληψη της κατάθλιψης.
Πώς εξηγείται αυτή η σχέση
Παρά το γεγονός ότι καμιά μελέτη δεν δείχνει έναν σαφή μηχανισμό, με τον οποίο η άρση βαρών βελτιώνει την κατάθλιψη, η Lindsey Brooke Hopkins, ψυχολόγος στο Οκλαντ της Καλιφόρνιας, η οποία μελετά την επιρροή της άσκησης στην ψυχική υγεία, εξηγεί πώς ένας συνδυασμός ασκήσεων είναι πιθανό να επηρεάσει θετικά οργανικά και ψυχολογικά. Επιπλέον, η άρση βαρών βοηθάει να μάθουμε «να υπομένουμε τη σωματική και τη συναισθηματική δυσφορία» που προέρχεται από τη σκληρή προπόνηση, η οποία στην πραγματικότητα μπορεί να μας προπονήσει για το πώς να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες και τα “βάρη” της ζωής.
Ο Scott Barry Kaufman, γνωστικός ψυχολόγος, που έχει εμπειρία σε περιστατικά γενικευμένης αγχώδους διαταραχής, αναφέρει σχετικά «η άρση βαρών βραχυπρόθεσμα μου αυξάνει τη διάθεση και μακροπρόθεσμα με κάνει να νιώθω ενδυναμωμένος, σίγουρος και έτοιμος να αναλάβω οποιαδήποτε πρόκληση μπορεί να συναντήσω μέχρι το τέλος της ημέρας».
Ο ψυχίατρος στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνιας, Kory Stotesbery,
από την άλλη επισημαίνει: «Ένα άτομο με κατάθλιψη βρίσκεται σε κατάσταση
αδυναμίας, λέγοντας συχνά πως δε μπορεί να καταφέρει να κάνει κάτι. Η
κατάθλιψη είναι μια έλλειψη ελπίδας και το άγχος μια αδυναμία
εμπιστοσύνης». Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο η άρση βαρών
είναι τόσο ωφέλιμη.
Το παράδειγμα των αθλητών
Οι αθλητές, οι οποίοι θεωρούν τη σωματική καταπόνηση προϋπόθεση για
την επιτυχία, δεσμεύονται για μεγαλύτερη απόδοση με το «μπορώ να το
κάνω». Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με την κατάθλιψη. Ίσως το μονοπάτι από
την κρεβατοκάμαρα μέχρι το μπάνιο να φαντάζει αδύνατο για έναν
καταθλιπτικό, αλλά δεν είναι τόσο διαφορετικό από το μονοπάτι του
αρσιβαρίστα, ο οποίος μπροστά στα βάρη σκέφτεται το ίδιο «μπορώ να το
κάνω».
Σκεφτείτε τον Brett Bartholomew, τον πολύ γνωστό προπονητή, ο
οποίος πάλεψε με την κατάθλιψη ως νεαρός και η άρση βαρών ήταν η βασική
συνιστώσα της ανάκαμψής του. «Η δυνατή προπόνηση μου επέτρεψε να
εφαρμόσω μια συντονισμένη και εστιασμένη προσπάθεια ενάντια σε μια
ανίκητη δύναμη» λέει. «Κατά περιόδους δεν ήμουν σίγουρος πως θα μπορούσα
να το κάνω, αλλά με συνεχή προσπάθεια ξανά και ξανά απέδειξα στον εαυτό
μου πως μπορώ».
Παρόλα τα ενθαρρυντικά νέα, ωστόσο δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι μπορεί οι επιδράσεις της άρσης βαρών να είναι ενθαρρυντικές για την ψυχική υγεία, ωστόσο δεν υποκαθιστούν τη θεραπεία ή τη φαρμακευτική αγωγή ειδικά σε σοβαρές περιπτώσεις άγχους και κατάθλιψης.
Δημοσιεύτηκε στο
Σάββατο, Ιουνίου 03, 2023
Τα κόκκινα σημαιάκια μιας σχέσης.
