Η απόρριψη δεν είναι τιμωρία.

 

 

-Eίναι σκληρή και πονάει πολύ. Είναι αναπόφευκτα μια από τις πιο δύσκολες εμπειρίες που πρέπει να περάσει ένας άνθρωπος στον επαγγελματικό τομέα–κατ` επέκταση και στον προσωπικό –που, αν δεν αντιμετωπιστεί παραγωγικά, μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες.

- «Η απόρριψη είναι απλώς μια ανακατεύθυνση , μια διορθωτική πορεία στο πεπρωμένο σας.» γράφει ο Bryant McGill, συγγραφέας του βιβλίου «Απλές υπενθυμίσεις: Έμπνευση για να ζήσετε την καλύτερη ζωή σας.»

 

    Η απόρριψη είναι σκληρή και πονάει  πολύ. Είναι αναπόφευκτα μια από τις πιο δύσκολες εμπειρίες που πρέπει να περάσει ένας άνθρωπος στον  επαγγελματικό τομέα –κατ` επέκταση και στον προσωπικό –που,  αν δεν αντιμετωπιστεί παραγωγικά, μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες.

    Το πώς αντιμετωπίζει και διαχειρίζεται ένα άτομο τις απορρίψεις, καθορίζει τελικά την πορεία του προς την επιτυχία.

    Ωστόσο ο θετικός χειρισμός των απορρίψεων δεν φαίνεται τόσο εύκολος όσο ακούγεται, ειδικά για όταν πρόκειται για μια  μεγάλη απόρριψη.

    Για παράδειγμα:  Απόρριψη  στην  αναζήτηση εργασίας,  απόρριψη από τον εργοδότη, απόρριψη ακόμα και από τον σύντροφο.

    Ας μιλήσουμε τώρα ειδικά για την απόρριψη στον επαγγελματικό τομέα και πώς μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε .

    Η Tehniat Waheed, πιστοποιημένη επαγγελματίας στη Διοίκηση και τη Συναισθηματική Νοημοσύνη προτείνει:

   Εστιάστε στη Λογική και όχι στα πρόσωπα.

Ένας από τους πιο θετικούς τρόπους για να ξεπεράσετε  γενικά μια  απόρριψη είναι να καταλάβετε ότι κανείς δεν φταίει. Μην κατηγορείτε τον εργοδότη  και μην είστε πολύ σκληροί με τον εαυτό σας  αν μια προσφορά δουλειάς που σας έκαναν ναυαγήσει  ή  αν μια συνέντευξη δεν πετύχει .

 Ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους συμβαίνει η απόρριψη είναι επειδή τα πράγματα δεν ταίριαζαν ανάμεσα σε εσάς και τον εργοδότη , ίσως οι δεξιότητές σας να μην ταίριαζαν με το σύνολο των δεξιοτήτων της προτεινόμενης εργασίας, ή να μην είχατε τις ίδιες προσδοκίες με εκείνον,  οπότε αντί να κατηγορείτε τον εαυτό σας ή το άλλο άτομο, εστιάστε στη λογική και ψάξτε να βρείτε  τί κρύβεται πίσω από την  απόρριψη.

Οι άνθρωποι που, αντί να εστιάσουν στα πρόσωπα,  εστιάζουν στο να ανακαλύψουν πώς προέκυψε  αυτή η δυσμενής εξέλιξη- η αναποδιά  δηλαδή -στη δουλειά, είναι πιο πιθανό να ξαναβρούν γρήγορα το ρυθμό τους.

  Αυτοστοχασμός , ενδοσκόπηση,  προβληματισμός,  αυτοεξέταση

 Ενας  άλλος αποτελεσματικός τρόπος είναι να κάνετε παύση, να κάνετε ένα βήμα πίσω και να προβληματιστείτε. Αναρωτηθείτε αν η εργασία για την οποία κάνετε αίτηση σε συνδυασμό με το σύνολο των δεξιοτήτων και την εμπειρία σας φιλοδοξεί να είστε ο κατάλληλος για να εκτελέσετε τη δουλειά. Αν η απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι όχι, τότε πρέπει να αλλάξετε  πορεία. Μην υποτιμάτε το πόσο σημαντικό είναι  να κάνετε μια δουλειά που σας εμπνέει πραγματικά. Παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της ευτυχίας, της υγιούς αυτοεκτίμησης και στην οικοδόμηση μιας θετικής δύναμης γύρω σας.

  Αυτοπεποίθηση,  σιγουριά για τον εαυτό σας.

Ακολουθώντας το κομμάτι του αυτοστοχασμού, ένα από τα καλύτερα πράγματα που μπορείτε να κάνετε σε περίπτωση που αισθανθείτε πως τα πράγματα γυρίζουν υπέρ σας, είναι να υπολογίζετε στις θετικές πτυχές των δεξιοτήτων και των εμπειριών σας. Κάντε μια λίστα ίσως για όλα τα πράγματα που πιστεύετε πως είναι τα  ισχυρά χαρακτηριστικά σας. Για παράδειγμα, τις δημιουργικές σας δεξιότητες, την ομαδική εργασία, την ηθική και ούτω καθεξής. Στη συνέχεια, σημειώστε μερικές γραμμές σχετικά με το για ποιο λόγο πιστεύετε ότι είναι τα καλύτερά σας χαρακτηριστικά  και πώς θα ήταν  για εσάς θετικό πρόσημο εάν ο επόμενος εργοδότης επιλέξει να σας προσλάβει. Καταγράφοντας τις δεξιότητες που έχουμε, δίνουμε στον εαυτό μας μια καλή υπενθύμιση και επιβεβαίωση της αξίας μας.

  Αποδοχή της απόρριψης

 Ένα πνευματικά δυνατό άτομο όχι μόνο θα αποδεχτεί  και θα διδαχθεί  από την απόρριψή του, αλλά θα την αντιμετωπίσει και με επαγγελματικό και εκπαιδευτικό τρόπο. Αντί να το αντιμετωπίζει  απλώς ως μια οδυνηρή αρνητική εμπειρία, θα το μετατρέψει σε ευκαιρία μάθησης και ανάπτυξης. Ως εκ τούτου, κάθε φορά που απορρίπτεται, αυτό είναι το σύνθημά του για να καλλιεργηθεί, να αναπτυχθεί και να γίνει  πιο έξυπνος.

«Η απόρριψη είναι απλώς μια ανακατεύθυνση , μια διορθωτική πορεία στο πεπρωμένο σας.»

Bryant McGill, συγγραφέας του βιβλίου «Απλές υπενθυμίσεις: Έμπνευση για να ζήσετε την καλύτερη ζωή σας.»

Το άρθρο μου δημοσιεύτηκε εδώ:

 https://stories.thriveglobal.gr/

Συναισθηματική αυτο-κακοποίηση; Ναι, υπάρχει!

 

-Συναισθηματική αυτο-κακοποίηση;

-Ναι, υπάρχει και ούτε φαίνεται ούτε ακούγεται!

 

-Η συνομιλία με τον εαυτό μας έχει μια τεράστια δύναμη.Μπορεί να τον γκρεμίσει στα Τάρταρα μπορεί να τον ανεβάσει στον ουρανό , μπορεί να τον κακοποιήσει συναισθηματικά και να τον ρίξει στην κατάθλιψη μπορεί όμως να του δώσει συναισθηματική δύναμη και αυτοπεποίθηση.

 

-Πού οφείλεται λοιπόν η συναισθηματική αυτο-κακοποίηση; Γιατί αυτο-προκαλούμε συναισθηματικό πόνο;

-«Η αυτο-ομιλία μπορεί να προέλθει από διάφορες πηγές, αλλά μπορεί να ξεκινήσει από νεαρή ηλικία», λέει η Sarah Epstein Books εξουσιοδοτημένη θεραπεύτρια γάμου και οικογένειας στο Ντάλας του Τέξας.

 

-Μερικοί παράγοντες:

1)Τα παιδικά μας χρόνια.

Αν ενήλικες με επιρροή πάνω μας ατόμων όπως δάσκαλοι ή παιδαγωγοί ή ακόμα και οι γονείς μας ήταν συναισθηματικά καταχρηστικοί με εμάς ή αμελείς, είναι πολύ εύκολο οι φωνές τους να παραμείνουν ζωντανές μέσω της αυτο-ομιλίας μας χωρίς να το έχουμε προσέξει!

2)Η Τελειομανία

Αν έχουμε τέτοιες τάσεις ακόμα και μικρές αποτυχίες ή κάποια λάθη τα θεωρούμε καταστροφικά , απογοητευόμαστε με την απογοήτευση να συνοδεύεται από έναν σκληρό εσωτερικό κριτικό!

3)Οι προηγούμενες σχέσεις μας.

Αν μια σχέση μας με έναν φίλο ή σύντροφο περιείχε συναισθηματική κακοποίηση, αυτό μπορεί να διευκολύνει την αποδοχή της ίδιας μεταχείρισης από τον εαυτό μας!

4)Οι συνθήκες ψυχικής υγείας

Η κατάθλιψη και το άγχος μπορούν να οδηγήσουν σε κακοποιητική αυτο-ομιλία, όπως δείχνει αυτή η έρευνα της Sarah Epstein.

 

-Πώς την αναγνωρίζουμε;

-Περιλαμβάνει προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, βρισιές , χαμηλή αυτοεκτίμηση, κόμπλεξ κατωτερότητας, αυτο-αμφισβήτηση, αρνητικές σκέψεις, υψηλούς στόχους που δεν επιτυγχάνονται, αποτυχίες στην απόδοση, μη ανταπόκριση στα πρότυπα ή τους στόχους, άκαμπτες νοοτροπίες που δεν αφήνουν περιθώρια, εστίαση στα αρνητικά μιας κατάστασης, σκληρή κριτική, απειλές στον εαυτό μας ,ρίψη όλων των ευθυνών στον εαυτό μας σε καταστάσεις εκτός ελέγχου.

 

-Αλλάζει αυτή η συνήθεια;

-«Η αλλαγή αυτής της υβριστικής προς τον εαυτό μας συνήθειας , της αυτο –κακοποιητικής, είναι δύσκολη και απαιτεί χρόνο και συνεχή προσπάθεια» τονίζει η Sarah Epstein.

-Σημασία έχει να αναρωτηθούμε από πού προέρχεται η βλαβερή αυτο-συζήτηση, καθώς και να μάθουμε την προέλευση αυτών των λέξεων που θα μπορούσε να μας βοηθήσει να αποσυνδεθούμε από αυτές.

 

-Λοιπόν τί κάνουμε;

-Ας αναρωτηθούμε: «Τίνος φωνή ακούω όταν θυμώνω με τον εαυτό μου και τον πληγώνω;»

 

-Από την απάντηση που θα δώσουμε εξαρτάται η συναισθηματική μας δύναμη και ισορροπία.

 

Απόδοση από το psychcentral.com

 

 https://youtu.be/Ra-Om7UMSJc

Θέλω νάμαι ο εαυτός μου!

 

Δεν είμαι του πατρός μου!

Δεν είμαι του αντρός μου!

Θέλω νάμαι ο εαυτός μου!

Ναι, αλλά... 

-Για να γίνει  αυτό  πρέπει  κάποια ευλογημένη στιγμή να πετάξουμε τη μάσκα του οξυγόνου και να αναπνεύσουμε ελεύθερα  βάζοντας τον εαυτό μας πρώτο!

-Είναι καιρός να αντιληφθούμε  και να υπενθυμίζουμε συχνά στον εαυτό μας ότι δεν θα μπορέσουμε  ποτέ να κάνουμε  τους πάντες ευτυχισμένους  και πως αποστολή μας στη ζωή δεν είναι να βεβαιωνόμαστε καθε τόσο πως οι άλλοι είναι ικανοποιημένοι! Είμαστε όλοι μοναδικές προσωπικότητες με διαφορετικές ανάγκες, συνεπώς είναι αδύνατο να τους κάνουμε όλους χαρούμενους.

-Μερικές φορές το να βάζουμε τον εαυτό μας  πρώτο μοιάζει σαν να λεμε «όχι». Δεν είναι όμως έτσι . Απλά θυσιάζουμε την προσωπική, την κοινωνική και την επαγγελματική μας ζωή  για να αποφύγουμε την άρνηση. Το να πούμε «όχι» βάζοντας τις δικές μας ανάγκες πρώτα δε σημαίνει πως είμαστε κακοί άνθρωποι. Απλώς προστατεύουμε την ψυχική μας υγεία , τη θετική μας ενέργεια και την πνευματική μας ισορροπία.

-Το να θέσουμε υγιή όρια στις σχέσεις μας σημαίνει πως δεν αφήνουμε κανένα να εκμεταλλευτεί την καλοσύνη μας. Δεν επιρέπεται να αφήνουμε πάντα στην άκρη τις δικές μας ανάγκες επειδή ανησυχούμε για τις ανάγκες των άλλων. Μια σχέση μας θα ήταν ανθυγιεινή  σε μεγάλο βαθμό αν δεν είχαμε θέσει τα  όριά μας  με έμφαση στην ιεράρχηση των αναγκών μας. Το να βάλουμε λοιπόν  όρια στις σχέσεις μας σημαίνει πως θα μπορούν να έχουν μακρά διάρκεια και  αποτέλεσμα να γίνουμε όλοι  ευτυχισμένοι.

-Μερικές φορές δεν μπορούμε αντικειμενικά  να βάλουμε  πρώτα τις δικές μας ανάγκες επειδή είμαστε τόσο πολύ απασχολημένοι με το να προσπαθούμε να  ευχαριστήσουμε  όλους τους άλλους  που δεν συνειδητοποιούμε καν  πως νιώθουμε και ποια είναι τα αληθινά μας συναισθήματα. Αυτό είναι πράγματι ένα βαθύτερο ζήτημα.  Αν  θέλουμε  να αρχίσουμε πραγματικά να φροντίζουμε τον εαυτό μας και να νιώθουμε μια αίσθηση ικανοποίησης στη ζωή, πρέπει να του αφιερώσουμε  χρόνο για να μπορέσουμε  να προσδιορίσουμε  τι είναι αυτό που χρειαζόμαστε. Γιαυτό ας κατεβάσουμε ταχύτητα. Το να συνεχίζουμε να ταλαιπωρούμαστε για όλους εκτός από τον εαυτό μας είναι μια συνταγή σίγουρης  εξάντλησης και απογοήτευσης.

Δημοσιεύτηκε στο PsychCenter Inc. 

 

Είναι αρκετό ένα: "Αναγνωρίζω τον πόνο σου και είμαι εδώ μαζί σου.” Τσιμουδιά μετά.

 

Ξέρετε ο πόνος για μια δυσβάσταχτη απώλεια ή τραγωδία (να χάσει κάποιος έναν αγαπημένο του, να καταστραφεί οικονομικά, να χάσει ευκαιρίες, να καταρρεύσει η σχέση του και ο κόσμος γύρω του) δεν φεύγει ποτέ. 

Αλλά για την απώλεια που βιώνει και τον πόνο που νιώθει είναι τουλάχιστον ανήκουστο να του πούμε ένα από τα γνωστά cliché:

"όλα για κάποιο λόγο γίνονται"

Είναι αρκετό ένα:

"Αναγνωρίζω τον πόνο σου και είμαι εδώ μαζί σου.”

Τσιμουδιά μετά.

Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες ικανότητες, απλά να έχετε τη θέληση να είστε μαζί με τους αγαπημένους σας, που υποφέρουν για όσο χρειαστεί, να είστε παρόντες όσο καιρό τους πάρει για να συνέλθουν. Να είστε μαζί τους και σωματικά και πνευματικά. Μην φεύγετε, όταν αισθάνεστε άβολα ή νιώθετε ότι δεν τους προσφέρετε τίποτα. Κάθε άνθρωπος που θρηνεί χρειάζεται έναν τέτοιο άνθρωπο μαζί του, για να μπορέσει να θεραπευτεί και να λυτρωθεί.

 

Το άρθρο μου δημοσιεύτηκε εδώ:

https://www.thriveglobal.gr/arthra/kapoia-pragmata-sti-zoi-den-mporoyn-na-diorthothoyn-mporoyn-mono-na-koyvalithoyn/

και στο PsychCentrer Inc.

Οδός ερώτων(αδιέξοδο).

 -Στο Ζάππειο, από το 1924, στέκει ο Έρωτας Τοξοθραύστης,καθισμένος σε ένα βράχο, γυμνός, πληγωμένος και θυμωμένος να προσπαθεί να σπάσει το τόξο του.

-Φιλοτεχνήθηκε από τον Γεώργιο Βρούτο στα τέλη του 19ου αιώνα και έχει αποσπάσει βραβείο σε έκθεση στο Παρίσι.

 

-Ο έρωτας δένει δυο ανθρώπους που φτάνουν στα άκρα, ερωτεύονται παράφορα, συνθλίβονται, ανακάμπτουν, ξαναπέφτουν, καταρρέουν, αφιερώνονται στο Θεό ή Τον απαρνούνται, γίνονται θύματα της εικόνας τους, ένας έρωτας-σφαγή, εφιάλτης και όνειρο, στην ουσία αδιέξοδος.

 

-Ο έρωτας βγαίνει από το ρήμα ἐράω - ἐρῶ που σημαίνει

είμαι ερωτευμένος, επιθυμώ σφόδρα και ἐρᾶν είναι το απαρέμφατο που θα πει να ερωτεύεσαι, να αγαπάς πολύ (ακόμα και τα αδιέξοδά του).

 

-"Ἐρᾶν" επίσης είναι και ο τίτλος του βιβλίου του συγγραφέα κυρίου Γιάννη Καλπούζου που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ψυχογιός και η συνέντευξή του θα μεταδοθεί ηχογραφημένη και απόσπασμα από μια παλαιότερη εκπομπή του 4/2020 στο spirtowebradio με τίτλο: Οδός ερώτων(αδιέξοδο).

 

Καλή ακρόαση

Με εκτίμηση και ευχές για Καλά Κούλουμα και Καλή Σαρακοστή

Είναι τόσο γοητευτικό να είσαι πρωτάρης...!

 

 - Κάντε κάτι σκόπιμα-επίτηδες-εσκεμμένα- από πρόθεση, κάτι νέο που να σας βγάλει έξω από τη ζώνη χαλάρωσης, άνεσης, ασφάλειας, βολέματος που βρίσκεστε.

-Δοκιμάζοντας νέα πράγματα και μαθαίνοντας από τα λάθη-που σίγουρα θα κάνετε- μπορείτε να ανοίξετε το δρόμο προς έναν τρόπο σκέψης που θα σας επιτρέψει να εξελίσσεστε συνεχώς!

 

-Αλλωστε είναι τόσο γοητευτικό να είσαι πρωτάρης...!

 

-Ασε που μπορεί και να έχεις την τύχη του πρωτάρη!

 

Απόδοση από το https://thriveglobal.com/

Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια!

 

All We Need Is Love-Love Is All We Need

Εκτάκτως, μόνον για σήμερα και αύριο, μια ανοιχτή επιστολή κοινή και ανεξίθρησκη(!) προς τους τιμώμενους εορτάζοντες Αγίους της Ορθόδοξης και Καθολικής Εκκλησίας Ακύλα και Πρίσκιλλας -προστάτες των συζύγων- και Βαλεντίνου-προστάτη των ερωτευμένων.

"Σεβαστοί μας Αγιοι,

ειλικρινά σας δηλώνουμε πως σήμερα και αύριο δεν επιθυμούμε να λάβουμε από κανέναν κανενός είδους δώρο ( κόκκινα τριαντάφυλλα από το Fleurianne , τούρτες τριώροφες με δώμα από το Κοσμικόν , σέξυ εσώρουχα από το Agent Provocateur, vrais ou faux bijoux κλπ κλπ)

Το μόνο που -παραφράζοντας τους Beatles - έχουμε ανάγκη είναι:

All We Need Is Love-Love Is All We Need

Με εκτίμηση

Οι πιστές σας γυναίκες"

 

 

    

     -Τον τελευταίο καιρό παρατηρώ στις αναρτήσεις χρηστών του FB - εμού συμπεριλαμβανομένης - μια στροφή στο παρελθόν: παλιές ιστορίες, παλιές φωτογραφίες, παλιά τραγούδια, παλιά βιβλία, παλιές εκπομπές, αντιγραφές και κοινοποιήσεις άλλων σελίδων... με τα μπαούλα ανοιχτά ψαχουλεύουμε θεματολογίες · θα έλεγε κάποιος πως «γυρίζουμε τις πλάτες μας στο μέλλον». 

    -Αν αυτό δεν είναι σημάδι πως στερέψαμε από ιδέες-ένα μυαλό είναι που κάποτε τα είχε 400- τότε θα πρέπει να σηκώσουμε κόκκινο σημαιάκι: μήπως ο εγκέφαλός μας πρέπει να περάσει ΚΤΕΟ ή σκάει κανένα Αλτσχάϊμερ;

     -Εδώ στο ThriveGlobalGreece η νευροψυχολόγος, επίκουρη καθηγήτρια στο UCLA και ειδική στη νόσο του Αλτσχάϊμερ Δρ Mirella Díaz-Santos, PhD, εξηγεί ακριβώς πώς να διατηρήσουμε τον εγκέφαλό μας υγιή καθώς δεκαετία με δεκαετία - είτε το θέλουμε είτε όχι - όλοι μεγαλώνουμε.

Πώς να διατηρήσετε τον εγκέφαλό σας υγιή καθώς μεγαλώνετε

Είναι 100% βέβαιο πως η πρόληψη της  παρακμής των γνωστικών λειτουργιών του ανθρώπου δεν είναι  στον έλεγχο κανενός. Γι’ αυτό είναι ενθαρρυντικό να γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλές καθημερινές συνήθειες που λειτουργούν για την υποστήριξη της υγείας του εγκεφάλου, όταν φυσικά εφαρμόζονται με συνέπεια και δεν είναι ποτέ πολύ νωρίς ή αργά για την εφαρμογή τους. 

Η Δρ Mirella Díaz-Santos, PhD, νευροψυχολόγος, επίκουρη καθηγήτρια στο UCLA και ειδική στη νόσο του Αλτσχάιμερ, εξηγεί ακριβώς πώς να διατηρήσετε τον εγκέφαλό σας υγιή καθώς μεγαλώνετε δεκαετία με τη δεκαετία. 

Αν είστε στα 20 σας:

Για πολλούς ανθρώπους στα 20 τους  είναι η περίοδος της ζωής που ζουν μόνοι τους για πρώτη φορά. Το τί θα φάτε, τί ώρα θα πάτε για ύπνο ή τί θελετε να κάνετε στον ελεύθερο χρόνο σας  εξαρτάται από εσάς. Αυτά θα δώσουν τον τόνο  για το πώς θα ζήσετε τις  επόμενες δεκαετίες. «Αυτή η περίοδος της ζωής μπορεί να είναι υπερβολικά πιεστική, οπότε, αν αισθάνεστε ανήσυχοι, είναι σημαντικό να αναζητήσετε βοήθεια», λέει η Δρ Díaz-Santos και εξηγεί πως, όταν το άγχος δεν αντιμετωπίζεται, μπορεί να επηρεάσει την υγεία του εγκεφάλου. Επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι το παρατεταμένο άγχος συσχετίζεται -αργότερα στη ζωή – με γνωστική παρακμή ( άνοια). 

Όσον αφορά στη διατροφή, η Δρ. Díaz-Santos συνιστά να δίνετε προτεραιότητα στα λαχανικά, τα φρούτα, τις πρωτεΐνες, τις φυτικές ίνες και τα υγιή λίπη – όλα αυτά συνδέονται με την υποστήριξη της υγείας του εγκεφάλου τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα. Επίσης να φροντίσετε να πίνετε άφθονο νερό – το να επιβιώσετε μόνο με καφέ δεν αρκεί! (Αν και ο καφές μπορεί να υπερηφανεύεται για τα δικά του οφέλη για την υγεία του εγκεφάλου.) Το να μην πίνετε αρκετό νερό μπορεί να βλάψει τη λειτουργία του εγκεφάλου, επομένως εάν αντιμετωπίζετε τακτικά θολωμένο το μυαλό σας, μπορεί να είναι σημάδι ότι δεν πίνετε αρκετό νερό. 

Πολλοί εικοσάρηδες  ζουν σε μια  ατμόσφαιρα δουλειάς-σκληρού παιχνιδιού, αλλά η Δρ Díaz-Santos λέει ότι είναι σημαντικό να κοιμούνται αρκετά. Η μακροπρόθεσμη έλλειψη ύπνου είναι άλλος ένας προγνωστικός παράγοντας για την άνοια. Επιδιώξτε να κοιμάστε  από πεντέμισι ως  οκτώ ώρες τη νύχτα και δώστε προτεραιότητα στις φιλίες σας. «Θεωρούμε δεδομένη τη δύναμη των φίλων. Το να είσαι μέλος μιας κοινότητας και να έχεις την αίσθηση ότι ανήκεις κάπου είναι πολύ σημαντικό», λέει. Προσθέτει ότι η πανδημία έχει κάνει τη διατήρηση των κοινωνικών δεσμών δύσκολη, επομένως η εύρεση ασφαλών τρόπων σύνδεσης με άλλους είναι ιδιαίτερα σημαντική τώρα. “Βρείτε χρόνο να καλέσετε τους φίλους σας. Δεν είναι καλό μόνο για την ψυχή, είναι καλό και για τον εγκέφαλό σας”,  καταλήγει η Δρ Ντίαζ-Σάντος. 

Αν είστε στα 30 ή τα 40 σας:

Ενώ για πολλούς ανθρώπους, τα 20 τους ήταν επικεντρωμένα αποκλειστικά στον εαυτό τους, όταν είστε μεταξύ  30 και  40 , άλλα άτομα μπορεί να αρχίσουν να απαιτούν την προσοχή σας. Αυτή είναι η περίοδος της ζωής που πολλοί άνθρωποι συνάπτουν μακροχρόνιες συνεργασίες ή κάνουν παιδιά. «Πολλοί άνθρωποι στα 30 και στα 40 τους —ιδιαίτερα οι γυναίκες— αισθάνονται τον αντίκτυπο του στρες σε ολόκληρο το σώμα τους, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφάλου», λέει ο Δρ Díaz-Santos. «Μία από τις μεγαλύτερες παθήσεις υγείας που επηρεάζουν τη μέση ηλικία είναι η υπέρταση, η οποία σχετίζεται τόσο με το στρες όσο και με τη διατροφή». 

Η υπέρταση δεν επηρεάζει μόνο την καρδιά · συσχετίζεται και με τη γνωστική έκπτωση(άνοια). Οι ίδιες συνήθειες διατροφής και τρόπου ζωής που προστατεύουν την καρδιά σας προστατεύουν και τον εγκέφαλό σας μόνο που  είναι περίπλοκα συνδεδεμένα. Εξαιτίας αυτού, η Δρ Díaz-Santos λέει ότι είναι σημαντικό να τρέφεστε με τροφές πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά (τα ίδια στα οποία ζήτησε να δώσετε προτεραιότητα στα 20 σας) και να διαχειρίζεστε το στρες. Αυτό το τελευταίο  μπορεί να είναι πιο δύσκολο να το κάνεις στα 30 και στα 40 σου παρά στα 20 σου —ιδιαίτερα αν είσαι γονέας— ωστόσο  η υγεία του εγκεφάλου σου εξαρτάται από αυτό. 

Αν είστε στα 50 ή τα 60 σας:

Υπάρχει ακόμα πολλή ζωή που πρέπει να ζήσετε μετά τα 50 και τα 60 σας, αλλά αυτές είναι οι δεκαετίες κατά τις οποίες μπορεί να εμφανιστεί   Αλτσχάιμερ πρώιμης έναρξης, επομένως είναι σημαντικό να γνωρίζετε τα σημάδια. (Το Αλτσχάιμερ πρώιμης έναρξης μπορεί να εμφανιστεί και στα 30 ή στα 40 κάποιου, αν και είναι πιο σπάνιο.)  Η Δρ Díaz-Santos λέει ότι το μεγαλύτερο σύμπτωμα είναι η απώλεια μνήμης. Για παράδειγμα, τοποθετείτε λανθασμένα  τα  αντικείμενα, χάνετε την εικόνα του πώς φτάσατε κάπου, δεν θυμάστε την ημερομηνία, το χρόνο ή την ώρα,  δυσκολεύεστε να λύσετε βασικά προβλήματα, όπως να ακολουθήσετε μια συνταγή ή να πληρώσετε έναν λογαριασμό. Εάν αντιμετωπίζετε τακτικά αυτά τα προβλήματα, σκεφτείτε να προγραμματίσετε ένα ραντεβού με έναν νευρολόγο. «Αυτό που είναι σημαντικό στη δεκαετία του ’50 και του ’60 – και μετά – είναι να κάνετε ό,τι περνάει από το χέρι σας για να προστατεύσετε και να αναπτύξετε τον ιππόκαμπο, που είναι το τμήμα του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για τη μνήμη», λέει η Δρ. Díaz-Santo. Η καλύτερη συμβουλή της για αυτό;  Συνεχίστε να προκαλείτε τον εαυτό σας  για να μάθετε κάτι νέο. Είτε πρόκειται για μια νέα γλώσσα, ένα μουσικό όργανο, ή ακόμα και για έναν τύπο σωματικής δραστηριότητας, αυτό θα κρατήσει τα εγκεφαλικά κύτταρα στο A-game τους. Μια επιστημονική μελέτη διαπίστωσε ότι όταν άτομα ηλικίας  59 έως 79 ετών ξόδευαν τέσσερις μήνες μαθαίνοντας μια νέα γλώσσα, αυτό οδήγησε σε περισσότερη νευροπλαστικότητα (την ικανότητα του εγκεφάλου να σχηματίζει και να αναδιοργανώνει συναπτικές συνδέσεις, ειδικά ως απάντηση στη μάθηση). 

Στα 70 σας και μετά

Όλες οι συμβουλές του Dr. Díaz-Santos μέχρι στιγμής εξακολουθούν να είναι επίκαιρες στα 70 σας και μετά. Η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε θρεπτικά συστατικά, ο επαρκής ύπνος,  η διαχείριση του στρες,  η επίγνωση των σημείων της άνοιας και η εκμάθηση νέων δεξιοτήτων ισχύουν. Αλλά υπάρχει κάτι άλλο που ζητά συγκεκριμένα από τους ανθρώπους 

Θυμάστε πώς η Δρ Díaz-Santos επεσήμανε πόσο σημαντικές ήταν οι φιλίες και η αίσθηση του « ανήκειν» στα 20 σας;  Αυτό είναι σημαντικό κάθε δεκαετία ·  αλλά οι ηλικιωμένοι ενήλικες διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο μοναξιάς και κοινωνικής απομόνωσης—και αυτό χωρίς να συνυπολογίζεται μια παγκόσμια πανδημία.  Αυτό δεν συνδέεται μόνο με την κατάθλιψη αλλά αυξάνει και τον κίνδυνο άνοιας. Το να περνάς χρόνο με την οικογένεια και τους φίλους είναι ιδιαίτερα σημαντικό.  Εάν δεν αισθάνεστε ασφαλείς να συναντήσετε κάποιους  προσωπικά, σκεφτείτε να συμμετάσχετε σε συλλόγους  που σχετίζονται με τα ενδιαφέροντά σας και να αφιερώσετε χρόνο κάθε μέρα για να καλέσετε ή να τηλεφωνήσετε στην οικογένειά σας και στους φίλους σας. 

Αυτό που θέλει επίσης ο Δρ. Díaz-Santos να γνωρίζουν τα άτομα ηλικίας 70 ετών και άνω είναι ότι ποτέ δεν είναι αργά για να αρχίσετε να εφαρμόζετε συνήθειες υποστήριξης του εγκεφάλου σας. “Ο εγκέφαλός σας μπορεί πάντα να επωφεληθεί από μικρές αλλαγές, γι’ αυτό μην υποτιμάτε ποτέ τη δύναμή τους!” λέει. 

Και πάλι, αξίζει να επαναλάβουμε ότι κανείς δεν μπορεί να ελέγξει 100 % τη γνωστική του υγεία. Αλλά το να εστιάσετε σε αυτό που μπορείτε να ελέγξετε,  μπορεί να κάνει τη διαφορά—και ποτέ δεν είστε πολύ νέοι ή πολύ μεγάλοι για να ξεκινήσετε. 

«Τι 30, τι 40, τι 50 – τι θα πει αν λίγα ή πολλά – η ζωή είναι ωραία ως το τέλος – και  νικάει αυτό που ξέρει να γελά» τραγουδούσε η Ρένα Βλαχοπούλου και κάτι  ήξερε!

Το άρθρο μου δημοσιεύτηκε εδώ:

 https://stories.thriveglobal.gr/%cf%80%cf%8e%cf%82-%ce%bd%ce%b1-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%84%ce%b7%cf%81%ce%ae%cf%83%ce%b5%cf%84%ce%b5-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b5%ce%b3%ce%ba%ce%ad%cf%86%ce%b1%ce%bb%cf%8c-%cf%83%ce%b1%cf%82-%cf%85%ce%b3/

Λεύκωμα για τα 70 χρόνια της Ελληνικής Ραδιοφωνίας

-Κλείνοντας το αφιέρωμα-εκ των υστέρων διαπίστωσα πως αφιέρωμα τελικά είναι-για τα 70 χρόνια της αγαπημένης Ελληνικής Ραδιοφωνίας,                                                               (τον βασικό πυλώνα της "μάνας ΕΡΤ" ) θα ήταν μεγάλη παράλειψή μου να μην αναφέρω την έκδοση του εξαίρετου λευκώματος για τα 70 χρόνια της το οποίο συνοδεύεται με ένα CD με πολύτιμα ηχητικά του Αρχείου της ΕΡΤ.

-Ο έχων τη γενική επιμέλεια της έκδοσης Γιώργος Ι. Μανιάτης ευχαριστεί όσους αγαπητούς συναδέλφους βοήθησαν γράφοντας επί λέξει:

-"Η έκδοση αυτή δεν θα είχε πραγματοποιηθεί χωρίς την πολύτιμη βοήθεια των Αντώνης Ανδρικάκης, Μαργαρίτας Μυτιληναίου και Νίκου Σφέτσα που διευκόλυναν συνολικά την προσπάθειά μας. Οι Αλέκος Αρπλιάς και Χριστόφορος Μπόκας μας διέθεσαν απλόχερα την εμπειρία, τη γνώση και το μεράκι τους. Ο Μίμης Πλέσσας με τη γνωστή του ευγένεια και τα πλούσια ραδιοφωνικά του βιώματα, ο Γιώργος Κάρτερ με τη σοφία του, ο Γιώργος Παπαστεφάνου με τη διακριτική του ευαισθησία και η Σοφία Μιχαλίτση με τη γνώση και τη γενναιοδωρία της μας τίμησαν με τη συνεργασία του. Στη συλλογή και τεκμηρίωση του αρχειακού και φωτογραφικού υλικού υπήρξε αποφασιστική η συμβολή των: Γιωργος Καραχαλιος, Δημήτρη Κοχλατζή, Αιμιλίας Κτενά και Δημήτρη Βεάνου, Κάτιας Μάντζαρη, Εφης Μεταλληνού, Κώστα Μότση, Απόστολου Μπάγια, Θανάση Νιάρχου, Κώστα Παπαγεωργίου, Ντίνας Παπατσώνη, Σιδερής Πρίντεζης, Ζηνοβίας Βογιατζόγλου και της ταινιοθήκης του ραδιοφώνου. Ο Δημήτρης Μπαχάρας από το ΕΛΙΑ διευκόλυνε με προθυμία την αξιοποίηση του τόσο ενδιαφέροντος αρχείου και ο συλλέκτης Γιώργος Παναγιωτίδης μας έκανε πλουσιότερους σε πολύτιμες πληροφορίες. Ο Αθανάσιος Μαρκόπουλος μας έδωσε την ευκαιρία να αξιοποιήσουμε την πλούσια συλλογή του. Ο Δημήτρης Γκάζης κατόρθωσε να συνδυάσει την εκδοτική αισθητική με τις πρακτικές, συχνά πιεστικές απαιτήσεις του εγχειρήματος. Εκ μέρους των συντελεστών της έκδοσης τους ευχαριστώ θερμά, καθώς και όλους εκείνους που συνέδραμαν με την προθυμία και την υπομονή τους.

Τέλος, ας μου επιτραπεί ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Πάνο Λουκάκο που μου έδωσε την ευκαιρία να ζήσω αυτήν την εμπειρία, στη Βάϊα Σερέτη η οποία με τη στέρεη γνώση της με έκανε πάντοτε να αισθάνομαι ασφαλής και στη Δήμητρα Δερνίκου που με υπομονή και χαμόγελο υπήρξε η ψυχή της όλης μας προσπάθειας."

-Δεν είναι πολύ μακριά το 2028 που Ελληνική Ρ/Φ θα κλείσει τα 90 της χρόνια · να είμαστε όλοι καλά να ξαναπάμε στη γιορτή της.

Καλή σας θέαση

Με εκτίμηση