Δευτέρα, Ιανουαρίου 29, 2007

Η Ανοιξη είναι εδώ!!!!

Τώρα πιο από τα δυο ειναι πιο όμορφο;;;;;

Το παλιόπαιδο το ατίθασο!!

Ο Βόρειος Ευβοικός αγριεμένος!!!!

Κυριακή, Ιανουαρίου 28, 2007

"Μπορώ να έχω μια κόπια;"

Την προπερασμενη Παρασκευή,δηλαδή οχι προχτες..στις 20-1, αν θυμαστε ειχα ένα θέμα απο τις Εικόνες του Κυριακάτικου Εθνους.Οχι ακριβως θέμα, μια διαφημιση της Durex για το το δαχτυλίδι που δονειται,που φοριέται στο αντρικο μοριο, δουλευει με μπαταρια και το βρισκεις στα φαρμακεια και τα Σουπερ μαρκετ.Μια διαφήμιση γραμμενη από την ίδια την εταιρεια με πολύ χιουμορ,μη σας πω πλάκα απιστευτη.
Φανταζομαι όλοι θα την έχετε διαβασει γιατι δημοσιευεται σε ολες τις εφημεριδες και τα περιοδικά.
Για το φοβο των Ιουδαιων την άφησα τελευταια για τις 12 παρα πέντε.Μαλιστα είπα ακριβως τη σελίδα και μετα σχολίασα
"Βρε τι έπαθαν οι καημενοι οι άντρες..μεχρι δαχτυλιδι τους έβαλαν!"
Μετα λιγες μερες (την Πέμπτη )μου τηλεφωνησε η Διευθύντρια μου και μου ειπε πως ενας ακροατης (ονομα διευθυνση και τηλεφωνο τα έχω) επικοινωνησε μαζι της έξαλλος και της είπε ότι η κ. Τσούμα ειναι απαράδεκτη, ότι ΄τετοια πράγματα δε πρέπει να ακουγονται από το δημοσιο ραδιοφωνο, ότι θέλει μια κόπια να την πάει στο Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο και ότι παρα το γεγονός ότι μου τηλεφωνει στη δουλειά εγω δεν βγαινω(μεγάλο ψεμα )!!!!!!
Με παρακαλεσε να του τηλεφωνήσω και να τον καλμαρω.
Τον πήρα που λέτε τηλεφωνο και σε φιλικό τονο του ζητησα να μαθω τι τον ενοχλησε ,δεδομένου ότι ο τονος και το ύφος μου δεν ειναι ΠΟΤΕ χυδαιος ή προκλητικός ή πρόστυχος και παντα με διαθεση πειράγματος λέω τα θέματα γυρω από το σεξ.
Ο τύπος λοιπον ως αυτοκλητος υπερασπιστης της τιμης και της υποληψης του Ραδιοφώνου άρχισε να μου λέει ότι τέτοια πράγματα δε μπορούν να λέγονται στο δημοσιο ραδιοφωνο και αν το ακούσει μια 16 χρονη θα προσπάθησει να πειραματιστει κ.λ.π. κ.λ.π.
Του λέω κι εγώ ότι έχω ακροατες 13,14 ,15 ,16 17 χρονών και ειμαι σιγουρη πως τα παιδιά αυτα δε θα περιμενουν 12 παρά πέντε το βραδυ να ακούσουν από μένα για το δονούμενο δαχτυλίδι διότι ήδη θα το έχουν δει στην κυριακάτικη εφημερίδα που έφερε ο πατέρας τους στο σπίτι και στο ένθετο οικογενειακό περιοδικό.
Ειπαμε πολλά...κάποια στιγμή για να δωσω τοπο στην οργη και να τελειώνει η υπόθεση του λέω:
"Τέλος πάντων ειμαι διατεθιμενη να σας ζητήσω συγνωμη επειδη ενοχληθήκατε αλλά προσωπικα από σας και οχι από τους ακροατές μου διοτι ουδεις ενοχλήθηκε!"
"Δηλαδή" μου λέει "δεν παραδεχεστε ότι κανατε λάθος;;"
"Οχι" του λέω."Ηταν μια επιλογή μου το θεμα και μαλιστα σωστη.Και αν θέλετε μπορώ να σας το στειλω το δημοσίευμα ταχυδρομικά"
"Οχι " μου λέει"Θέλω να το ακούσω από εσας.Μπορώ να έχω μια κόπια;"
Είπα να τον διαολοστείλω αλλα λέω...Νανά ψυχραιμία...προσπάθησε λίγο ακομη............
"Δε μου λέτε" συνεχίζω" δηλαδή εσεις θελετε το δημοσιο ραδιοφωνο κολλημένο στη δεκαετια του 50;;;;να μη μιλαει κανεις για το σεξ οταν σήμερα από τα παιδια στα νηπιαγωγεια και στα κατηχητικα μεχρι τους παππουδες και τις γιαγιαδες, όλοι πια μιλάνε ανοιχτά για τα ζητήματα των σχεσεων;;;;Να υπάρχει λίστα λέξεων και εννοιών που δε θα πρέπει να θιγονται στο δημοσιο ραδιοφωνο;;;Αυτο θέλετε;;;"
Και τί μου απανταει!!!!!!!!!!
"Ναι και υπάρχουν φορείς που θα καθορισουν τι πρέπει να λεγεται στο δημοσιο βημα και τι οχι!!!!"
Λέω: "Εννοειτε το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο;;;"
Και μου απάντα:"Και αυτο.Μπορώ να έχω μια κόπια;;;"

Σας ρωτάω τωρα
Ο τύπος μπορεί να ειναι κανενας κρυφοανώμαλος, κανενας πουριτανός...πάντως με εκβιάζει στα σιγουρα.
ΓΙΑΤΙ όμως;;;;;;;;;;;;;;;

Σας φιλώ

Τρίτη, Ιανουαρίου 23, 2007

Οτι κοροιδεύεις το λούζεσαι!

Τη Ρωξάνη μου δε χρειάζεται να σας τη συστήσω…..σας έχω μιλήσει ,σας έχω βάλει φωτογραφίες της…γνωστή φατσούλα.

Είναι κυνηγόσκυλο, επανιελ μπρετον, με…… αριστοκρατικές βρετανικές καταβολές γεμάτο ενέργεια, ανήσυχο, νευρικό!!!

Ας πούμε ..λέω τώρα εγώ…..απόγονος των κυνηγόσκυλων του Λόρδου του Εσσεξ τα οποία τον συνόδευαν στο κυνήγι αλεπούς στις χορτολιβαδικές βρετανικές εκτάσεις!

Θα μου πείτε :

«Και τί γυρεύει ένα τέτοιο σκυλί στα Βριλήσσια;;;;;»

«Ξέρω κι εγώ;;;;;» θα σας απαντήσω

Ξεκινήσαμε να την πηγαίνουμε βόλτα τρεις φορές την ημέρα..Αλλά πρώτον ήταν καλοκαίρι και δευτερον ,ως άσχετοι με σκυλιά, νομίζαμε ότι η υπόθεση είναι απλή.

Ε, …να, της βάζεις το λουρί ,την παίρνεις και την πας …Αυτό είναι όλο…

Αμ έλα που δεν είναι……….

Διότι με το που βλέπει να πιάνεις το λουρί στο χέρι αρχίζει να τρελαίνεται…χοροπηδάει μέχρι το ταβάνι ,σου ορμάει και σε σπρώχνει, γαυγίζει, σε δαγκώνει ,στρίβει, πέφτει κάτω, τρέχει στην πόρτα, τρέχει σε όλο το σπίτι γύρω γύρω…..χαμός!!Δε μπορείς ούτε να την πιάσεις, ούτε το λουρί να της βάλεις, την κυνηγάς, σε κυνηγάει, μάχη ολόκληρη για να μπει το λουρί…

Τέλος πάντων άμα την πιάσει ο ένας, ο άλλος μπορεί να της το βάλει..με κόπο βέβαια ..αλλά τέλος πάντων μπαίνει.

Και βγαίνεις από το σπίτι .Είναι απίστευτη η δύναμη με την οποία τραβάει το λουρί…αφού πνίγεται από το περιλαίμιο και την πιάνει βήχας!!!!!!!

Κατεβάζει το κεφάλι της, το μουσούδι της στο έδαφος και αρχίζει το τρέξιμο μυρίζοντας δεξιά-αριστερά –μπρος –πίσω-στα πλάγια…με μια απίστευτη ταχύτητα.

Σε τραβάει με τέτοια δύναμη που νομίζεις πως θα σου ξεκολλήσει το χέρι από τη μασχάλη, σε κολλάει πάνω σε δέντρα, σε αυτοκίνητα, σε μάντρες,σε ρίχνει σε λακκούβες, σκοντάφτεις, πέφτεις,βρίζεις…τίποτα ….αυτή απτόητη…άνεμος- βολίδα!!!!!

Τρέχει πίσω από μηχανάκια, αυτοκίνητα, ορμάει σε άλλα σκυλιά, κυνηγάει τα πουλιά, τις γάτες……..

Ασε που δεν αφήνει τσίσα για τσίσα και κακά για κακά που να μη μυρίσει!

Στη Μεγάλη Βρετανία …..αριστοκράτισσα , στην Ελλάδα….γύφτισσα!!!!

Τι να σας πω τρελοκομείο σκέτο και οι βόλτες περιπέτεια …

Ετσι τις περιορίσαμε σε άπαξ ημερησίως βάζοντας κλήρο για το ποιος θα είναι ο τυχερός!!!!

Στην περιοχή μου σχεδόν κάθε σπίτι έχει σκυλιά. Απέναντί μου έχω μια κυρία που όταν βγάζει έξω το δικό της του μιλάει συνέχεια και του δίνει οδηγίες.

«Μη εδώ, μη εκεί, κατέβα από το πεζοδρόμιο, ανέβα, μην τρέχεις, πήγαινε σιγά..»

Πριν πάρω τη Ρωξάνη την κοίταζα τη γειτόνισσα και έλεγα ότι το κακόμοιρο το σκυλί της θα το στείλει στο ψυχιατρείο από το πες πες…

Ε λοιπόν έγινα χειρότερη….Το τι της λέω στο δρόμο δεν περιγράφεται….Οτι θα τη δείρω, ότι θα της σπάσω το κεφάλι!!!

Της τραβάω το λουρί, μου το τραβάει!!!

Της φωνάζω δυνατά να μην τρέχει!!!!

Τη μαλώνω….

Την απειλώ πως θα τη δώσω σε κυνηγό να ησυχάσω..

Καυγάς τρικούβερτος!!!!!!!

Είδατε που δεν πρέπει κανείς να κοροιδεύει γιατι τα λούζεται;;;

Προχτές είχαμε σταματήσει σε ένα οικόπεδο και μύριζε εδώ κι εκει.Περνάει λοιπον ένας κύριος και με ακούει να τη μαλώνω και μου λέει:

«Εχω κι εγώ ένα κυνηγόσκυλο , η δικιά σας είναι εξαιρετική ράτσα…είναι ανήσυχα σκυλιά, θέλουν υπομονή και πειθαρχία αφου δεν τα πάτε για κυνήγι..άμα όμως θέλετε να τη δώσετε ,ευχαρίστως να την πάρω»

Κι εγώ έπιασα τον εαυτό μου να λέει:

«Μα τι λέτε κύριε;;;;Εγώ το αγαπάω το σκυλάκι μου και δεν το δίνω με τίποτα!!!!»

Μόλις έφυγε ο κύριος γυρίζω και της λέω:

«Ακουσες τι είπα;;;;; είδες εγώ τι καλή είμαι και πόσο σ`αγαπάω;;; Εσύ θα είσαι καλό παιδί;;;Θα πηγαίνεις σιγά μη μου ξεκολλήσεις το χέρι;;;;»

Σα να της είπα «τρέχα!»

Βολίδα ξεκίνησε η άτιμη πάλι…Βολίδα!!!!!

Δευτέρα, Ιανουαρίου 15, 2007

Μαντάρονται κάλτσες....συγνώμη blogs!!!!!

Λοιπόν το Σαββατοκύριακο έμεινα Αθήνα και μια και δεν είχα τι να κάνω,(ο καιρός τόσο χάλια το Σάββατο και τόσο καλός την Κυριακή που με αποσυντόνισε τελείως από κάθε προσπάθεια προγράμματος)…είπα να κάτσω μπροστά στον υπολογιστή και να κάνω καμια βόλτα στα γνωστά blogs, να δω τι στην ευχή γράφουνε όλοι αυτοί κι εγώ εδώ δε μπορώ να γράψω τίποτα.

Αν δεν την έχετε κάνει ποτέ αυτή τη βόλτα σας συστήνω να την κάνετε…

Είναι μια πολύτιμη εμπειρία ..όπως ο στρατός ας πούμε για τους άντρες και τα γεμιστά για τις γυναίκες!!!!

Εμπειρία που την αποκτάς σταδιακά …λίγο λίγο…φορά τη φορά….με το σταγονόμετρο….

Ξεκίνησα από ένα γνωστό blog που το είχε αναφέρει μια συνάδελφος σε γνωστό ,ένθετο σε εφημερίδα, περιοδικό.

Το doncat.blogspot.com του Νίκου Δήμου.

Για να μη σας κουράζω….ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!

Μετά πήγα σε δυο άλλα που επίσης τα ανέφερε η καλή συνάδελφος ως ανεβασμένης επισκεψιμότητας.

Το ένα χαριτωμένο,με χιούμορ, με εύστοχα σχόλια και πολύ καλά σκίτσα…

Το άλλο με κουτσομπολιό γύρω από τα έργα και τις ημέρες των πολιτικών, των δημοσιογράφων και των ΜΜΕ γενικότερα……Ας το πούμε μια ηλεκτρονική πατσαβούρα….

Αυτά τωρα τα blogs συστήνουν…να το πω έτσι και άλλα blogs που μπορείς να επισκεφτείς.

Τα έχουν σε μια διπλανή στήλη..μερικά επώνυμα, τα περισσότερα ανώνυμα.

Στα επώνυμα….εκεί τα πράγματα είναι αρκετά καλά. Βρίσκεις και διαμάντια και σκουπίδια αλλά τουλάχιστον ξέρεις ποιος είναι, ποιος τα γράφει, σχολιάζεις και ξερεις.

Υπάρχουν βέβαια και τα ανώνυμa

E λοιπόν το τι μπορείτε να διαβάσετε σ`αυτά δεν περιγράφεται……

Το τι βρωμιά ξεβράζεται από τα περισσότερα ούτε και που σας περνάει από το μυαλό παρά μόνο όταν πέσετε πάνω τους και τα διαβάσετε….

Βρώμα σας λέω…αφού τα διάβαζα και έκλεινα ασυναίσθητα τη μύτη μου……νόμιζα πως θα σκάσω από τη μπόχα!!!!!!!!!!!!!!!!

Κράτησε αρκετές ώρες αυτή η βόλτα …

Σε κάποια μπήκα στον πειρασμό να στείλω κάποια σχόλια…. ανώνυμα κι εγώ βέβαια…..πού να με πιάσουν στο στόμα τους!!

Μετά ξαναγύρισα στο κλαμπ μας και σε τούτο εδώ το blog!!

Μου φάνηκε ρομαντικό…. .απλουστευμένο….απλοικό...

Τουλάχιστον όμως είχα ανοιχτή τη μύτη μου και ανέπνεα ελεύθερα!!!!!!

Σάββατο, Ιανουαρίου 13, 2007

Ανθισε η μιμόζα μου!!!!!!!!!!!!!


Κι εμένα το μυαλό μου μπαλλάκι!!!!!!!
Ταπ....ταπ....ταπ....ταπ.....
Η μια του άκρη στη Νέα Υόρκη ....
Η άλλη του άκρη στο Λονδίνο......
Ταπ....ταπ....ταπ....ταπ.....

Σάββατο, Ιανουαρίου 06, 2007

ΘΕΛΩ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΣΟΥ!!!!!!

Η γυναικεία ευαισθησία μας από καιρό μας έχει στείλει το μήνυμα ότι η υπερκοπωμένη ψυχή που κατοικεί σε ένα υπερκοπωμένο σώμα χρειάζεται πολλά περισσότερα από ένα one night stand, πολλά περισσότερα από μια σχέση μέσω

SMS .Το σεξ που δε βρίσκει χρόνο να εκφραστεί, να εμβαθύνει, να ξεκλειδώσει τα κουμπιά της εμπιστοσύνης, να πάει τον οργασμό έναν τόνο πιο alto, καλύτερα να λείπει. Το προσεχτικό σεξ απαιτεί χρόνο.

Οσα μηνύματα πάθους και να μου στείλεις, άμα δεν έχεις χρόνο να μου αφιερωθείς, τότε πάλι με τις φίλες μου θα βγω κι αυτό νομίζω το έκανα και πριν σε γνωρίσω.It takes two to tango και οι λέξεις από μόνες τους δεν αντικαθιστούν τη ζεστασια των σωμάτων, δεν πλάθουν κοινες ιστορίες. Οι λαχανιασμένες, αγχωμένες συνευρέσεις του τρέχω και δε φτάνω, είμαι πτώμα στην κούραση κρύβουν ψευδαισθήσεις, λανθασμένα συναισθήματα, στοργή της επιφάνειας. Οι προσεκτικές σχέσεις απαιτούν χρόνο.

«Θέλω το χρόνο σου»σημαίνει ταυτόχρονα ότι μέσα από αυτόν διεκδικώ τη δική μου ζωή, το δικό μου εαυτό, εκείνον που έχω χάσει σε μια καθημερινή συναλλαγή υλικής διεκδίκησης. Θέλω να με κοιτάξεις για να δω ποια είμαι.Θέλω να με ακούσεις για να δω τι μου αρέσει. Θέλω να με ακούσεις για να με ακούσω. Θέλω να μείνεις εδώ και να σταματήσουμε μαζί τον κατακλυσμό του χρόνου που τρέχει χωρίς εμας.

Θέλω το χρόνο σου.

Το χρόνο που θα μπορέσει να χωρέσει μια πραγματική και όχι virtual ιστορία με αρχή, μέση και τέλος.

Από το Marie Claire και την Ελένη Ψυχούλη