Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 30, 2009
τελικά το blogging ειναι σαν τις παιδικες ασθένειες...
την ιλαρά,την ανεμοβλογια,τις μαγουλαδες. Πρέπει να τις περάσεις οπωσδηποτε μικρός.Διότι αν τις περάσεις μεγάλος κινδυνεύεις ακομα και να τα τινάξεις.
Tο blogging επίσης ειναι ένα κάτοπτρο όπου από μεσα και προς τα εξω αντανακλάται ο χαρακτηρας,οι προσδοκίες,τα βιώματα,τα απωθημένα κυρίως όμως τα ζορια, οι απογοητεύσεις και τα φάουλ της ζωής του ιδιοκτήτη και ίσως και κάποιων άλλων που συνδέονται μαζι του.Μπορεί βέβαια να είναι και μια απλή ξεπατικωτούρα ιδεών και σκέψεων άλλων ανθρώπων οι οποιοι ούτε και που υποψιάζονται ότι τους κατακλέβουν.Πώς όμως να το αντιληφθεί κανείς μέσα στο χαοτικό αυτό περιβάλλον!!!
Ωστοσο το blogging δεν παύει να είναι μια ανέξοδη πλην όμως ελευθερη μορφή έκφρασης για τον οποιοδήποτε θέλει να μοιραστει τις σκέψεις του και τις πληροφορίες του και είναι αυτος ο λόγος που το εκτιμώ βαθύτατα.
Και νομίζω πως είναι πολύ πιο χρήσιμο να σερφάρει κανείς διαβάζοντας blogs παρά να αποχαυνώνεται μπροστα στο P/C ψαρευοντας στο facebook ή ακομα και στο youporn.
Και αυτό προσπάθησα να περασω στους ακροατες μου μια και η μεγάλη κατηγορια είναι η νεαρή ηλικία.
Αν θυμάστε λοιπον περσι το καλοκαιρι με τις δίωρες εκπομπές ειχα αποφασισει καθημερινα να διαβαζω στους ακροατές μου και μια ανάρτηση απο κάποιο blog με την προυπόθεση βεβαια να ήταν κατανοητό και μικρό σε έκταση ωστε ο ακροατής να καταλάβει αμεσως περί τίνος πρόκειται.
Αν και ουδεις με υποχρέωνε...... διοτι οπως αντιλαμβανεστε copyright δεν υπάρχει, τα blogs ειναι ανώνυμα, οι αναρτήσεις μπορεί να ειναι και κλεμμένες από οπουδήποτε αλλού...εδω αναπαράγονται ειδησεις και θέματα από το ένα μεσο επικοινωνίας στο άλλο και προβλημα δεν υπάρχει απο πουθενα....τέλος πάντων......εγω ευγενέστατα ζητούσα την άδεια απο τον ιδιοκτήτη του blog και μεσα απο τα σχολια αλλά και μεσω mail να μου επιτρέψει να διαβασω τη συγκεκριμενη ανάρτηση του.Ας πουμε οτι ήταν λόγοι δεοντολογίας αλλά και αγωγής...εγω ρωτάω για να παρω ένα στυλο και δε θα ρωτουσα για να διαβασω μια ανάρτηση;;;
Είναι αληθεια πως όταν γνωριζομουν με καποιους και όταν επρόκειτο να διαβάσω κι άλλη ανάρτησή τους, θεωρουσα δεδομενη τη θετική τους απάντηση και το διαβαζα απο μονη μου.
Ωστοσο τους αφηνα σχολιο λέγοντας τους οτι θα το διαβασω το βραδυ γιατι ειναι πολύ καλο...τους ενημερωνα δηλαδη....
Επίσης να ξεκαθαρισω κατι...θέματα δε μου λείπουν...Δοξα το Θεο έχω τροπους να βρίσκω και να κανω την εκπομπη μου ξεχωριστή…..το τελευταιο που περιμένω είναι να την γεμίζω διαβάζοντας αναρτήσεις!!!!!
Επεσα λοιπον πανω σε ευγενικά παιδια, τρυφερά, ευαίσθητα που πράγματι γραφουν καταπληκτικά και αξιοζήλευτα…έπεσα όμως και πανω σε σκατόφατσες, σε παντοφλες που με χλεύασαν, με έβρισαν και με διέσυραν επαγγελματικά και προσωπικά με όλο το τυφλό πάθος και την οργή που διακρίνει έναν άρρωστο, έναν ψυχοπαθή, έναν φανατικό, ….θανατικό τον λέγαμε παλιά…..έναν Μαλάκα.
Στην αρχη απαντουσα…υπερασπιζομουνα τον εαυτο μου…τη δουλεια μου…την προσωπική μου ζωη, ανταπέδιδα τις ύβρεις…τις ειρωνίες…μη σκασω κιολας!!!
Μετά όμως αρχισα να απομακρύνομαι…σκεφτόμουν για ποιο λογο να υφίσταμαι αυτην την κατασταση;Γιατι να παιζω το παιχνιδι του καθενα;Ποιος ο λόγος να δινω τροφή στον κάθε ανώμαλο και κομπλεξικό που θέλει να ξεσπάσει , να κανει ψυχοθεραπεία πάνω μου επειδη δισταζει να παει στο γιατρο;
Και σκέφτομαι τώρα που ξεκιναει σιγά σιγά η νεα σαιζον….να τελειωσουν και οι εκλογές ……
Να συνεχίσω την προσπάθεια;;; Αξίζει τον κόπο;;;
Η να τα μουτζώσω με τα δυο χέρια ;;;;
Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 28, 2009
3 Σεπτεμβρίου 2009 στο Κλήμα Αλικάμπου
Εορτασμός της επετείου της 3ης Σεπτεμβρίου 1895
Εκδήλωση μνήμης γιά τους ένοπλους πρωτοπόρους προγόνους μας διοργάνωσε, γιά πρώτη φορά φέτος, στις 3 Σεπτεμβρίου στη θέση Κλήμα ο Δήμος Κρυονερίδας με πρωτοβουλία του Δημάρχου κ. Γρηγ Μαρκάκη.
Στις 3|9|1895,ως γνωστόν, στο Κλήμα Αλικάμπου συγκεντρώθησαν ένοπλοι επαναστάτες της Δυτικής Κρήτης με συνέπεια την απ αρχή της απελευθέρωσης της Νήσου.
Το πρόγραμμα περιελάμβανε:
18.30 Αγιασμό στο νεοεγειρόμενο, υπό των Αλικαμπιωτών,λιτό μνημείο
Την επιμνημόσυνη δέηση στο μνημείο τέλεσαν οι ιερείς του Αλικάμπου, κωλυομένου του μητροπολιτου Κυδωνίας και Αποκορώνου. Παρεβρέθησαν και κατέθεσαν στεφάνια σχεδόν όλοι οι Δήμαρχοι της επαρχίας Αποκορώνου, ο Αντινομάρχης κ. Κωστ Γύπαρης και οι Βουλευτές Βολουδάκης και ο Χρ. Μαρκογιαννάκης δι¨αντιπροσώπου του.
18.45 Ο Δήμαρχος Κρυονερίδας κ. Γρηγ. Μαρκάκης και ο εκπρόσωπος του ιδρύματος Αγ.Σοφία απηύθυναν χαιρετισμό.
18.50 Ο κύριος ομιλητής Νικόλαος Ξεν. Γρυλλάκης, Μαθηματικός- Συγγραφέας, από τον Αλίκαμπο, ανέπτυξε τα ιστορικά γεγονότα που διεδραματίσθηκαν στο Κλήμα τις 3|9|1895
Αναφέρθηκε στη μεγάλη ιστορική σημασία αυτού του γεγονότος που υπήρξε η τελευταία και τυχερή απελευθερωτική επανάσταση,και τόνισε το χρέος που έχομε να τιμούμε αυτούς που μας χάρισαν τ¨αγαθά της ελευθερίας που εμείς καρπούμεθα τώρα.
Μπορεί τα σύμβολα να είναι τροφή γιά τη ψυχή του λαού αλλά η ελευθερία κερδίζεται με αγώνες και θυσίες.
Σαν επιστέγασμα της εκδήλωσης αυτής στη πλατεία του χωριού προσεφέρθη μπουφές με διάφορα εδέσματα κυρίως βραστό και άφθονο κρασί προσφορά του Δήμου Κρυονερίδας και των κτηνοτρόφων της περιοχής
Ετσι τέλειωσε μια ωραία εκδήλωση που τιμά τους Αποκορωνιώτες και που μας έκανε όλους υπερήφανους σαν Ελληνες και Κρήτες.
Σημείωση:
Ως Ελλην και Κρητικός είχα βάλει στοχο, τα τελευταία χρόνια, την καθιέρωση αυτής της τοπικής Εθνικής εορτής κάθε χρόνο στις 3 Σεπτεμβρίου. Θεωρώ καθήκον και υποχρέωση μου να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σ¨όλους αυτούς που με οποιοδήποτε τρόπο με βοήθησαν στην πραγματοποίηση αυτού του σκοπού και κυρίως στον Δήμαρχο Κρυονερίδας κ. Μαρκάκη που τελευταία μου συμπαραστάθηκε στην υλοποίηση αυτού του οράματος μου
Τελειώνοντας εύχομαι η εκδήλωση αυτή τα επόμενα χρόνια να είναι αρτιώτερα προετοιμασμένη και με ευρύτερη συμμετοχή των κατοίκων της Δυτικής Κρήτης, όλοι μας το οφείλομε στους πρωτοπόρους προγόνους μας.
28|9|2009 Νικόλαος. Ξεν. Γρυλλάκης
Ο Δήμαρχος Κρυονερίδας κ. Μαρκάκης καταθέτει στεφάνι στο μνημείο
Ο κεντρικός ομιλητής κ. Νικόλαος Ξεν.Γρυλλάκης στο βήμα
Ο κ. Νικ. Γρυλλάκης καταθέτει στεφάνι στο μνημείο
Από αριστερά προς τα δεξια οι κ.κ. Νικ.Ξ.Γρυλλάκης, ο δήμαρχος Κρυονερίδας
κ. Μαρκάκης και ο υπεύθυνος της βιβλιοθήκης Αλικάμπου κ. Ανδρ.Τζανουκάκης
Σάββατο, Σεπτεμβρίου 12, 2009
Ντάκος...πιο μαλακά ντε ...πιο μαλακά!!!!!
Το ντάκο τον λατρεύω. Παει και τελείωσε.Ειναι απο τα αγαπημένα μου φαγητα....με λίγο λαδι απο πάνω ...ντοματούλα φρέσκια τριμένη παραπάνω και φέτα τριμένη ακομα παραπανω.
Θάλεγα ότι μπορώ να ζησω το υπόλοιπο της ζωής μου(χμ...καλα υπερβάλλω λίγο) τρώγοντας καθε μεσημερι ντακο.
Αυτο βεβαια μου συμβαινει όχι μονο λογω κρητικής καταγωγής αλλά και γιατι ειναι πολύ μα πάρα πολύ υγιεινός.
Τουλάχιστον έτσι γράφει πάνω στο πακετο...συμβαλλει στη μείωση ακόμα και στην προληψη του σακχάρου (εντάξει ζαχαρο δεν εχω αλλά ειμαι σε μια ηλικία που μπορει ανα πασα στιγμη να εμφανιστει...κουφια η ώρα...),ρίχνει την πίεση (ενταξει μου ανεβαινει πότε πότε αλλά μην το κανουμε ζητημα...),βοηθαει στην καλή λειτουργια του εντερου(εντάξει με τοσες δίαιτες τί να σου κανει κι αυτο...),γυμναζει τα ούλα και τα δόντια γομφιους, τραπεζίτες και φρονιμίτες (εντάξει φρονιμιτες δεν εχω βγαλει ακομα διοτι όπως μουπε η οδοντιατρος ειναι κρυφοι και δε θα βγουν ποτε)και τέλος πάντων για κριθαροπαξίμαδο κανει πολύ καλή δουλεια....ούτε πολυμηχάνημα να ήταν.
Ειναι επίσης και νόστιμο πολύ...ιδιαιτερα η ανάμιξη με την ντοματουλα που γλυκαινει και με τη φετα που αρμυρίζει.
Εχει όμως δυο μειονεκτήματα...αμα βραχει γίνεται σα παπαρα και ειναι πολύ σκληρο...μα πάρα πολύ σκληρο...
Προτιμώ δε τα κριθινα "το Μάννα" του Τσατσαρωνάκη.
Εχω από πριν το καλοκαιρι που έχω παρατηρήσει ότι καθε πακέτο περιέχει όλο και πιο σκληρά κριθαροκούλουρα...τόσο σκληρά που πρέπει να κανω μαχη για να τα φαω.
Κατ`αρχήν δεν κόβονται με τιποτα...ούτε να τα σπάσω με το χέρι ούτε να τα πατήσω με το πόδι...θέλουν χτύπημα στον πάγκο με σφυράκι!
Και βεβαια αφού γινει μερικά κομματια αρχιζω ένα ένα να τα πιπιλάω μεσα στο στομα και σιγά σιγα να βρέχονται με το σαλιο και να μαλακώνουν για να μασηθούν μετά και να τα καταπιω!!!
Δε θα ειναι υπερβολή να σας πω ότι το φαγητο μου (που συνήθως το ξεπετάω σε 3 λεπτά) διαρκει μιση ώρα μεχρι να κατορθώσω να φέρω βολτα τα παξιμαδια!
Θάλεγε κανεις πως είχαν μεσα τριμένο χαλίκι!
Αφού μου περασε απο το μυαλό να τηλεφωνήσω στον Τσατσαρωνάκη(το τηλ. ειναι πανω στο πακέτο) και να του πω:
"Καντα πιο μαλακα τα ρημάδια βρε σύντεκνε...φαφούτηδες θα μας καταντήσεις!"
Μαζι με το κονταροχτύπημα ήρθε και πριν λίγους μήνες προβλημα στους δυο πάνω τραπεζίτες...άρχισαν να πονανε ,να μή μπορώ να μασήσω καθολου, να μη μου περναει ο πονος ουτε με Ponstan ούτε με Depon .
Πήγα στην οδοντίατρο, μούβγαλε ακτινογραφιες....τα δοντια μου μια χαρα..πρόβλημα στα ούλα.
Μολις της είπα για τα παξιμαδια μου το ξεκοψε...αυτά ειναι η αιτία και πρεπει να τα κοψω μαχαιρι...ή να τα βρέχω.
Φυσικά δεν τάκοψα ούτε τάβρεξα ...σιγά τωρα μη μπασταρδέψω το προιόν της πατρίδας..και συνεχισα απτόητη να μάχομαι υπέρ βωμών και εστιών.
Μονο που έκανα διαλείμματα...τ`άφηνα κανενα μήνα και παλι τα ξανάρχιζα.
Πριν 3 εβδομάδες ένα πακετο ήταν πια το αποκορύφωμα....δηλαδή παξιμαδια τόσο σκληρά που θα μπορούσες να στρώσεις γαρμπιλομωσαυκό!!!!!
Τα παλεψα απο δω τα παλεψα απο κει ...και ο πόνος ξαναρχισε..αυτη τη φορά ανυπόφορος.
Να με πονάει όλη η αριστερή μερια...άνω και κατω γνάθος...αυτι...ματι..αμυγδαλή..κρόταφος....απελπισία σκετη...μέχρι mesulid πήρα η γυναικα να μου περάσει ...αλλά τίποτα .
Ξαναπήγα στην οδοντίατρο...ξανα πλάκες...τα δοντια μια χαρά αλλά είχα τραυματισμό και φλεγμονη στην αριστερή κλείδωση της γνάθου...να μη μασάω καθόλου...να πινω μονο υγρά...να παίρνω mesulid πρωί βράδυ και...βλέπουμε.
Μετά λίγες μερες άρχισε και πονος στο αριστερο μάγουλο μαζι με πονο στο αριστερο μέρος του κεφαλιού καθώς και μια δυσάρεστη μυρωδια απο το αριστερο ρουθούνι!!
"Α...Νανά δεν πάμε καθολου καλά....κατι τρέχει εδω περα"
Πηγαινω σε ΩΡΛ και μου κανει τη διάγνωση.
Η φλεγμονη μου προκάλεσε ιγμορίτιδα!!!!
Αντε τώρα ακτινογραφίες...άντε αντιβίωση.....
Θα τηλεφωνήσω οπωσδήποτε στον Τσατσαρωνάκη και θα του πω:
"Δε μου λες σύντεκνε...στον τάφο θα μας στείλεις τελικά με τα παξιμάδια σου;;;Κάντα μωρέ λίγο πιο μαλακά"
Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 09, 2009
Συμβούλιο της Επικρατείας..........
Ενδεχομένως να σας το εχω πει πως ειμαι Γραμματέας σε ένα Περιβαλλοντικό Σύλλογο μιας περιοχής που ανήκει σε καποιο Δήμο ο οποίος ανήκει σε μια Νομαρχία και που με τη σειρά της ανήκει σε μια Περιφερεια....ονόματα να πω δεν έχουν νόημα.
Το 2003 και μετά από διάφορες Μελέτες που έγιναν από το 1997 μέχρι το 2000 από το ΕΛΚΕΘΕ ,την εν λόγω Περιφέρεια και άλλους φορείς, δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως από το ΥΠΕΧΩΔΕ το Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης με δυο λόγια το Χωροταξικό της εν λόγω Περιφέρειας, σύμφωνα με το οποίο προβλέπονται διάφορες δραστηριότητες στην περιοχή οι οποίες υποβαθμίζουν ιδιαίτερα το θαλάσσιο περιβάλλον σε σημείο να ειναι καταστροφικές για την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής μας.
Το Δεκέμβριο του 2003 η Νομαρχία και ένας Δήμος της περιοχής, αυτος που θιγόταν άμεσα από το Χωροταξικό, προσέφυγαν στο ΣτΕ με αίτημα την ακύρωσή του.
Τον Ιούνιο του 2004 προδιορίστηκε η πρώτη συζήτηση η οποία αναβλήθηκε διότι δεν ήταν έτοιμος ο εισηγητής.Προσδιορίστηκε για τον Οκτώβριο του 2004 που όμως αναβλήθηκε για τον ίδιο λόγο.Εκτοτε η συζήτηση αναβαλλόταν δυο φορές το χρόνο με αποτέλεσμα να φτάσουμε στον Οκτώβριο του 2008 και επιτέλους μετά από έξη (6) χρόνια και δέκα(10) αναβολές να συζητηθεί η υπόθεση στο Ε Τμήμα του ΣτΕ, το ευαίσθητο για το Περιβάλλον.
Φυσικά πήγα οχι μονο ως εκπρόσωπος του Συλλόγου αλλά και ως πολίτης γεμάτη περιέργεια να ακούσω τί έχουνε να πούνε.
Την προηγούμενη μερα είχα μαθει τηλεφωνικά από το δικηγόρο του Δήμου ότι ο εισηγητής είχε προτείνει την απόρριψη της προσφυγής
Η ώρα της συζήτησης δεν ήταν προσδιορισμένη και γιαυτο πήγα από τις 9πμ που ξεκίναγαν οι υποθέσεις.Ο χώρος είναι το παλιο Αρσάκειο στην Πανεπιστημίου.
Η αίθουσα γεμάτη με δικηγόρους και ενδιαφερόμενους...έκατσα στα πρώτα έδρανα για να βλέπω και ν`ακούω.
Τους δικηγόρους της Νομαρχίας και του Δήμου δεν τους γνωριζα φατσικώς ..έτσι περίμενα με την αρχή της συζήτησης να τους δω.
Κάποια στιγμή μπήκαν οι δικαστές..ο Προεδρος, μια γυναικα και τέσερις άντρες.
Οι περισσότερες υποθέσεις αφορούσαν Περιβαλλοντικά ζητήματα και ιδιαίτερα Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.
Οι δικαστές μιλούσαν σιγά σε αντιθεση με τους δικηγόρους που φώναζαν.
Κατά τις 11πμ ήρθε η σειρά μας.
Σηκώθηκαν τρεις δικηγόροι,δυο για λογαριασμό της Νομαρχιας και ένας για λογαριασμό του Δήμου.Επίσης σηκώθηκε και μια δικηγόρος που εκπροσωπούσε τον αντιδικο δηλαδή το ΥΠΕΧΩΔΕ.
Ξεκίνησε ο Πρόεδρος λέγοντας για την υπόθεση και έδωσε το λόγο στον εισηγητή ένα κύριο Μ.
Ψαρομάλλης με ψαρο μουστάκι και με φωνή τόσο χαμηλή λες και το έκανε επίτηδες για να μην ακούει κανεις τίποτα...σχεδόν ψιθύριζε!!
Τέντωνα τα`αυτια μου….προσπαθούσα να μισοσηκωθώ από το έδρανο μήπως και ερθω πιο κοντά και ακούσω τι λέει ο άνθρωπος….
Με τα πολλά και αφού γυρισα αρκετές φορες να φωνάξω στην αίθουσα ….σσσσσσ….και μια δυο φορές «πιο δυνατά δεν σας ακούμε» διαπίστωσα πως ο κ. εισηγητής ανέλυε τις μελέτες που είχαν γίνει για την περιοχή το 1997 και 1998 ,δηλαδή μια δεκαετία πριν, μελέτες ανεπίκαιρες που δεν αποτύπωναν την πραγματική σημερινή εικόνα της περιοχής!!!!!!!!
Σαν δηλαδή να μην είχε αλλάξει τιποτα όλα αυτά τα δεκα χρόνια που έχουν περάσει!!!!!! και μάλιστα τις θεωρούσε και αξιόπιστες και ότι έδιναν τις κατευθυνσεις για την αναπτυξιακή πορεία της περιοχής όσον αφορά τη βιομηχανία, ενώ την τουριστική προοπτική ούτε και που την ανέφερε!!!!
Τέλος πρότεινε η προσφυγή να απορριφθεί!!!
Περιττό να σας πω πως μουχε έρθει το αίμα στο κεφάλι!!!Μουρχόταν να πεταχτώ πάνω και να του φωνάξω:
«Ελεος ανθρωπέ μου…τι στην ευχή λες εκει πέρα;;»
Αμέσως μετά άρχισαν την αγόρευσή τους οι δικηγόροι του Δήμου και της Νομαρχίας που απεγνωσμένα προσπαθούσαν να πείσουν το Ανώτατο Δικαστήριο ότι η περιοχή είναι τουριστική, ζει και αναπνεει με τον Τουρισμό και ότι τέτοιες δραστηριότητες που ρυπαίνουν τη θάλασσα καταστρέφουν και κάθε άλλη μορφή ανάπτυξης.
Το χειρότερο δε είναι ότι πάνω στην αγόρευση των δικηγόρων κάποιος μπηκε στην αίθουσα, πλησίασε τον Πρόεδρο, του έδωσε ένα φάκελο και αμέσως μετά άρχισε ένα ψου ψου μεταξύ των μελών του Συμβουλίου…ο ένας έδινε τον φάκελο στον άλλο…γελούσαν…έκρυβαν το προσωπό τους με το φάκελο…έσκυβε ο ένας να δει τον άλλο…..όση ώρα οι έρημοι οι δικηγόροι ιδρωκοπούσαν για να ακουστούν!
Μετά την αγόρευσή τους το Δικαστήριο πέρασε σε άλλη υπόθεση.
Αυτό έγινε τον Οκτώβριο του 2008 και σημερα που μιλάμε, Σεπτέμβριος 2009 η Απόφαση δεν έχει ακόμα βγει…οι δραστηριότητες εξακολουθούν να λειτουργούν και να ρυπαινουν τη θαλασσα της περιοχής, ο τουρισμός κάθε χρονιά να καταποντίζεται και οι κάτοικοι περιμένουν ακόμα δικαίωση από το ΣτΕ……το αποκούμπι του πολίτη σ`αυτή τη χώρα που καμια Αρχή δε λειτουργει κανονικά και που αν δε λαδώσεις άκρη δε βρίσκεις.
Χαρά στο κουράγιο τους!!!!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)