Κυριακή, Απριλίου 29, 2007
Πέμπτη, Απριλίου 26, 2007
Βία
Το διάβασα χτες στην εκπομπή και το αντιγράφω εδώ σήμερα για σας όλους:
Του Οδυσσέα Ιωάννου απο το τελευταίο ΔΙΦΩΝΟ
"Τον τελευταίο καιρό επισκέπτομαι συχνά αρκετά blog. Εκεί, στα ανώνυμα posts έχω δει πραγματικά μια βία που με έχει τρομάξει λίγο.
Την ανώνυμη συμπλεγματική βία.
Το μίσος.
Ανάμεσα σε κείμενα που μου δίνουν κουράγιο και μου αλλάζουν όλη μου τη μέρα (όπως του Old Boy και άλλων) με τον πηγαίο λόγο,την όμορφη γλώσσα, την οξυδερκή παρατήρηση και χιούμορ, το παράπονο, τη διεκδίκηση, την αποκαλυπτική εξομολόγηση, την πλάκα , τη χαρά και το θυμό, παρεισφρέουν κάποια ορμητικά ποτάμια χολής που με κάνουν να πιστεύω πως είναι καθαρά θέμα τύχης ότι δεν έχουμε γίνει ακόμη φαγάκι για τα τσακάλια.
Η ανωνυμία του Internet που κάποιοι βιάστηκαν να βαφτίσουν "απελευθέρωση" έκανε ορισμένους ανώνυμους blogers και posters δούλους των πιο σκοτεινών ενστίκτων και συμπλεγμάτων.
Βάζουν μόνοι τους τη σφραγίδα πάνω στον ακρωτηριασμό της προσωπικής γνώμης, νομιμοποιούν τη σιωπή και μας πηγαίνουν χρόνια πίσω, ενώ οι ίδιοι θεωρούν πως είναι μπροστά.
Αυτή η βία που έχει να κάνει με "ασφαλείς"-από ανθρώπους που κρύβονται- προσωπικές και αήθεις επιθέσεις σε blog από αθλητικά μέχρι μαγειρικής ,ομολογώ πως με κάνει να πέφτω από τα σύννεφα.........."
Του Οδυσσέα Ιωάννου απο το τελευταίο ΔΙΦΩΝΟ
"Τον τελευταίο καιρό επισκέπτομαι συχνά αρκετά blog. Εκεί, στα ανώνυμα posts έχω δει πραγματικά μια βία που με έχει τρομάξει λίγο.
Την ανώνυμη συμπλεγματική βία.
Το μίσος.
Ανάμεσα σε κείμενα που μου δίνουν κουράγιο και μου αλλάζουν όλη μου τη μέρα (όπως του Old Boy και άλλων) με τον πηγαίο λόγο,την όμορφη γλώσσα, την οξυδερκή παρατήρηση και χιούμορ, το παράπονο, τη διεκδίκηση, την αποκαλυπτική εξομολόγηση, την πλάκα , τη χαρά και το θυμό, παρεισφρέουν κάποια ορμητικά ποτάμια χολής που με κάνουν να πιστεύω πως είναι καθαρά θέμα τύχης ότι δεν έχουμε γίνει ακόμη φαγάκι για τα τσακάλια.
Η ανωνυμία του Internet που κάποιοι βιάστηκαν να βαφτίσουν "απελευθέρωση" έκανε ορισμένους ανώνυμους blogers και posters δούλους των πιο σκοτεινών ενστίκτων και συμπλεγμάτων.
Βάζουν μόνοι τους τη σφραγίδα πάνω στον ακρωτηριασμό της προσωπικής γνώμης, νομιμοποιούν τη σιωπή και μας πηγαίνουν χρόνια πίσω, ενώ οι ίδιοι θεωρούν πως είναι μπροστά.
Αυτή η βία που έχει να κάνει με "ασφαλείς"-από ανθρώπους που κρύβονται- προσωπικές και αήθεις επιθέσεις σε blog από αθλητικά μέχρι μαγειρικής ,ομολογώ πως με κάνει να πέφτω από τα σύννεφα.........."
Νάτα!!!!!!!!!!
Είδατε που σας το έλεγα;;;;;;;
Μόλις κατέβασα τα καλοκαιρινά ...κρύωσε ο καιρός!!!!!!!!
Μόλις κατέβασα τα καλοκαιρινά ...κρύωσε ο καιρός!!!!!!!!
Τετάρτη, Απριλίου 25, 2007
Εικονική πραγματικότητα
Λοιπόν με αφρμή ένα post του siddhartha για τις ψηφιακές φωτογραφίες , θυμαμαι όταν πρωτοπήρα την ψηφιακή μου, πόσες πόζες τράβαγα....
Στην αρχή επειδή νόμιζα πως είναι σαν την άλλη την κλασική μηχανή τράβαγα με προσοχή και μετά έλεγα μέσα μου:
"Ρε Νανά τράβα κι άλλες αφου δεν είναι με φιλμ"!
Σιγά σιγά τη συνήθισα και κάθε φορά τράβαγα και περισσότερες...
Μετά άρχισα να την παίρνω μαζί μου και να κάνω σα Γιαπωνέζος τουρίστας........
Τράβαγα.... τράβαγα......τράβαγα........... μεχρι που χάνεται πια το αντικείμενο μέσα σου, μπερδεύεσαι!!!
Τις βλέπεις στον υπολογιστή και δε σου λένε τίποτα...δε θυμάσαι τίποτα.....αδιάφορες.
Ενω με τις κλασικές φωτο...πρώτα πρώτα διαλέγεις........το καλύτερο στην καλύτερη πόζα..................τραβάς μία και ...............αυτό είναι!!!!!Σου έμεινε εκεί καρφωμένο!!!
Ασε που έχουν και μια μυρωδια!!!!!
Και τις πιάνεις ρε παιδί μου......είναι δικές σου...είναι δικό σου πια το αντικείμενο που φωτογράφισες...σου ανήκει...
Να σας πω την αμαρτία μου;
Ξαναγύρισα στο φίλμ!!!!
Στην αρχή επειδή νόμιζα πως είναι σαν την άλλη την κλασική μηχανή τράβαγα με προσοχή και μετά έλεγα μέσα μου:
"Ρε Νανά τράβα κι άλλες αφου δεν είναι με φιλμ"!
Σιγά σιγά τη συνήθισα και κάθε φορά τράβαγα και περισσότερες...
Μετά άρχισα να την παίρνω μαζί μου και να κάνω σα Γιαπωνέζος τουρίστας........
Τράβαγα.... τράβαγα......τράβαγα........... μεχρι που χάνεται πια το αντικείμενο μέσα σου, μπερδεύεσαι!!!
Τις βλέπεις στον υπολογιστή και δε σου λένε τίποτα...δε θυμάσαι τίποτα.....αδιάφορες.
Ενω με τις κλασικές φωτο...πρώτα πρώτα διαλέγεις........το καλύτερο στην καλύτερη πόζα..................τραβάς μία και ...............αυτό είναι!!!!!Σου έμεινε εκεί καρφωμένο!!!
Ασε που έχουν και μια μυρωδια!!!!!
Και τις πιάνεις ρε παιδί μου......είναι δικές σου...είναι δικό σου πια το αντικείμενο που φωτογράφισες...σου ανήκει...
Να σας πω την αμαρτία μου;
Ξαναγύρισα στο φίλμ!!!!
Τρίτη, Απριλίου 24, 2007
Αντε να μην πω καμια βαριά κουβέντα.......
Χτες το βράδυ διάβαζα στην εκπομπή αυτο που έγραψε ο Κώστας Παπαγιώργης στο Αθηνόρμα για την ανάπλαση χώρων εδώ στην Αθήνα..
"Οτι και να πει κανείς για την περιφημη ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων μικρό θα είναι.Δε σώθηκε μόνο ο Παρθενώνας και οι περιξ χώροι ,επιπλέον οι Αθηναίοι για πρώτη φορά ένοιωσαν ότι έχουν ένα τοπο δικό τους που πιθανότατα διεκδικεί παγκοσμίως την ιδιότητα της καλύτερης βόλτας μέσα σε πόλη.............."
Συμπληρώνω λοιπόν εγώ:
"Είναι αλήθεια αυτό και αν υπάρχει ένας λόγος που χαίρομαι που γεννήθηκα και ζω στην Αθήνα είναι η βόλτα αυτή"
Και μου στέλνει κάποιος ή κάποια ένα SMS στο 4160:
"Η καλύτερη βόλτα είναι στην παραλία της Θεσσαλονίκης. Κι επειδή έχεις κόμπλεξ δεν το παραδέχεσαι"
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Προς στιγμή έμεινα κάγκελο!
Μετά απάντησα όσο πιο συγκρατημένα μπορούσα, διότι στη δουλειά είμαι, πρέπει να ειμαι συγκρατημένη.
"Ασφαλώς και η παραλία της Θεσσαλονίκης είναι πολύ όμορφη αλλά εδώ μιλάμε για άλλο πράγμα.Στην ενοποιηση των αρχαιολογικών χώρων της Αθήνας βλέπει κανεις πράγματα που δεν υπάρχουν πουθενά στον κόσμο, και αυτο κάνει τ η βόλτα αυτή μοναδική.Οσο για μένα , μπορούν να μου καταλογίσουν πολλά εκτός του ότι έχω κόμπλεξ."
Ψιλοσυγχίστηκα, τα ψιλοπήρα αλλά το θέμα έμεινε εκεί διότι πήραν φόρα κάτι ακροατές και άρχισαν τα πειράγματα του τύπου :
"Εντάξει να κάνεις βόλτα στην παραλία αλλά να κρατάς κλειστή τη μύτη σου" και δεν ήθελα να εξελιχτεί σε........ σύρραξη
Ομως εδώ, σε αυτο το χώρο που μπορώ να γράφω ελευθερα αυτο που νομίζω, θα πω στον ακροατή ή την ακροάτρια από τη Θεσσαλονίκη κι ας ξέρω πως το πιο πιθανό είναι να μην το διαβάσει:
¨Κ'άτι τέτοιοι σαν κι εσένα συντηρούν την ηλίθια κόντρα των θεσσαλονικιών με τους αθηναίους που ήδη έχει αρχίσει να γίνεται βαρετή.
Χαλλλλλλλλλλλλαρωσε και δες τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση.
Η Αθήνα μας, που όλοι την κατηγορούν και όλοι λυσσάνε να έρθουν να μείνουν ,
είναι ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΗ και σε πολλά ΜΟΝΑΔΙΚΗ!
Για κόμπλεξ και απωθημένα ψάξε μέσα σου!!!!!
Αντε και στο διάολο!"
"Οτι και να πει κανείς για την περιφημη ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων μικρό θα είναι.Δε σώθηκε μόνο ο Παρθενώνας και οι περιξ χώροι ,επιπλέον οι Αθηναίοι για πρώτη φορά ένοιωσαν ότι έχουν ένα τοπο δικό τους που πιθανότατα διεκδικεί παγκοσμίως την ιδιότητα της καλύτερης βόλτας μέσα σε πόλη.............."
Συμπληρώνω λοιπόν εγώ:
"Είναι αλήθεια αυτό και αν υπάρχει ένας λόγος που χαίρομαι που γεννήθηκα και ζω στην Αθήνα είναι η βόλτα αυτή"
Και μου στέλνει κάποιος ή κάποια ένα SMS στο 4160:
"Η καλύτερη βόλτα είναι στην παραλία της Θεσσαλονίκης. Κι επειδή έχεις κόμπλεξ δεν το παραδέχεσαι"
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Προς στιγμή έμεινα κάγκελο!
Μετά απάντησα όσο πιο συγκρατημένα μπορούσα, διότι στη δουλειά είμαι, πρέπει να ειμαι συγκρατημένη.
"Ασφαλώς και η παραλία της Θεσσαλονίκης είναι πολύ όμορφη αλλά εδώ μιλάμε για άλλο πράγμα.Στην ενοποιηση των αρχαιολογικών χώρων της Αθήνας βλέπει κανεις πράγματα που δεν υπάρχουν πουθενά στον κόσμο, και αυτο κάνει τ η βόλτα αυτή μοναδική.Οσο για μένα , μπορούν να μου καταλογίσουν πολλά εκτός του ότι έχω κόμπλεξ."
Ψιλοσυγχίστηκα, τα ψιλοπήρα αλλά το θέμα έμεινε εκεί διότι πήραν φόρα κάτι ακροατές και άρχισαν τα πειράγματα του τύπου :
"Εντάξει να κάνεις βόλτα στην παραλία αλλά να κρατάς κλειστή τη μύτη σου" και δεν ήθελα να εξελιχτεί σε........ σύρραξη
Ομως εδώ, σε αυτο το χώρο που μπορώ να γράφω ελευθερα αυτο που νομίζω, θα πω στον ακροατή ή την ακροάτρια από τη Θεσσαλονίκη κι ας ξέρω πως το πιο πιθανό είναι να μην το διαβάσει:
¨Κ'άτι τέτοιοι σαν κι εσένα συντηρούν την ηλίθια κόντρα των θεσσαλονικιών με τους αθηναίους που ήδη έχει αρχίσει να γίνεται βαρετή.
Χαλλλλλλλλλλλλαρωσε και δες τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση.
Η Αθήνα μας, που όλοι την κατηγορούν και όλοι λυσσάνε να έρθουν να μείνουν ,
είναι ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΗ και σε πολλά ΜΟΝΑΔΙΚΗ!
Για κόμπλεξ και απωθημένα ψάξε μέσα σου!!!!!
Αντε και στο διάολο!"
Ωριμότητα
Κατά πάγια συνήθειά μου, μόλις ζεστάνει λίγο ο καιρός ανεβάζω στις ντουλάπες τα χειμερινά (Παλτά, μπουφάν, μάλλινα....) και κατεβάζω τα καλοκαιρινά.
Κατά πάγια συνήθειά του ο καιρός , μόλις με δει με καλοκαιρινά αρχίζει να κρυώνει.
Σήμερα λοιπόν, μετά μια μεγάλη βόλτα στου Φιλοπάππου(Λ.Πεντέλης Προαστιακός, μετά μετρο, στάση Ακρόπολη,περπάτημα Φιλοπάππου , ξανά μετρό, ξανά προαστιακός) άναψα και φούντωσα από τη ζέστη και μπαίνοντας σπίτι πήγα κατευθείαν στις ντουλάπες.
Τις άνοιξα και έμεινα να κοιτάω.....
Πόσα πράγματα εκει μέσα ανεβάζω και κατεβάζω χρόνια χωρίς να τα φορέσω!
Και παρ`όλα αυτα συνεχίζω να τα κρατάω...και να γεμίζω ντουλάπες με ρούχα που είτε δεν τα φοράω είτε δε φοριούνται!
Και να τα στέλνω στο καθαριστήριο, να τα πλένω προσεκτικά και να τα ξανακρύβω!!!!!
Ενας πολύ καλός φίλος που δεν είναι σημερα μαζί μας ,ο δημοσιογράφος Νίκος Αλεξίου έλεγε σε έναν κοινο φίλο του οποίου η γυναίκα παραπονιόταν ότι δεν πεταγε τίποτα και μαζευε σπίτι τους όλο σαβούρες:
"Μπερνάρ, η λιτότητα είναι δείγμα ωριμότητας!"
Εγώ φαίνεται δε θα ωριμάσω ποτέ!!!!!
Κατά πάγια συνήθειά του ο καιρός , μόλις με δει με καλοκαιρινά αρχίζει να κρυώνει.
Σήμερα λοιπόν, μετά μια μεγάλη βόλτα στου Φιλοπάππου(Λ.Πεντέλης Προαστιακός, μετά μετρο, στάση Ακρόπολη,περπάτημα Φιλοπάππου , ξανά μετρό, ξανά προαστιακός) άναψα και φούντωσα από τη ζέστη και μπαίνοντας σπίτι πήγα κατευθείαν στις ντουλάπες.
Τις άνοιξα και έμεινα να κοιτάω.....
Πόσα πράγματα εκει μέσα ανεβάζω και κατεβάζω χρόνια χωρίς να τα φορέσω!
Και παρ`όλα αυτα συνεχίζω να τα κρατάω...και να γεμίζω ντουλάπες με ρούχα που είτε δεν τα φοράω είτε δε φοριούνται!
Και να τα στέλνω στο καθαριστήριο, να τα πλένω προσεκτικά και να τα ξανακρύβω!!!!!
Ενας πολύ καλός φίλος που δεν είναι σημερα μαζί μας ,ο δημοσιογράφος Νίκος Αλεξίου έλεγε σε έναν κοινο φίλο του οποίου η γυναίκα παραπονιόταν ότι δεν πεταγε τίποτα και μαζευε σπίτι τους όλο σαβούρες:
"Μπερνάρ, η λιτότητα είναι δείγμα ωριμότητας!"
Εγώ φαίνεται δε θα ωριμάσω ποτέ!!!!!
Κυριακή, Απριλίου 22, 2007
Φιλαρέσκεια ή ανασφάλεια;;;
Διάβαζα σήμερα το πρωί στο vatraxokoritso ότι:
" είναι γνωστό πως οι Σαλονικιές ούτε στο περίπτερο δεν πάμε αν δεν βάψουμε τα νύχια μας με όζα.."
και αναρωτιώμουν τί συμβαίνει...
Πράγματι σε όλη ή σχεδόν σε όλη την ελληνική επικράτεια βλέπεις γυναίκες όλη μέρα στην τρίχα. Ντύσιμο φιγουρίνι, μαλλιά κομμωτηρίου,νύχια, τακούνια, μακιγιαζ.......
Εχω δει σε επαρχιακές πόλεις ντύσιμο Βουκουρεστίου.....
Παντού....εκτός της Αθήνας!
Εμείς εδώ με ένα τζιν, ένα ζευγάρι μπαλαρίνες, ένα μπλουζάκι, τα μαλλιά πιασμένα πάνω και μονο μακιγιαζ την αντιηλιακή πάμε για ψώνια..για καφέ...βόλτα.......μπορείς να δεις γυναικες με ελάχιστο μακιγιαζ ή καθόλου ακόμα και το βράδυ!
Αναρωτιέμαι τί γίνεται;;;;
Γιατί αισθάνομαι μια χαρά αν με δούνε άβαφη ή με τη φόρμα της γυμναστικής;;
Δεν είμαι φιλάρεσκη...έχω παραιτηθεί ή έχω υπερβολική εμπιστοσύνη στον εαυτο μου;
" είναι γνωστό πως οι Σαλονικιές ούτε στο περίπτερο δεν πάμε αν δεν βάψουμε τα νύχια μας με όζα.."
και αναρωτιώμουν τί συμβαίνει...
Πράγματι σε όλη ή σχεδόν σε όλη την ελληνική επικράτεια βλέπεις γυναίκες όλη μέρα στην τρίχα. Ντύσιμο φιγουρίνι, μαλλιά κομμωτηρίου,νύχια, τακούνια, μακιγιαζ.......
Εχω δει σε επαρχιακές πόλεις ντύσιμο Βουκουρεστίου.....
Παντού....εκτός της Αθήνας!
Εμείς εδώ με ένα τζιν, ένα ζευγάρι μπαλαρίνες, ένα μπλουζάκι, τα μαλλιά πιασμένα πάνω και μονο μακιγιαζ την αντιηλιακή πάμε για ψώνια..για καφέ...βόλτα.......μπορείς να δεις γυναικες με ελάχιστο μακιγιαζ ή καθόλου ακόμα και το βράδυ!
Αναρωτιέμαι τί γίνεται;;;;
Γιατί αισθάνομαι μια χαρά αν με δούνε άβαφη ή με τη φόρμα της γυμναστικής;;
Δεν είμαι φιλάρεσκη...έχω παραιτηθεί ή έχω υπερβολική εμπιστοσύνη στον εαυτο μου;
Γιώργος
Στο γραφείο του, στη μια βιτρίνα το πρώτο του κράνος με την ελληνική σημαία πάνω.....
δίπλα το πιλοτήριο του πρώτου Μιραζ που πέταξε ακόμα στη Σχολή Ικάρων.....
Στην απέναντι βιτρίνα το κοκπιτ.....
το υπόλοιπο στέκει στου Ρέντη στη μνήμη του φίλου ,συμμαθητή και κουμπάρου που χάθηκε στο Αιγαίο....
Μέχρι πριν 2 μήνες Αρχηγός της Αεροπορίας....
σήμερα απολαμβάνει τον κήπο του και κολυμπάει στα γαλάζια νερά των ματιών της Εμυς.
Κι επειδή στη ζωη΄κοιτάμε πάντα μπροστά..."Πάμε γι άλλα Γιώργο μου!!!"
Τρίτη, Απριλίου 17, 2007
Από το stigmabuster.blogspot.com
Tuesday, April 17
America: National Mourning
Getty Images
I was planning to post today the pics from my birthday - but these disturbing news about the massacre at Virginia Tech totally upset me. As a minimum way of expressing my support to the families of the killed students I wont post any party pics tonight..
Also tomorrow I will join a group for the control of guns - its a shame that the people in this country cannot see where this thing is leading.. so many lost souls..
Πέμπτη, Απριλίου 12, 2007
Τρίτη, Απριλίου 10, 2007
Νικόλ
Οπως και οι άνθρωποι!!!
Ρωξάνη και Ιβάν....Μια χαρά τα πήγαν μαζί.... κυρία αυτή, κύριος αυτός.....ούτε παρατράγουδα, ούτε υστερίες...
διαφορετικές ράτσες...διαφορετική κουλτούρα...διαφορετικοί κόσμοι.
Μην το ψάχνετε...οπως και οι άνθρωποι
Δευτέρα, Απριλίου 02, 2007
Πάσχα και ημικρανίες
Ενώ τα Χριστούγεννα μου φέρνουν μελαγχολία, όπως και στο μισό πλανήτη, το Πάσχα μου φέρνει πονοκέφαλο.
Ιδιαίτερα όταν ακούσω δημοτικά από ραδιόφωνο ή τηλεόραση με πιανει μια ημικρανία.........
εδώ μπροστά στο κούτελο.... από τη γραμμή των φρυδιών μέχρι τη νοητή γραμμή που ενώνει τα δυο αυτια, ας πούμε εκεί που φοράμε τη στέκα!!
Περίεργο;;
Τί άραγε να υποκαθιστά στο μυαλό μου το άκουσμα της "Ιτιά..Ιτιάαααα" ή του "Οπου και να πάω χάνομαι σαν το ναυαγό αισθάνομαι"......
Α να σας πω και κατι που ξέχασα...
Την περασμένη εβδομαδα πήγα να πάρω τη νέα ταυτότητα.Οσο περίμενα να την πλαστικοποιήσει ο υπάλληλος άκουγα από ένα κινητό που υπήρχε πάνω στο γραφείο να τραγουδάει ένας τύπος
"Μόνιμος κάτοικος Θεσσαλονίκης...μόνιμος κάτοικος και στο κορμί της..."
Κι εκεί μ`έπιασε ημικρανία αλλά από τη στέκα και πίσω ..μέχρι το σβέρκο.
Ιδιαίτερα όταν ακούσω δημοτικά από ραδιόφωνο ή τηλεόραση με πιανει μια ημικρανία.........
εδώ μπροστά στο κούτελο.... από τη γραμμή των φρυδιών μέχρι τη νοητή γραμμή που ενώνει τα δυο αυτια, ας πούμε εκεί που φοράμε τη στέκα!!
Περίεργο;;
Τί άραγε να υποκαθιστά στο μυαλό μου το άκουσμα της "Ιτιά..Ιτιάαααα" ή του "Οπου και να πάω χάνομαι σαν το ναυαγό αισθάνομαι"......
Α να σας πω και κατι που ξέχασα...
Την περασμένη εβδομαδα πήγα να πάρω τη νέα ταυτότητα.Οσο περίμενα να την πλαστικοποιήσει ο υπάλληλος άκουγα από ένα κινητό που υπήρχε πάνω στο γραφείο να τραγουδάει ένας τύπος
"Μόνιμος κάτοικος Θεσσαλονίκης...μόνιμος κάτοικος και στο κορμί της..."
Κι εκεί μ`έπιασε ημικρανία αλλά από τη στέκα και πίσω ..μέχρι το σβέρκο.
Κυριακή, Απριλίου 01, 2007
Λένα
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)