Μια μυστική ιστορία αγάπης πίσω από τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς.

 

Σε αντίθεση με τα κάλαντα των Χριστουγέννων που μιλούν για την άγια νύχτα της γέννησης του Χριστού, τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς έχουν ένα θεματάκι · είναι κάπως περίεργα, δυσνόητα, ακαταλαβίστικα, ξεκάρφωτα, άλλα λέει ο ένας στίχος άλλα λέει ο άλλος!

Γιαυτό έχουμε απορίες · όχι τίποτε άλλο αλλά για να ξέρουμε τί θα ψάλλουμε αύριο όταν θα πάμε να τα "πούμε"

 

Για παράδειγμα

1) "Αρχιμηνιά κι αρχηχρονιά

ψηλή μου δεντρολιβανιά (δεντρολιβανιά;;και μάλιστα ψηλή;;)

2) και αρχή καλός μας χρόνος

εκκλησιά με τ’ άγιο θόλος (αυτό τώρα πού κολλάει;)

3) Αγιος Βασίλης έρχεται

και δε μας καταδέχεται ( γιατί;;; τί του κάναμε;;;;)

3) από την Καισαρεία

συ είσ'αρχόντισσα κυρία (εγώ από πότε έγινα αρχόντισσα;;)

 

Τις απορίες μας τις έλυσε ο κύριος Καραμάτσκος Δημήτρης

Μάστερ Θρησκειολογίας στο blog του:

http://karamatskos.blogspot.com/.../blog-post_3251.html...

 

"Οι στίχοι των καλάντων της πρωτοχρονιάς είναι δυσνόητοι ή ακατανόητοι, αν δεν γνωρίζει κάποιος την ιστορία τους ή έστω τα σημαινόμενά τους. Πρόκειται για στίχους θρησκευτικούς (των καλάντων) και στίχους που απευθύνονται σε κοπέλα (στην αγαπημένη). Μέσα από τα κάλαντα εκφράζονται καλυμμένα τα αισθήματα αγάπης του νέου καλαντιστή προς την αγαπημένη του. Η σειρά των στίχων είναι εναλλάξ ένας στίχος των καλάντων, που αναφέρεται στον Άγιο Βασίλη, και στη συνέχεια ένας στίχος που εκφράζει την αγάπη και απευθύνεται στην κοπέλα, προς την οποία και για την οποία λέγονται τα κάλαντα.

 

-Στο διαδίκτυο σε πολλούς δικτυακούς τόπους υπάρχει η ιστορία ενός νέου στην εποχή της βυζαντινής αυτοκρατορίας, ερωτοχτυπημένου, που λέει τα κάλαντα σε μια αρχόντισσα και απευθύνει τους στίχους του στη νεαρά, μέλος της αυτοκρατορικής οικογένειας και με τους στίχους αυτούς, καμουφλαρισμένους της εκφράζει τον έρωτά του.

 

-Αυτή η ιστορία δεν γνωρίζω πώς προέκυψε, αλλά η απλή λογική δεν αφήνει το σενάριο αυτό να θεωρηθεί ως δόκιμο, καθώς από μια περίπτωση ενός μόνο νέου δεν είναι δυνατόν να υπάρχει τόση διάδοση του ποιήματος του νέου στην αυτοκρατορία, την εποχή μάλιστα που η διακίνηση των ποιημάτων δεν ήταν τόσο εύκολη.

 

-Η εκδοχή που είχα ακούσει όταν ήμουν φοιτητής από τον φίλο μου Νίκο Πάνο, φοιτητή της Θεολογίας τότε, κατόπιν πτυχιούχο φιλολογίας και πτυχιούχο της Σχολής Καλών Τεχνών, τώρα ιερέα στη Ριζάρειο Ιερατική Σχολή και καθηγητή Καλλιτεχνικών, είναι ότι οι στίχοι αυτοί λέγονταν από όλους τους νέους της βυζαντινής εποχής. Τα κάλαντα τότε δεν τα έλεγαν τα μικρά παιδιά αλλά οι νέοι (δες κι εμέ το παλληκάρι λένε στα κάλαντα), που έβρισκαν την ευκαιρία με τα κάλαντα να επισκεφθούν τα σπίτια των αγαπημένων τους κοριτσιών και να δουν και να εκφράσουν την αγάπη τους με τον καλυμμένο τρόπο των καλάντων. Στην Ανατολική Ρωμυλία το έθιμο να λένε οι νέοι τα κάλαντα στα σπίτια των κοριτσιών τηρούνταν μέχρι και τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, σύμφωνα με τις διηγήσεις της μητέρας μου (Ανατολική Ρωμυλία, Καρυές), και η συνήθεια αυτή των Καρυωτών μεταφέρθηκε και στα Γιαννιτσά όπου κατέφυγαν ως πρόσφυγες και εγκαταστάθηκαν (στο Συνοικισμό των Καρυωτών).

 

-Πολλοί καλαντιστές από άγνοια της ιστορικής διαδρομής των καλάντων αλλοιώνουν τον στίχο «και δεν μας καταδέχεται» και τον μεταβάλλουν σε «και όλους μας καταδέχεται», γιατί νομίζουν ότι ο Άγιος Βασίλης που έρχεται δεν είναι δυνατόν να μη μας καταδέχεται, αγνοώντας ότι ο στίχος αυτός απευθύνεται στην ακατάδεκτη νέα!!! Ο αλλοιωμένος αυτός στίχος συναντάται, δυστυχώς, και σε πολλούς ιστοχώρους και εν πολλοίς αξιόλογους.

 

-Στους στίχους των καλάντων που ακολουθούν οι μονοί στίχοι είναι οι στίχοι των καλάντων που αναφέρονται στον Άγιο Βασίλειο, που γιορτάζει την πρωτοχρονιά και οι ζυγοί αυτοί που απευθύνονται στην κοπέλα. Σε παρένθεση οι επεξηγήσεις που αφορούν στην κοπέλα.

 

Κάλαντα Πρωτοχρονιάς

1. Αρχιμηνιά και αρχιχρονιά

2. Ψηλή μου δεντρολιβανιά (που είσαι ψηλή σαν δεντρολιβανιά)

3. και αρχή καλός μας χρόνος

4. εκκλησιά με τ’ άγιο θόλος (με το καπέλο είσαι σαν εκκλησιά με τον τρούλο)

5. Αρχή που βγήκε ο Χριστός, άγιος και πνευματικός

6. στη γη να περπατήσει και να μας καλοκαρδίσει (αν βγει να περπατήσει θα ευφρανθούν οι καρδιές μας)

7. Άγιος Βασίλης έρχεται

8. και δεν μας καταδέχεται (δεν καταδέχεται η κοπέλα)

9. από την Καισαρεία

10. συ είσαι αρχόντισσα κυρία (εσύ η κοπέλα μου είσαι αρχόντισσα)

11. Βαστάει εικόνα και χαρτί

12. ζαχαροκάντιο ζυμωτή (είσαι σαν γλυκό ζυμωμένο, σαν ζαχαροκάντιο[i])

13. χαρτί και καλαμάρι

14. δες κι εμέ το παλληκάρι (κοίτα και μένα το παλληκάρι)

15. Το καλαμάρι έγραφε

16. την μοίρα του την έλεγε (τη μοίρα του παλληκαριού, την ατυχία του;;)

17. και το χαρτί ομίλει

18. άγιε μου, άγιε μου καλέ Βασίλη (ο στίχος αυτός υπάρχει σε πολλές εκδοχές και είναι η ακροτελεύτια αναφώνηση του νέου προς τον Άγιο Βασίλη).

 

-Έπειτα από αυτή την γλωσσολογική και νοηματική επεξήγηση των στίχων των καλάντων αποκτά νόημα το περιεχόμενό τους και γίνονται κατανοητά τα δυσνόητα."

 

Δημοσιεύτηκε στο PhychCenter Inc

 

Καλή και Ευλογημένη Χρονιά σε όλους!!!!

Κάλαντα

 

Εκπληξη!!!

Έχουν βρεθεί αρχαία γραπτά κομμάτια από την εποχή του Ομήρου, παρόμοια με τα σημερινά κάλαντα!!!

 

-Ας τα πάρουμε από την αρχή

-Κάλαντα λέγονται τα τραγούδια που έχουν ως στόχο τους να φέρουν ένα μήνυμα, έχουν τη βάση τους σε παλιά λαϊκά τραγούδια και πρόκειται για τραγούδια με ευχές για τον νοικοκύρη και τα άλλα μέλη της οικογένειας. Τα κάλαντα είναι μια πράξη τελετουργική, η οποία σύμφωνα με τη λαϊκή αντίληψη έχει ως αποτέλεσμα την ευημερία.

 

-Είναι τραγούδια με στίχους που από τη μια υπενθυμίζουν – αναγγέλλουν-τονίζουν την έλευση είτε κάποιας χαρμόσυνης γιορτής (τη Γέννηση Του Χριστού) είτε κάποιου θλιβερού γεγονότος (Μ. Βδομάδα – Σταύρωση Χριστού) και από την άλλη εκφράζουν ευχές σε φίλο ή γείτονα ή άρχοντα και γενικά σε κάθε νοικοκύρη που επισκέπτονται ή συναντούν εκείνοι που λένε τα κάλαντα οι καλαντάρηδες) και τα μέλη της οικογένειάς του ( την «κερά» = η σύζυγος, το γιο, τη θυγατέρα).

 

-Η λέξη κάλαντα προέρχεται από τη λατινική «calenda», που σημαίνει αρχή του μήνα, τραγουδιόνταν στην αρχή του μήνα, ενώ διαμορφώθηκε από το ελληνικό ρήμα «καλώ» και η ιστορία τους συνδέεται με την Αρχαία Ελλάδα.

Έχουν βρεθεί αρχαία γραπτά κομμάτια από την εποχή του Ομήρου, παρόμοια με τα σημερινά κάλαντα που αναφέρονται στο εθιμικό τραγούδι της Ειρεσιώνης. Τα παιδιά της εποχής εκείνης κρατούσαν ομοίωμα καραβιού που παρίστανε τον ερχομό του θεού Διόνυσου. Αλλοτε κρατούσαν κλαδί ελιάς ή δάφνης στολισμένο με καρπούς και άσπρο μαλλί (η λεγόμενη Ειρεσιώνη, από το έριο = μαλλί). Γύριζαν λοιπόν τα σπίτια και τραγουδούσαν και οι νοικοκυραίοι τους έδιναν δώρα. Στις κλωστές έδεναν τις προσφορές των νοικοκύρηδων.

Το τραγούδι της Ειρεσιώνης της εποχής του Ομήρου, συναντάμε σήμερα με μικρές παραλλαγές στα κάλαντα της Θράκης:

 

«Στο σπίτι ετούτο πού ‘ρθαμε του πλουσιονοικοκύρη

ν’ ανοίξουνε οι πόρτες του να μπει ο πλούτος μέσα

να μπει ο πλούτος κι η χαρά κι η ποθητή ειρήνη

και να γεμίσουν τα σταμνιά μέλι, κρασί και λάδι

κι η σκάφη του ζυμώματος με φουσκωτό ζυμάρι.»

 

-Μετά, πήρε το έθιμο αυτό και η Ρώμη ενώ από τον 13ο αιώνα και μετά τα κάλαντα απέκτησαν μεγάλη σημασία και διαδόθηκαν και στο Βυζάντιο.

 

-Εκεί κρατούσαν ραβδιά, ή φανάρια, ή ομοιώματα πλοιαρίων ή και κτιρίων, στολισμένα και τραγουδώντας, συνόδευαν το τραγούδι με κρούση τριγώνου ή τυμπάνου. Σήμερα η βάση αυτών των καλάντων, ιδιαίτερα στους Πόντιους, διασώζεται άθικτη.

 

- Στα παλιά χρόνια τα παιδιά τραγουδούσαν τα κάλαντα το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Φώτων, κρατώντας φαναράκια αναμμένα, άλλα φλογέρα ή φυσαρμόνικα και άλλα πάλι μαζί τραγουδούσαν, σαν σε χορωδία, τα κάλαντα ενώ σήμερα πια τα τραγουδούν κυρίως το πρωί της παραμονής.

 

- Τα τραγούδια αυτά έχουν εντελώς δικά τους βασικά χαρακτηριστικά:

Πρώτα-πρώτα δεν είναι τραγούδια φτιαγμένα από λόγιους ή ποιητές, αλλά από τον ίδιο το λαό μας, τραγούδια που, καθώς είναι βγαλμένα μέσ’ από την ψυχή του λαού μας,

Και, μολονότι φτιαγμένα από απλούς ανθρώπους, πολλές φορές οι στίχοι τους είναι τόσο ποιητικοί ώστε συναγωνίζονται ακόμα και τους πιο φροντισμένους στίχους ποιημάτων, φανερώνοντας την ποιητική ψυχή του λαού μας:

 

«Γραμματικός και λειτουργός και ψάλτης

κι αναγνώστης

έχει τον ουρανό χαρτί,

τη θάλασσα μελάνι

και το μικρό το δάχτυλο κοντύλι για να γράφει.»

 

Αλλά και:

«Ώσπου να πας

κι ώσπου να ‘ρθεις

κι οπίσω να γυρίσεις

οι στράτες ρόδα γιόμισαν, τα μονοπάτια μόσχο»

λένε, ανάμεσα στ’ άλλα, τα καστοριανά κάλαντα και είναι στίχοι που συναγωνίζονται στίχους μεγάλων ποιητών!

 

-Τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα εξιστορούν στην αρχή τους τη γέννηση του Χριστού και με λίγους στίχους λένε την ιστορία του:

 

«Τα συχαρίκια μας, κυρά

φάσκιωσεν η Παναγιά

έκανε Χριστόν Υιόν

γεννήθηκε, βαφτίστηκε

στους ουρανούς πετάχτηκε»

 

-Τα κάλαντα έχουν όμως και επαινετικό χαρακτήρα.

-Για να συγκινήσουν το νοικοκύρη και να δώσει μεγάλα φιλοδωρήματα, οι καλαντάρηδες λένε και πάρα πολλά παινέματα (επαίνους), χαρακτηρισμούς (αφέντη, πρωταφέντη, άρχοντα) τόσο για τον ίδιο όσο και για τα άλλα μέλη της οικογένειάς του και με στίχους που να είναι ποταμός από εικόνες εκπληκτικής ομορφιάς.

 

-Βεβαίως υπάρχει και το ζήτημα της αμοιβής.

-Μόνο που η αμοιβή δεν ήταν ο κύριος σκοπός των καλαντιστών. Ο κύριος σκοπός τους ήταν πάντοτε η παρέα, η συνεύρεση με την παρέα. Γι’ αυτό οι καλαντιστές δεν εισέπρατταν ξεχωριστά τα φιλοδωρήματά τους, στην αρχή όχι χρήματα, αλλά ψωμάκια, κάστανα, καρύδια, μήλα, κυδώνια, κρασί, λουκάνικα και ό,τι άλλο χρειάζεται για το ομαδικό φαγοπότι και το τσιμπούσι που ακολουθούσε. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη χαρά των καλαντιστών, τα κοινά γλέντια, η κοινή διασκέδαση της παρέας.

Σήμερα οι καλαντιστές που εισπράττουν χρήματα θα ‘πρεπε κανονικά να έχουν ταμείο κοινό και στο τέλος να ακολουθεί η μοιρασιά.

 

- Έπειτα είναι και η επικοινωνία.

- Όχι μονάχα με την παρέα, αλλά και με τα άλλα μέλη της κοινότητας, με τα οποία είναι επίσης πολύ δεμένοι οι καλαντιστές. Γι’ αυτό και έλεγαν στο κάθε σπιτικό και άλλα λόγια, άλλα για τον παπά, άλλα για τον μορφωμένο, άλλα για το σπίτι που έχει ανύπαντρο κορίτσι ή ξενιτεμένο ή μικρό παιδί… Αυτό προϋποθέτει το δέσιμο των μελών της κοινότητας μεταξύ τους.

 

-Κι ας μην ξεχνάμε ότι οι ιδανικοί καλαντιστές είναι τα παιδιά.

-Τα παιδιά κουβαλάνε μες σ’ ολόκληρους αιώνες αυτήν ειδικά την Παράδοση -από ευγνωμοσύνη, θαρρείς, προς τον Χριστό που τα ευλόγησε όταν ήταν εδώ στη γη και τα ξεχώρισε απ’ όλα τα ανθρώπινα πλάσματα της γης. Γι’ αυτόν το λόγο και αυτά εκφράζουν τη ευγνωμοσύνη τους κάθε φορά που γεννιέται ο Χριστός, όση παγωνιά κι αν είναι απλωμένη τριγύρω τους…

«Τα παιδιά, που ολοκάθαρα και φροντισμένα ξεκινούν το πρωί με το χειμωνιάτικο κρύο, παρατώντας το χουζούρι των σχολικών διακοπών τους, και φτάνουν ως την πόρτα μας για να τα “πουν”, ας είναι καλόδεχτα και καλοπληρωμένα...»

 

Και του Χρόνου με Υγεία!!

Δημοσιεύτηκε στο https://stories.thriveglobal.gr

Τα πιο γνωστά χριστουγεννιάτικα σύμβολα.

 

Τα Χριστούγεννα είναι μια γιορτή ευλογημένη και τα σύμβολά τους είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένα περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη γιορτή. Γιορτάζεται από περισσότερους ανθρώπους σε πολλά μέρη του κόσμου και περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χριστιανική γιορτή. Γι’ αυτό δεν πρέπει να εκπλαγεί κανείς από τον πλούτο των εύκολα αναγνωρίσιμων Χριστουγεννιάτικων συμβόλων που τα αντιπροσωπεύουν.

Ας δούμε τα πιο γνωστά χριστουγεννιάτικα σύμβολα με μια σύντομη περιγραφή της προέλευσης ή της σημασίας τους:

Το στεφάνι

Είναι ένα από τα σύμβολα των Χριστουγέννων που παραδοσιακά κρεμιέται στην εξώπορτα του σπιτιού τις γιορτές των Χριστουγέννων, έχει παγανιστική αλλά και χριστιανική σημασία, είναι σύμβολο της αιωνιότητας, μας προστατεύει από τα κακά πνεύματα και μας φέρνει καλή τύχη.

Το στεφάνι είναι συνήθως δεμένο με κόκκινες κορδέλες που εκφράζουν τη χαρά και αειθαλή φύλλα του αντιπροσωπεύουν την αιώνια ζωή που έχει υποσχεθεί σε όσους είναι πιστοί στον Ιησού Χριστό. Το κυκλικό σχήμα του συμβολίζει τον κύκλο της ζωής αλλά και το αγκάθινο στεφάνι που του είχαν τοποθετήσει οι Ρωμαίοι που τον χλεύασαν για τον ισχυρισμό του ότι είναι ο «Βασιλιάς των Εβραίων». Eίναι συνεχιστής του Advent Wreath (γερμανικό έθιμο) το στεφάνι του οποίου έχει 4 κεριά που συμβολίζουν τους Προφήτες, τη Βηθλεέμ, τους Ποιμένες και τους Αγγέλους. Το άναμμα κάθε κεριού αντιστοιχεί σε μια στιγμή προσευχής.

Οι καμπάνες

Υποστηρίζεται ότι οι καμπάνες χτυπούσαν μια ολόκληρη ώρα για να διώξουν τα κακά πνεύματα την παραμονή της γέννησης του Χριστού. Παραδοσιακά, οι καμπάνες χτυπούσαν για να αναγγείλουν έναν θάνατο και αυτές οι καμπάνες των Χριστουγέννων ανήγγειλαν το θάνατο όλων των κακών πνευμάτων που απωθούνται από τον θόρυβο.

Η σκηνή της Γέννησης

Αναπαριστά τη φάτνη του Μωρού Ιησού, η οποία τοποθετήθηκε μετά τη γέννησή του σε έναν στάβλο στη Βηθλεέμ. Αφού έλαβε άδεια από τον Πάπα, ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης έχτισε την πρώτη Χριστουγεννιάτικη σκηνή της Γέννησης το 1224 σε μια σπηλιά έξω από την πόλη Greccio της Ιταλίας. Ήταν μια ζωντανή σκηνή που σηματοδότησε την ιστορία της αρχικής Γέννησης.

Το ου

Το ου είναι θάμνος που ξεχωρίζει για τους κόκκινους γυαλιστερούς καρπούς του που ξεπροβάλλουν μέσα από τα γυαλιστερά δερματώδη και ενίοτε αγκαθωτά φύλλα του που συμβολίζουν την ειρήνη και τη χαρά. Πιστεύεται ότι έχει θεραπευτικές ικανότητες για τους ανθρώπους. Προστατεύει το σπίτι και τους ιδιοκτήτες του από κακές γλώσσες. Στη χώρα μας, το ου είναι γνωστό και με τη λαϊκή ονομασία αρκουδοπούρναρο. Κάποιοι μύθοι υποστηρίζουν ότι το ου φύτρωσε για πρώτη φορά στις πατημασιές του Χριστού, ενώ κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι τα αγκαθωτά φύλλα του αλλά και οι κόκκινοι καρποί του συμβολίζουν τα μαρτύριά του. Σε κάθε περίπτωση έχει συνδεθεί με τη μεγαλύτερη γιορτή αγάπης στον κόσμο, τα Χριστούγεννα και αποτελεί αγαπημένο στολίδι για το σπίτι μας την εορταστική περίοδο.

Το γκι ή ιξός

Το φυτό επιβιώνει παρασιτικά σε πολλά είδη δένδρων και ξεχωρίζει για τους μικρούς διαφανείς στρογγυλούς καρπούς του που μοιάζουν με μαργαριτοφόρα όστρακα του βυθού των θαλασσών. Το γκι είναι ένα φυτό που εμπεριέχει πολλούς συμβολισμούς. Στο γαλατικό χωριό του Αστερίξ, ο σοφός Δρυΐδης παρασκεύαζε από το γκι το παντοδύναμο μαγικό φίλτρο μέσα στο ιερό καζάνι του. Είναι το φυτό των Δρυίδων, που είδαν σε αυτό ένα θαυματουργό φυτό, ικανό να θεραπεύσει όλες τις παθήσεις. Αυτό το φυτό με τις πολλαπλές αρετές, θα κριθεί παγανιστικό από τους χριστιανούς τον 4ο αιώνα. Κατά τον Μεσαίωνα το γκι θεωρήθηκε το μαγικό κλωνάρι των ερωτευμένων κι όποιοι φιληθούν κάτω από τα κλαδιά του μένουν για πάντα μαζί.

Ο κισσός

Με το αειθαλές αυτό φυτό στολίζονται συχνά κάποια σπίτια εξαιτίας της αειθαλούς ιδιότητάς τους. Κρατάνε το καταπράσινο μεγαλείο τους όλον τον χειμώνα, το οποίο συμβολίζει την αντοχή, την υπόσχεση, την ελπίδα και τη ζωτικότητα ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες.

Το τριαντάφυλλο των Χριστουγέννων

Το χριστουγεννιάτικο τριαντάφυλλο είναι εγγενές στα βουνά της κεντρικής Ευρώπης και καλλιεργείται επίσης στην Αγγλία. Σε αντίθεση με τα περισσότερα τριαντάφυλλα που ανθίζουν το καλοκαίρι, το χριστουγεννιάτικο τριαντάφυλλο ανθίζει μόνο το χειμώνα.

Ο θρύλος λέει ότι μια βοσκοπούλα που είδε τους τρεις σοφούς να φέρνουν τα δώρα για τον νεογέννητο βασιλιά ξέσπασε σε κλάματα γιατί δεν είχε τίποτα να του δώσει. Ένας άγγελος τη λυπήθηκε και μετέτρεψε το χιόνι σε όμορφα λευκά τριαντάφυλλα που τελικά ονομάστηκαν Χριστουγεννιάτικα Τριαντάφυλλα.

Τα αστέρια

Στη χριστιανική παράδοση τα αστέρια που φωτίζουν τη νύχτα, συμβολίζουν τη γέννηση του Χριστού και κατά συνέπεια την ελπίδα και το φως στο σκοτάδι που περιμένουμε να δούμε όταν βρισκόμαστε σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής μας.

Άγγελοι

Οι άγγελοι τονίζονται ιδιαίτερα ως παρουσία στη γέννηση του Ιησού και ως σύμβολα της δύναμης του Θεού και της αγάπης για τους ανθρώπους. Στην Αγία Γραφή ο άγγελος καλύπτει τον άνθρωπο με τα φτερά του και κάτω από τα φτερά του ο άνθρωπος θα βρει καταφύγιο και η πίστη του θα είναι η ασπίδα του και η ορμή του. Για αυτούς τους λόγους παίζουν μεγάλο ρόλο στη γιορτή των Χριστουγέννων και δεν είναι περίεργο που τους βλέπουμε παντού. Ο κόσμος συνήθιζε να τοποθετεί αγγέλους στην κορυφή των δέντρων για να τονίσει τη σημαντική φύση τους και για να διώξει τα κακά πνεύματα από το σπίτι. Στην αρχή, τα στολίδια αυτά φτιάχνονταν σε κάθε σπίτι από απλά υλικά, και γύρω στο 1800 άρχισαν να φτιάχνουν στη Γερμανία γυάλινους αγγέλους για να στολίζουν τα δέντρα σε όλον τον κόσμο.

Η Πουανσέτια ή αλεξανδρινό

Το αλεξανδρινό, που ονομάζεται επίσης το αστέρι των Χριστουγέννων, είναι ένα φυτό ιθαγενές στο Μεξικό. Ο θρύλος λέει ότι έγινε το μεξικάνικο λουλούδι των Χριστουγέννων όταν μια νεαρή κοπέλα από έναν φτωχό αγρότη θέλησε να φέρει ένα δώρο στην Παναγία την παραμονή των Χριστουγέννων. Καθώς αυτό το νεαρό κορίτσι δεν είχε τίποτα να δώσει, ένας άγγελος της είπε να μαζέψει αγριόχορτα που από θαύμα μετατράπηκαν σε όμορφα κατακόκκινα λουλούδια.

Το όνομα poinsettia προέρχεται από τον Joel R. Poinsett, ο οποίος, από το 1825 έως το 1829, ήταν ο πρώτος Αμερικανός πρεσβευτής στο Μεξικό. Έστειλε δείγματα αυτού του νέου φυτού στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου άκμασε. Προς τιμήν του, αυτό το φυτό ονομάστηκε Poinsettia. Σε ανάμνηση του θανάτου του Joël Poinsett (12 Δεκεμβρίου 1851), οι ΗΠΑ καθιέρωσαν την Εθνική Ημέρα Poinsettia στις 12 Δεκεμβρίου.

Χριστουγεννιάτικο δέντρο

Ένα από τα σύμβολα του χριστουγεννιάτικου δώρου σχεδόν στο 100% των οικογενειών. Το χριστουγεννιάτικο δέντρο είναι ένας στολισμός από παγανιστικές παραδόσεις που εκχριστιανίστηκαν από τις εκκλησίες κατά τον Μεσαίωνα και γενικεύτηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα. Αυτή η παράδοση από την Αλσατία συνδέεται συχνά με χριστουγεννιάτικα δώρα.

Χριστουγεννιάτικα κεριά και φωτάκια

Τα κεριά προστέθηκαν στο χριστουγεννιάτικο δέντρο παριστάνοντας τα αστέρια στη γέννηση του Ιησού κατά την εποχή των Χριστουγέννων στο Μεσαίωνα, όπου ένα μεγάλο κερί συμβόλιζε το αστέρι της Βηθλεέμ. Επίσης, ένα αναμμένο κερί τα Χριστούγεννα ήταν το σύμβολο της τύχης και του μέλλοντος του σπιτιού. Συνεπώς, τα φωτάκια των δέντρων είναι μια μοντέρνα εκδοχή αυτών των κεριών.

Το κούτσουρο Yule ή Χριστόξυλο

Ο μύθος λέει ότι τα κούτσουρα Yule χρησίμευαν ως καύσιμο για τον ήλιο, γι’ αυτό συμβόλιζαν το φως του ήλιου, τη ζεστασιά και την αναζωογονητική δύναμη.

Το κούτσουρο Yule έπρεπε να είναι το πιο διαλεκτό και μεγάλο κούτσουρο και έπρεπε να καίγεται να καεί στο τζάκι του σπιτιού κατά την παραμονή των Χριστουγέννων για τουλάχιστον δώδεκα ώρες όχι μόνο για να φύγουν οι καλικάτζαροι αλλά και για να ζεσταθεί ο Χριστός. Υπήρχαν όμως αυστηροί κανόνες για τη χρήση του. Δεν μπορούσε να αγοραστεί αλλά έπρεπε να ληφθεί ως δώρο. Επίσης έπρεπε να προέρχεται από ένα δέντρο που φύτρωνε στη γη του ιδιοκτήτη του σπιτιού. Η οικογένεια το έραινε με αμύγδαλα και καρύδια, με ξηρούς, δηλαδή, καρπούς της περασμένης πλέον χρονιάς

Τα δώρα των Χριστουγέννων

Το έθιμο της ανταλλαγής δώρων την ημέρα των Χριστουγέννων είναι πιθανότατα ρωμαϊκής προέλευσης: οι Ρωμαίοι είχαν μάλιστα το έθιμο να ανταλλάσσουν δώρα για το τέλος του χρόνου και με αφορμή άλλους εορτασμούς των δώρων της Πρωτοχρονιάς, γιορτές που οφείλουν το όνομά τους στους η σαβίνη θεά Στρένια. Στην αρχή, αυτά ήταν μικρά κλαδιά από δάφνες, ελιές και συκιές, αλλά σύντομα αντικαταστάθηκαν από πραγματικά δώρα. Όταν οι Χριστιανοί υιοθέτησαν αυτή την ανταλλαγή δώρων, ισχυρίστηκαν ότι αντιπροσώπευε τα δώρα του χρυσού, του λιβανιού και του μύρου που έκαναν οι Μάγοι της Ανατολής όταν ήρθαν να αποτίσουν φόρο τιμής στο νεογέννητο, τον Ιησού Χριστό. Αυτή η ανταλλαγή δώρων συνδέεται επίσης με τον συμβολισμό του Θεού που προσφέρει τον μονογενή Υιό του στους ανθρώπους.

Χριστουγεννιάτικα χρώματα

Υπάρχουν πολλά χρώματα που συνδέονται με τα Χριστούγεννα, αλλά τα πιο κοινά μεταξύ τους είναι το κόκκινο, το πράσινο, το λευκό και το χρυσό.

-Το κόκκινο συμβολίζει τη γιορτή και τον ενθουσιασμό καθώς και τη φωτιά, το αίμα και τη φιλανθρωπία.

-Το πράσινο συμβολίζει τη φύση, τη νεότητα και την ελπίδα της αιώνιας ζωής.

-Το λευκό συμβολίζει το φως, την αγνότητα, τη χαρά και τη δόξα.

-Ο χρυσός συμβολίζει το φως του ήλιου και τη λάμψη του στεφανιού Advent.

 

Δημοσιεύτηκε στο https://stories.thriveglobal.gr/ta-symvola-ton-christoygennon/

Η φύση είναι ζωντανή ακόμα και στα παγωμένα έγκατα του χειμώνα.

 

Αυτή η στοιχειωμένη εικόνα δέντρων που φαινομενικά ανεβαίνουν ένα βουνό είναι μία από τις φωτογραφίες του Blake Randall  από το Βανκούβερ που κέρδισαν το Βραβείο του Φωτογράφου της Χρονιάς 2023 (Photographer of the Year 2023) στα Βραβεία Φωτογραφίας Φυσικού Τοπίου (Natural Landscape Photography Awards)

 Καθώς πλησιάζουμε στις διακοπές, είναι μια όμορφη υπενθύμιση ότι η φύση είναι ζωντανή ακόμα και στα παγωμένα έγκατα του χειμώνα.

Καρμικές σχέσεις. Και όμως συμβαίνει!

 

       Επειδή  συχνά πυκνά διαβάζουμε- και ακούμε - να προσδιορίζονται   κάποιες σχέσεις ως  καρμικές, επιτρέψτε μιου να ξεκαθαρίσω από την αρχή πως το σημερινό άρθρο  αναφέρεται στη μετενσάρκωση ,  την ιδέα δηλαδή ότι η ψυχή  μετά τον θάνατο δεν πεθαίνει αλλά αναγεννάται σε νέο σώμα. Η ιδέα της μετενσάρκωσης είναι κυρίαρχη σε αρκετές θρησκείες κυρίως της Ινδίας, ενώ ήταν μέρος και της φιλοσοφίας του Πυθαγόρα. Όσοι πιστεύουν στην μετενσάρκωση, θεωρούν ότι ένας άνθρωπος έχει ζήσει άπειρες προηγούμενες ζωές και θα ζήσει άλλες τόσες.

Τι είναι λοιπόν οι καρμικές σχέσεις;

 Αν και προορίζονται να διδάξουν μαθήματα ζωής, οι καρμικές σχέσεις είναι συχνά ταραχώδεις  και συναισθηματικά φορτισμένες σχέσεις που αισθάνονται προκαθορισμένες-προγραμμένες .

Ο ορισμός του Κάρμα ποικίλλει ανάλογα με το πνευματικό του πλαίσιο κάθε πολιτισμού. Ορισμένοι πολιτισμοί πιστεύουν ότι η ουσία της ζωής μας βασίζεται στο κάρμα, ότι αυτό που είμαστε καθορίζεται από την καρμική ενέργεια που έχουμε συσσωρεύσει.

Ο σύγχρονος κόσμος θεωρεί ευρέως το κάρμα σαν μια έννοια αιτίου και αιτιατού δηλαδή της αιτίας και του  αποτελέσματος, όπου οι καλές πράξεις μεταφράζονται σε θετικά αποτελέσματα και οι κακές πράξεις οδηγούν σε αρνητικά.

Αυτή η πεποίθηση αιτιότητας είναι που συνθέτει το πλαίσιο μιας καρμικής σχέσης. Η αιτία και το αποτέλεσμα στη ζωή μπορεί να είναι μια σημαντική μέθοδος διδασκαλίας μαθημάτων και οι καρμικές σχέσεις έχουν να κάνουν με τη μάθηση.

Τι είναι μια καρμική σχέση;

 Η καρμική σχέση δεν είναι μια επίσημη επιστημονική διάγνωση ή ένας κλινικός προσδιορισμός.

Είναι μια ετικέτα πνευματικής σχέσης που χρησιμοποιείται για δύο άτομα από προηγούμενες ζωές που συναντήθηκαν  για να επιλύσουν ημιτελή ζητήματα ή εκκρεμότητες  ή επίσης να δώσουν σημαντικά μαθήματα ζωής.

«Οι καρμικές σχέσεις πιστεύεται ότι προέρχονται από άλυτα ζητήματα που μεταφέρθηκαν από προηγούμενες ζωές, δημιουργώντας έναν κύκλο μαθημάτων και προσωπικής ανάπτυξης», εξηγεί η Δρ. Caroline Madden, Marriage & Family Therapist, MFT, PhD θεραπεύτρια γάμου και οικογένειας από το Μπέρμπανκ της Καλιφόρνια. «Αυτές οι σχέσεις λειτουργούν ως καθρέφτες, αντανακλώντας πίσω σε εμάς τις πτυχές του εαυτού μας που χρειάζονται προσοχή και θεραπεία».

 Οι καρμικές σχέσεις είναι συχνά έντονες, προκλητικές και συναισθηματικά φορτισμένες. Πιθανόν να είναι βραχύβιες  γιατί η πολύ έντονη συναισθηματική φόρτιση  και των δυο έχει  αποτέλεσμα τη συναισθηματική εξάντληση και συνέπεια τη διάλυση της σχέσης.

Η Jenae Stainer, LCSW - Therapist - TMS & Brain Health Los Angeles, California (αδειούχος κλινική κοινωνική λειτουργός στο Bespoke Treatment στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια), προσθέτει ότι οι καρμικές σχέσεις είναι συχνά εξαιρετικά έντονες και παθιασμένες. Eξηγεί ότι τα ζευγάρια νιώθουν μια αγάπη  ολοκληρωτικά καταστροφική  ή βιώνουν μια αίσθηση αδιάρακτου μαγνητισμού προς τους συντρόφους τους, παρά τις μεγάλες δυσκολίες αυτής της  σχέσης.

Σημάδια ότι είστε σε καρμική σχέση

Δεν υπάρχει λίστα ελέγχου που να μπορεί να συνοψίσει κάθε καρμική σχέση, αλλά  κοινά σημάδια ότι βρίσκόμαστε σε μια καρμική σχέση που περιλαμβάνουν:

-νιώθοντας μια άμεση, ισχυρή σύνδεση με το άλλο άτομο

 -έχοντας μια αίσθηση που έχουμε γνωριστεί από πριν

 -συνεχιζόμενες  συγκρούσεις

-παρατηρούμε να υπάρχουν  ανεπίλυτα προβλήματα από προηγούμενες σχέσεις ή από την παιδική ηλικία

-νιώθουμε να μην είμαστε γνήσιοι στη σχέση αυτή αλλά σαν  μια αίσθηση υποχρέωσης να παραμείνουμε στη σχέση

-αισθανόμασε σαν να είμαστε σε ένα «συναισθηματικό τρενάκι» δηλαδή να έχουμε συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα  

-βιώνουμε μια έντονη έλξη και συγχρόνως απώθηση για αυτό το άτομο

- έχουμε εξαντληθεί συναισθηματικά

 Οι κίνδυνοι της  «καρμικής σχέσης».

Σε ένα γενικό πνευματικό πλαίσιο, η σκέψη μιας σχέσης που έρχεται για να μας διδάξει μαθήματα και να μας βοηθήσει με την προσωπική ανάπτυξη ακούγεται θετική.

Από την άλλη όμως μπορεί να μας οδηγήσει σε καταστάσεις κακοποίησης( situations  of abuse)! Μπορεί  πάλι να σημαίνει ότι πρέπει να βρισκόμαστε  εκεί  γιατί  η μοίρα θέλει να περάσουμε αυτή την εμπειρία.

Η διδαχή μαθημάτων, η προσωπική ανάπτυξη αλλά και γενικά η πεποίθηση πως η σχέση μας με ένα άτομο  είναι καρμική και έρχεται από προηγούμενες  ζωές,  δεν είναι ποτέ λόγος για να δικαιολογήσουμε την παραμονή μας  σε μέρος όπου δεν αισθανόμαστε  ασφαλείς ψυχικά ή σωματικά. Αν μια καρμική σχέση  μας κάνει να αισθανόμαστε  ανασφαλείς, τότε ήρθε η ώρα να τα μαζεύουμε και να φύγουμε, ει δυνατόν το συντομότερο!!.

Πώς να τερματίσουμε  μια καρμική σχέση

 Η Sophie Cress  a licensed marriage and family therapist and certified Gottman therapist from North Carolina, (αδειοδοτημένη θεραπεύτρια γάμου και οικογένειας και πιστοποιημένη θεραπεύτρια Gottman από τη Βόρεια Καρολίνα) συνιστά πρώτα να προσδιορίσουμε τι μαθήματα πήραμε από αυτήν τη σχέση  και συνεχίζει:

«Στο τέλος της ημέρας, το αν μια καρμική σχέση πρέπει να τελειώσει ή να μετατραπεί σε κάτι καλύτερο,  εξαρτάται από εσάς. Με τη βοήθεια επαγγελματιών ψυχικής υγείας, αυτή η ιδέα σίγουρα μπορεί να σας βοηθήσει να κατανοήσετε τί αντιμετωπίζετε και να σας δώσει δύναμη να βρείτε αυτό που λειτουργεί καλύτερα για σας».

Με δυο λόγια

Οι καρμικές σχέσεις βασίζονται σε έννοιες μάθησης και προσωπικής ανάπτυξης. Πιστεύεται ότι είναι σχέσεις με άτομα που συνδέονται με μας από προηγούμενες ζωές που έχουν επανέλθει για να επιλύσουν ημιτελή ζητήματα ή να δώσουν μαθήματα ζωής. Η συναισθηματική αναταραχή, οι συγκρούσεις και η εξάντληση είναι κοινά χαρακτηριστικά μιας καρμικής σχέσης, παρόλο που μπορεί να αισθανόμαστε βαθιά συνδεδεμένοι με το άλλο άτομο. Το να γνωρίζουμε πότε και αν πρέπει να απομακρυνθούμε  από αυτό το είδος σχέσης δεν είναι εύκολο.

ΠΡΟΣΟΧΗ!!!  Το να μείνουμε κάπου όπου αισθανόμαστε  ανασφαλείς για χάρη της προσωπικής μας ανάπτυξης  ή δεν ξέρω κι εγώ για τί αλλο , δεν αξίζει να το πληρώνουμε με την ψυχική ή σωματική μας υγεία! Και αυτό πρεπει να ισχύει  είτε πιστεύουμε στη μετενσάρκωση και τις καρμικές σχέσεις είτε όχι!! 

Είναι ΚΑΝΟΝΑΣ!!!