Καλή Πρωτομαγιά!!! Καλό Μήνα!!!!

                          

                        Καλή Πρωτομαγιά!

                              Καλό Μήνα!

 

Συμφιλιώνοντας την ελευθερία με τη μοναξιά.

Συμφιλιώνοντας την ελευθερία με τη μοναξιά.

 

-Ανάμεσα στις πολλές δεξιότητες που απαιτούνται για να έχουμε μια καλή σχέση, μία ξεχωρίζει πάνω από οποιαδήποτε άλλη:

η ικανότητα να ζούμε χωρίς σχέση.

 

-Μόνο όσοι έχουν συμφιλιωθεί πλήρως με την προοπτική του να είναι ελεύθεροι μπορούν να έχουν την ηρεμία, τη σταθερότητα και το θάρρος να αντέξουν πολλούς μήνες, ακόμη και χρόνια ή δεκαετίες, μέχρι να εμφανιστεί το σωστό άτομο.

 

-Αν είμαστε σίγουροι 100% ότι μπορούμε να επιβιώσουμε μόνοι μας, τότε μόνο μπορούμε να έχουμε την αυτοπεποίθηση να ζητήσουμε αλλαγές από το σύντροφό μας και αυτός να γνωρίζει πως τις εννοούμε.

-Ξέρετε οι σύντροφοί μας έχουν μια έκτη αίσθηση για το πόσο μακριά μπορούν να μας εξωθήσουν και αν δεν μπορέσουμε ποτέ να ζητήσουμε αυτές τις αλλαγές, αν φοβόμαστε τη μοναξιά περισσότερο από την κακομεταχείριση, μπορεί έτσι να μας «παίζουν» ατελείωτα.

 

-Πρέπει πάντα σε μια σχέση να γνωρίζουμε ότι μπορεί να χρειαστεί να φύγουμε και πως το μόνο που πρέπει να δουλέψουμε είναι τις συνθήκες που σημαίνουν ότι δεν θα χρειαστεί ποτέ να το κάνουμε.

 

-Ακόμα και αν διάγουμε περίοδο μεγάλης ευτυχίας με το σύντροφό μας σοφό θα είναι αν-μεταφορικά πάντα- κρατάμε μια τσάντα διαφυγής κάτω από το κρεβάτι.

 

-Μόνο αν μπορούμε να αντέξουμε τη δική μας παρέα, την παρέα του εαυτού μας, τότε θα αποφύγουμε να αφήσουμε τον φόβο του να πεθάνουμε μόνοι μας, να μας χαλάσει τη ζωή.

 

Υπάρχει όμως και μια άλλη πλευρά πολύ σημαντική.

 

-Δεν θα μπορέσουμε ποτέ να συμφιλιωθούμε με τη μοναξιά, εκτός αν ξεπεράσουμε μια από τις βασικές συναισθηματικές κραυγές της εποχής μας ότι το να είσαι μόνος μπορεί να είναι διασκεδαστικό, ικανοποιητικό ή ενδιαφέρον. Δύσκολο όμως να ξεπεραστεί.

 

-Πρέπει να αποδεχτούμε την αλήθεια ακλόνητα: το να είσαι ελεύθερος είναι απαίσιο, βαρετό, τρομακτικό, αποκαρδιωτικό και αποξενωτικό.

 

-Παρά όλη όμως την απαίσια φύση της, η ελευθερία είναι πάντα καλύτερη από την εναλλακτική: μια κακή σχέση με ένα ανώριμο, επιπόλαιο, χωρίς αυτογνωσία, άτομο στα όρια της ισορροπίας. Είναι καλύτερο να κλαίμε - για άλλη μια φορά - στο πάτωμα του σαλονιού, θρηνώντας τη μοίρα μας, παρά να προσπαθούμε να πείσουμε έναν άτακτο, άπιστο και ματαιόδοξο σύντροφο να έρθει να μας αγαπήσει σωστά.

 

-Τουλάχιστον η μοναξιά δεν μας στερεί ένα μέλλον.

 

-Τουλάχιστον, ανά πάσα στιγμή, περιέχει την πιθανότητα για κάτι καλύτερο, ίσως την απόλυτη εγγύηση ένα μέλλον που μας αξίζει.

 

Καλή σας ανάγνωση

Με εκτίμηση

Νανά Τσούμα

Δημοσιεύθηκε στο PsychCenter Inc.

 

Πάπας Φραγκίσκος: Λίγο πριν το τέλος

 

Πάπας Φραγκίσκος: Λίγο πριν το τέλος

"Οι τοίχοι των νοσοκομείων έχουν ακούσει πιο ειλικρινείς προσευχές από πολλές εκκλησίες....

Έχουν δει πιο ειλικρινή φιλιά από εκείνα στα αεροδρόμια....

Στα νοσοκομεία είναι που βλέπεις έναν ομοφοβικό να σώζεται από έναν ομοφυλόφιλο γιατρό.

Εκεί που ένας μεγαλογιατρός σώζει τη ζωή ενός ζητιάνου...

Όπου, στην εντατική, ένας Εβραίος φροντίζει έναν ρατσιστή...

Χιλιάδες σύζυγοι συγχωρούν ο ένας τον άλλον με την ελπίδα της απόλυτης ίασης.

Ένας αστυνομικός και ένας κρατούμενος μοιράζονται το ίδιο δωμάτιο και λαμβάνουν την ίδια προσοχή....

Ένας πλούσιος ασθενής περιμένει μεταμόσχευση ήπατος με όργανο από φτωχό δότη...

Σε αυτές τις στιγμές, όταν το νοσοκομείο αγγίζει τις πληγές των ανθρώπων, τα σύμπαντα διασταυρώνονται με θεϊκό σκοπό. Και σε αυτή την κοινωνία των πεπρωμένων, συνειδητοποιούμε ότι, μόνοι μας, δεν είμαστε τίποτα.

Τις περισσότερες φορές, η απόλυτη αλήθεια των ανθρώπων αποκαλύπτεται μόνο τη στιγμή του πόνου ή μπροστά στην πολύ πραγματική απειλή της απόλυτης απώλειας.

Το νοσοκομείο είναι ένας τόπος όπου τα ανθρώπινα όντα βγάζουν τις μάσκες τους και δείχνουν αυτό που είναι, στην πραγματική τους ουσία.

Αυτή η ζωή θα περάσει γρήγορα:

Μην τσακώνεστε με τους ανθρώπους.

Μην παραπονιέστε πάρα πολύ.

Μην είσαι πικρόχολος.

Δεν υπάρχει λόγος να βρίσκεστε σε συνεχή σύγκρουση με τον σύντροφό σας- στο τέλος, τον επιλέξατε για να μοιραστείτε καλές στιγμές, όχι πικρές.

Μην χάνετε τον ύπνο σας για τους λογαριασμούς.

Μη σταματήσετε να φιλάτε τους αγαπημένους σας.

Μην αποκτήσετε εμμονή με το να έχετε ένα πεντακάθαρο σπίτι.

Τα υλικά αγαθά πρέπει να τα κερδίζει ο καθένας- μην επικεντρώνεστε στη συσσώρευση κληρονομιών.

Μην κάνετε τόσες πολλές δίαιτες- τελικά το σώμα σας είναι δανεικό... απολαύστε το.

Κρατήστε τα σκυλιά και τις γάτες σας κοντά σας.

Μην κρατάτε πιάτα για ειδικές περιστάσεις.

Χρησιμοποιήστε τα καινούργια μαχαιροπήρουνα.

Εκμεταλλευτείτε τις ευκαιρίες που σας προσφέρει η ζωή σήμερα, γιατί αύριο πιθανότατα δεν θα τις έχετε πια.

Ζήστε το παρόν!

Μην τσιγκουνεύεστε το αγαπημένο σας άρωμα, χρησιμοποιήστε το για τον εαυτό σας.

Φορέστε τα αγαπημένα σας αθλητικά παπούτσια, βάλτε την αγαπημένη σας μουσική στο repeat.

Γιατί να μην κάνετε ένα διάλειμμα;

Γιατί δεν τηλεφωνείτε τώρα;

Γιατί όχι;

Γιατί να μην εξυπηρετήσετε τώρα;

Τηλεφωνήστε στους φίλους σας, καλέστε τους για καφέ.

Γιατί να μην συγχωρήσετε τώρα;

Πάντα περιμένουμε κάτι: τα Χριστούγεννα, την Παρασκευή, την Πρωτοχρονιά, όταν θα έχουμε χρήματα, όταν θα έρθει η αγάπη, όταν όλα θα είναι τέλεια...

Αλλά βλέπετε, η τελειότητα δεν υπάρχει.

Τα ανθρώπινα όντα δεν δημιουργήθηκαν για να εκπληρωθούν εδώ, αλλά για να μάθουν.

Εκμεταλλευτείτε λοιπόν αυτό το δοκίμιο ζωής και κάντε το τώρα.

Σεβαστείτε τον εαυτό σας, σεβαστείτε τους άλλους.

Ακολουθήστε το δικό σας μονοπάτι και αφήστε τους άλλους να ακολουθήσουν το δικό τους.

Μην επικρίνετε, μην κρίνετε, μην παρεμβαίνετε.

Αγαπήστε περισσότερο, συγχωρέστε περισσότερο, αγκαλιάστε περισσότερο, ζήστε πιο έντονα...

και αφήστε τα υπόλοιπα στα χέρια του Δημιουργού!"

 

Το έγραψε κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του.

Καλό του ταξίδι!

Καλή Ανάσταση στις ψυχές μας και Καλό Πάσχα με υγεία και ειρήνη για όλον τον κόσμο

 -Λίγα πεσμένα τσόφλια από ένα αναστάσιμο κόκκινο αυγό, που με προσήλωση και ανυπομονησία ξεφλουδίζει σε μια γωνιά του σπιτιού ένα νεαρό κορίτσι, έχουν κατρακυλήσει στην κατακόκκινη φούστα της και στο πάτωμα.

-Με το αριστούργημα του Νικηφόρου Λύτρα

«Το ωόν του Πάσχα» εύχομαι Καλή Ανάσταση στις ψυχές μας και Καλό Πάσχα με υγεία και ειρήνη για όλον τον κόσμο.

Με εκτίμηση

Νανά Τσούμα

Mερικές φορές χρειάζεται να είμαστε δεμένοι σε έναν ιστό.

 

Mερικές φορές χρειάζεται να είμαστε δεμένοι σε έναν ιστό.

-Σε μια από τις πιο διδακτικές ιστορίες στην ελληνική μυθολογία βρίσκεται στο βιβλίο της Ομήρου Οδύσσειας , όπου η κεντρική φιγούρα, ο Οδυσσέας, ο βασιλιάς της Ιθάκης, έπρεπε να πλεύσει μπροστά από ένα νησί που κατοικούνταν από μερικές συναρπαστικές γυναικείες φιγούρες γνωστές ως Σειρήνες, γυναικείες θεότητες που σχετίζονταν με το νερό, τον έρωτα και τον θάνατο, ουσιαστικά θαλάσσιοι δαίμονες που απεικονίζονταν με ανθρώπινο γυναικείο κεφάλι και σώμα αρπακτικού πουλιού.

Οι Σειρήνες ήταν διάσημες για το ότι παρέσυραν τους ναυτικούς με το τραγούδι τους ώστε να ρίξουν το καράβι τους πάνω στους βράχους του νησιού τους και να πεθάνουν.

Την πληροφορία αυτή την είχε δώσει στο Οδυσσέα η μάγισσα Κίρκη οπότε εκείνος πήρε τα μέτρα του.

Αποφασισμένος να αποφύγει τη μοίρα του, καταστρώνει ένα σχέδιο. Καθώς πλησιάζει στο νησί, ζητά από τους ναύτες του να τον δέσουν γερά στο κατάρτι και να βάλουν κερί μέλισσας στα αυτιά τους ώστε να αγνοήσουν κάθε παράκληση που θα μπορούσε να τους κάνει να τον λύσουν.

Ο Οδυσσέας ακούγοντας τις Σειρήνες χάνει τη λογική του και παρακαλεί τους ναύτες του να πλησιάσουν στο νησί τους , αλλά το σχοινί που τον δένει στον ιστό παραμένει σταθερό, οι ναύτες ακολουθούν τις αρχικές του εντολές και έτσι το πλοίο πλέει αβλαβές.

 

-Αυτά βέβαια είναι Μυθολογία

 

-Υπάρχουν όμως καταστάσεις στη ζωή μας στις οποίες βρισκόμαστε μπροστά σε έναν πειρασμό και πρέπει να παραδεχτούμε ότι κανένα καλά επεξεργασμένο λογικό επιχείρημα δεν είναι αποτελεσματικό, παρά μόνο η ωμή άρση του πειρασμού μπορεί να μας σώσει.

 

-Όταν λοιπόν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με θέλγητρα από τα οποία δεν είμαστε αρκετά δυνατοί να απομακρυνθούμε, πρέπει να δώσουμε σε άλλους εξουσιοδότηση για εμάς. Πρέπει να δεχτούμε πρόθυμα να μας συμπεριφερθούν ως παιδιά και να δεχτούμε χωρίς μνησικακία το ταπεινωτικό γεγονός ότι απλώς χάνουμε τον έλεγχο και θέλουμε βοήθεια.

 

-Οι απειλές αυτές στη λογική μας μπορεί να περιλαμβάνουν έναν πρώην που κατέστρεψε τη ζωή μας, αλλά τον οποίο λαχταρούμε να του τηλεφωνήσουμε αργά το βράδυ για να τον παρακαλέσουμε για άλλη μια ευκαιρία ή έναν συνάδελφο γραφείου που πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τον αγνοήσουμε να μας αφήσει ήσυχους ή ακόμα μια πλάκα σοκολάτας που δεν πρέπει ποτέ να ξαναρχίσουμε να τρώμε καθώς το σάκχαρο έφτασε στα ύψη.

 

-Ο καθένας μας έχει τη δική του εκδοχή των Σειρήνων, ακριβώς προσαρμοσμένη στα σφάλματα του μυαλού μας.

Όταν λοιπόν έχουμε όλα αυτά υπόψη μας, χωρίς ντροπή ή φόβο πως θα χάσουμε την αξιοπρέπειά μας,, πρέπει να συγκεντρώσουμε τους «ναυτικούς» μας, αυτούς τους ανθρώπους με τους οποίους πλοηγούμαστε στη ζωή μας και να τους παραχωρήσουμε ένα προσωρινό δικαίωμα να μας βοηθήσουν να αποφύγουμε τη μοίρα μας.

 

-Με δυο λόγια πρέπει στους φίλους μας – αυτούς τους δοκιμασμένους , τους γνήσιους, τους πιστούς - να δώσουμε τα κινητά μας, να τους δώσουμε τον υπολογιστή μας, να τους πούμε να μην μας επιτρέψουν να μπούμε στο ζαχαροπλαστείο...

 

-Υπάρχουν στιγμές που το να μας ακούσει ένας αληθινός φίλος συνεπάγεται – στην ουσία – να μην μας ακούει επειδή έχουμε χάσει την κυριαρχία των εκτελεστικών μας λειτουργιών, έχουμε χάσει τον έλεγχο!

 

-Και πρέπει να είμαστε αρκετά λογικοί για να πούμε σε όσους νοιάζονται για εμάς:

«Είμαι αρκετά δυνατός για να ξέρω πόσο αδύναμος είμαι. Προστάτεψέ με σε παρακαλώ από αυτό που πάω να κάνω. Δέσε με πολύ σφιχτά στο κατάρτι…»

 

Καλή σας ανάγνωση

Με εκτίμηση

Νανά Τσούμα

Δημοσιεύτηκε στο PsychCenter Inc.