Το Μαίναλο είναι ένα βουνό στην καρδιά της Πελοπονήσσου.
Εχει μια δωρική και ήρεμη ομορφιά ,απότομες πλαγιές γεμάτες έλατα και νερά, χωριά λιτά , με σπίτια τετράγωνα, ομοιόμορφα φτιαγμένα από πέτρα και κεραμίδι που δένουν απόλυτα με το τοπίο.
Ιδια χαρακτηριστικά με αυτά των σπιτιών και των χωριών ,έχουν οι άνθρωποι του
Μαίναλου. Δωρικοί, ήρεμοι ,λιγόλογοι,σκληροτράχηλοι,ευγενικοί, φιλόξενοι αξιοπρεπείς.
Μέρη φτωχά, άνθρωποι φτωχοί που έβαλαν προσωπικό στοίχημα να ξεφύγουν από τη φτώχια.
Και το κέρδισαν.
Και ύστερα γύρισαν πίσω για να φτιάξουν και το χωριό τους, όπως έφτιαξαν τη ζωή τους. Να γίνουν όλα όπως πρέπει. Και έγιναν.
Δημητσάνα,Στεμνίτσα,Βαλτεσινίκο,Λιμποβίτσι,Βλαχέρνα,Βυτίνα,Λεβίδι.......
Μα πιο πολύ από όλα με ξάφνιασε η αξιοπρέπεια.
Των ανθρώπων και του ίδιου του βουνού
Νανά
Δευτέρα, Μαρτίου 06, 2006
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου