Τη Ρωξάνη μου δε χρειάζεται να σας τη συστήσω…..σας έχω μιλήσει ,σας έχω βάλει φωτογραφίες της…γνωστή φατσούλα.
Είναι κυνηγόσκυλο, επανιελ μπρετον, με…… αριστοκρατικές βρετανικές καταβολές γεμάτο ενέργεια, ανήσυχο, νευρικό!!!
Ας πούμε ..λέω τώρα εγώ…..απόγονος των κυνηγόσκυλων του Λόρδου του Εσσεξ τα οποία τον συνόδευαν στο κυνήγι αλεπούς στις χορτολιβαδικές βρετανικές εκτάσεις!
Θα μου πείτε :
«Και τί γυρεύει ένα τέτοιο σκυλί στα Βριλήσσια;;;;;»
«Ξέρω κι εγώ;;;;;» θα σας απαντήσω
Ξεκινήσαμε να την πηγαίνουμε βόλτα τρεις φορές την ημέρα..Αλλά πρώτον ήταν καλοκαίρι και δευτερον ,ως άσχετοι με σκυλιά, νομίζαμε ότι η υπόθεση είναι απλή.
Ε, …να, της βάζεις το λουρί ,την παίρνεις και την πας …Αυτό είναι όλο…
Αμ έλα που δεν είναι……….
Διότι με το που βλέπει να πιάνεις το λουρί στο χέρι αρχίζει να τρελαίνεται…χοροπηδάει μέχρι το ταβάνι ,σου ορμάει και σε σπρώχνει, γαυγίζει, σε δαγκώνει ,στρίβει, πέφτει κάτω, τρέχει στην πόρτα, τρέχει σε όλο το σπίτι γύρω γύρω…..χαμός!!Δε μπορείς ούτε να την πιάσεις, ούτε το λουρί να της βάλεις, την κυνηγάς, σε κυνηγάει, μάχη ολόκληρη για να μπει το λουρί…
Τέλος πάντων άμα την πιάσει ο ένας, ο άλλος μπορεί να της το βάλει..με κόπο βέβαια ..αλλά τέλος πάντων μπαίνει.
Και βγαίνεις από το σπίτι .Είναι απίστευτη η δύναμη με την οποία τραβάει το λουρί…αφού πνίγεται από το περιλαίμιο και την πιάνει βήχας!!!!!!!
Κατεβάζει το κεφάλι της, το μουσούδι της στο έδαφος και αρχίζει το τρέξιμο μυρίζοντας δεξιά-αριστερά –μπρος –πίσω-στα πλάγια…με μια απίστευτη ταχύτητα.
Σε τραβάει με τέτοια δύναμη που νομίζεις πως θα σου ξεκολλήσει το χέρι από τη μασχάλη, σε κολλάει πάνω σε δέντρα, σε αυτοκίνητα, σε μάντρες,σε ρίχνει σε λακκούβες, σκοντάφτεις, πέφτεις,βρίζεις…τίποτα ….αυτή απτόητη…άνεμος- βολίδα!!!!!
Τρέχει πίσω από μηχανάκια, αυτοκίνητα, ορμάει σε άλλα σκυλιά, κυνηγάει τα πουλιά, τις γάτες……..
Ασε που δεν αφήνει τσίσα για τσίσα και κακά για κακά που να μη μυρίσει!
Στη Μεγάλη Βρετανία …..αριστοκράτισσα , στην Ελλάδα….γύφτισσα!!!!
Τι να σας πω τρελοκομείο σκέτο και οι βόλτες περιπέτεια …
Ετσι τις περιορίσαμε σε άπαξ ημερησίως βάζοντας κλήρο για το ποιος θα είναι ο τυχερός!!!!
Στην περιοχή μου σχεδόν κάθε σπίτι έχει σκυλιά. Απέναντί μου έχω μια κυρία που όταν βγάζει έξω το δικό της του μιλάει συνέχεια και του δίνει οδηγίες.
«Μη εδώ, μη εκεί, κατέβα από το πεζοδρόμιο, ανέβα, μην τρέχεις, πήγαινε σιγά..»
Πριν πάρω τη Ρωξάνη την κοίταζα τη γειτόνισσα και έλεγα ότι το κακόμοιρο το σκυλί της θα το στείλει στο ψυχιατρείο από το πες πες…
Ε λοιπόν έγινα χειρότερη….Το τι της λέω στο δρόμο δεν περιγράφεται….Οτι θα τη δείρω, ότι θα της σπάσω το κεφάλι!!!
Της τραβάω το λουρί, μου το τραβάει!!!
Της φωνάζω δυνατά να μην τρέχει!!!!
Τη μαλώνω….
Την απειλώ πως θα τη δώσω σε κυνηγό να ησυχάσω..
Καυγάς τρικούβερτος!!!!!!!
Είδατε που δεν πρέπει κανείς να κοροιδεύει γιατι τα λούζεται;;;
Προχτές είχαμε σταματήσει σε ένα οικόπεδο και μύριζε εδώ κι εκει.Περνάει λοιπον ένας κύριος και με ακούει να τη μαλώνω και μου λέει:
«Εχω κι εγώ ένα κυνηγόσκυλο , η δικιά σας είναι εξαιρετική ράτσα…είναι ανήσυχα σκυλιά, θέλουν υπομονή και πειθαρχία αφου δεν τα πάτε για κυνήγι..άμα όμως θέλετε να τη δώσετε ,ευχαρίστως να την πάρω»
Κι εγώ έπιασα τον εαυτό μου να λέει:
«Μα τι λέτε κύριε;;;;Εγώ το αγαπάω το σκυλάκι μου και δεν το δίνω με τίποτα!!!!»
Μόλις έφυγε ο κύριος γυρίζω και της λέω:
«Ακουσες τι είπα;;;;; είδες εγώ τι καλή είμαι και πόσο σ`αγαπάω;;; Εσύ θα είσαι καλό παιδί;;;Θα πηγαίνεις σιγά μη μου ξεκολλήσεις το χέρι;;;;»
Σα να της είπα «τρέχα!»
Βολίδα ξεκίνησε η άτιμη πάλι…Βολίδα!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου