Μια και φτάσαμε στο τέλος του καλοκαιριού και καθώς είναι αδύνατον των αδυνάτων να το κρατήσουμε το ζόρι όχι μέσα στην καρδιά μας-που λένε- αλλά ούτε έξω μας, -στο αυτί-να κρέμεται σα σκουλαρίκι, σκέφτηκα να κρατήσουμε την ουσία του:
"Καλοκαιρινά ραντεβού πάνω στο σώμα σου
καλοκαιρινά σ’ αγαπώ στην αμμουδιά
όλο το νησί ένα βότσαλο στα πόδια σου
ολόκληρη η γη η δική σου αγκαλιά"
που τραγουδούσαν οι Δυτικές Συνοικίες το 2002 .
Μια, όχι τόσο παλιά, εκπομπή του 2019 στο www.spirtowebradio για να του κουνήσουμε -του καλοκαιριού- το μαντήλι.
Εννοείται πως βιβλία και κληρώσεις , που ακούγονται, δεν ισχύουν· έτσι;
