"Συγγνώμη" η πιο δύσκολη λέξη
Το 18ο αιώνα ο Αγγλος ποιητής Alexander Pope έλεγε ότι
«Το να κάνεις λάθος είναι ανθρώπινο, το να συγχωρείς θεϊκό».
Τρεις αιώνες μετά, ο Elton John τραγουδάει
«Η συγγνώμη είναι η πιο δύσκολη λέξη»
("sorry" seems to be the hardest word)...
Αναρωτιόμαστε λοιπόν γιατί είναι τόσο δύσκολο να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας, να αναλάβουμε την ευθύνη γιαυτό που κάναμε σε βάρος άλλου, να μπούμε στη θέση του, να δείξουμε υπευθυνότητα και επιτέλους να ξεστομίσουμε "συγγνώμη";
------------------------------------------------------------
-Η συγγνώμη ωφελεί και αυτόν που αδικήθηκε αλλά και αυτόν που αδίκησε.
Οι τύψεις και η ντροπή που μπορεί να νιώθουμε να μας εξουθενώνουν όταν έχουμε αδικήσει ή πληγώσει πληγώσει ένα άλλο άτομο μπορεί να μας κατατρώγουν μέχρι να αρρωστήσουμε συναισθηματικά και σωματικά.
Με το να ζητάμε συγγνώμη όμως και να αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τις πράξεις μας, βοηθάμε να απαλλαγούμε από την αυτο-κατηγορία και την ενοχή που κλονίζουν την αυτο-εκτίμησή μας.
-Η συγγνώμη έχει τη δύναμη να ταπεινώνει και τους πιο αλαζόνες.
Όταν βρούμε το θάρρος να παραδεχτούμε ότι κάναμε λάθος, ξεπεράσουμε τον εγωισμό μας και ζητήσουμε συγγνώμη, αναπτύσσουμε μια βαθιά αίσθηση αυτοσεβασμού. Η συγγνώμη μας βοηθά να παραμένουμε συναισθηματικά συνδεδεμένοι με τους φίλους και τους αγαπημένους μας.
Γνωρίζοντας ότι αδικήσαμε κάποιο άτομο μπορεί να μας κάνει να απομακρυνθούμε από αυτό, αλλά μόλις ζητήσουμε συγγνώμη θα νιώσουμε πιο ελεύθεροι, πιο τρωτοί ευάλωτοι και πιο κοντά του.
-Υπάρχει όμως και ένα σπουδαίο άλλο όφελος :
Εφόσον η συγγνώμη συνήθως μας κάνει να νιώθουμε ταπεινωμένοι, μπορεί επίσης να λειτουργήσει αποτρεπτικά, υπενθυμίζοντάς μας να μην το ξανακάνουμε!
-Οι περισσότεροι άνθρωποι για να συγχωρήσουν αυτόν που τους αδίκησε πρέπει να έρθουν στη θέση του άλλου και να νιώσουν ανθρωπιά γιαυτόν . Όταν κάποιος ζητά συγγνώμη, είναι πολύ πιο εύκολο να τον συμπονέσεις και όταν οι αυτοί που μας πλήγωσαν ζητούν συγγνώμη, είναι πιο εύκολο να τους συγχωρήσουμε.
Αυτό συμβαίνει επειδή, όταν κάποιος ομολογεί και ότι μας αδίκησε και ζητά να τον συγχωρέσουμε, τότε σχηματίζεται μέσα μας μια νέα εικόνα για αυτό τον άνθρωπο.
Αντί να τον βλέπουμε μέσα από το θυμό και την πικρία, η ταπεινοφροσύνη και η συγγνώμη του μας κάνουν να τον δούμε ως ένα ευάλωτο άνθρωπο που έκανε λάθος και αυτό μας συγκινεί.
-Ο Michael E. McCullough, Ph.D., ο Steven J. Sandage, M.S., και ο Everett L. Worthington Jr., Ph.D., εξέτασαν εάν η επίδραση της συγγνώμης στην ικανότητά μας να συγχωρούμε οφείλεται στην αυξημένη ενσυναίσθησή μας προς έναν ένοχο που απολογείται, δηλαδή ότι ερχόμαστε στη θέση του.
-Ανακάλυψαν ότι μεγάλο μέρος του γιατί οι άνθρωποι το βρίσκουν εύκολο να συγχωρήσουν ένα απολογούμενο αδίκημα είναι ότι η συγγνώμη και η εξομολόγηση αυξάνουν την ενσυναίσθηση, γεγονός που ενισχύει την ικανότητα συγχώρεσης.
-Υπάρχουν βέβαια και δύο σημαντικές υποκείμενες πτυχές μιας συγγνώμης – η πρόθεση και η στάση.
Εάν η συγγνώμη μας δεν είναι ειλικρινής, δεν θα έχει νόημα για το άλλο άτομο. Για να νιώσει αυτή την ειλικρίνεια το άτομο που έχουμε αδικήσει, θα πρέπει η επιθυμία να ζητήσουμε συγγνώμη πρέπει να πηγάζει από μέσα μας. Δεν πρέπει ποτέ να επιχειρήσουμε να απολογηθούμε επειδή κάποιος άλλος μας λέει ότι είναι το σωστό να κάνουμε ή επειδή μαθαίνουμε πως το άλλο άτομο περιμένει τη συγγνώμη μας ή επειδή θέλουμε να τον εκμεταλλευθούμε και να πάρουμε κάτι από αυτόν.
-Οι συγγνώμες που χρησιμοποιούνται ως χειρισμοί ή απλές κοινωνικές χειρονομίες είναι κενές, ανούσιες και χωρίς αποτέλεσμα.
-Η συγγνώμη, όταν είναι ειλικρινής και όχι σκόπιμη, είναι ένα ισχυρό εργαλείο που μπορεί να αλλάξει ακόμη και τη ζωή των δύο · αυτού που αδικήθηκε ή πληγώθηκε αλλά και αυτού που αδίκησε ή πλήγωσε.
Καλή σας ανάγνωση!
Απόδοση από το εξαίρετο Psychology Today
