Σκηνικό: Βάπτιση κορασίδος εις την Αγ. Βαρβάρα Ψυχικού.
-ο ιερέας: «το όνομα αυτής;»
-ο νονός: «Αθηνά»
-ο ιερέας: «Αποκλείεται δεν είναι χριστιανικό όνομα, βρείτε άλλο»
-ο νονός: «Μα πώς είναι δυνατόν;»
-η γιαγιά: «Εμένα στα Σφακιά πώς με βάφτισε Αθηνά ο παπα-Βασίλης;»
-η μητέρα κλαψ κλαψ «Το παιδί μου αβάφτιστο θα μείνει;»
-η έγκυος αδελφή με το γαμπρό: «Θα σας καταγγείλουμε στην Αρχιεπισκοπή για άρνηση μυστηρίου»
-ο πατέρας: «Πού έχει άλλη εκκλησία εδώ κοντά να πάω να βαφτίσω το παιδί μου;»
-Το αδιέξοδο επιλύεται από τον θείο:
«Tης Αγ. Βαρβάρας γεννήθηκε, Αγ. Βαρβάρα και η εκκλησία, άντε, πείτε την και Βαρβάρα να τελειώνουμε»
-ο άλλος θείος: «Και πώς θα τη φωνάζουμε Αθηνά ή Βαρβάρα;»
-Η τελική λύση δίδεται από τη θεία που πετάγεται ως συνήθως: «Οπως την Καίτη τη φωνάζουμε Μπουμπού και τη Σπυριδούλα Μπιμπί, αυτή θα τη λέμε Νανά»
Το αβάπτιστο–με το καπέλο ταψί στο κεφάλι- που ήταν και ασχημούλικο, είχει χάσει το μπούσουλα! Δεν ήξερε να κλάψει ή να γελάσει...
