Ζευγάρια

Τ"ο αλογάκι της Παναγίας" του Αργύρη Χιόνη

".................Οι περισσότερες γυναίκες που γνωρίζω καταβροχθίζουν, μετά την τεκνοποίηση, τους άντρες τους. Μπορεί να μην τρώνε κυριολεκτικά τις σάρκες τους, αλλά κάνουν κάτι ακόμη πιο ωμό- αφανίζουν τις ψυχές τους. Μετά την τεκνοποίηση, ο άντρας παύει να είναι το κέντρο προσοχής της γυναίκας, παύει να είναι ερωτικός σύντροφος και γίνεται αυτός που ξεβουλώνει νεροχύτες, βιδώνει βίδες, καρφώνει καρφιά και εξασφαλίζει στην οικογένεια τα προς το ζην. Από συγκεκριμένο πρόσωπο, από αντικείμενο αγάπης και πόθου, μεταβάλλεται σ' ένα σκέτο Αυτός. Πού είναι Αυτός; Δεν ήρθε ακόμη Αυτός; Τι κάνει πάλι Αυτός;... Οσο για τους γόνους του ανθρώπου, ούτε αυτοί διαφέρουν από τις νύμφες της Μάντιδος. Ο αλληλοσπαραγμός τους, για την εξασφάλιση των πρωτείων, είναι καθημερινό, συνηθισμένο φαινόμενο. Η κοινωνία μας είναι γεμάτη Κάιν και Αβελ.

Τελικά, τα μόνα πραγματικά αγαπημένα, τα μόνα βαθιά, ώς τα γεράματα, ώς το τέλος, ερωτευμένα ζευγάρια που έχω γνωρίσει ήταν άκληρα."

Άς με συγχωρήσει ο πολύ καλός συγγραφέας αλλά έχω γνωρίσει ζευγάρια με παιδια, εγγόνια και δισέγγονα που είναι ερωτευμένοι μέχρι το τέλος της ζωής τους τόσο δυνατά που μόλις πεθάνει ο ένας , ο άλλος τον ακολουθεί πολύ σύντομα....