Τελικά το ανώνυμο blogging έβγαλε απο μεσα μας το ρουφιάνο εαυτο μας.....

.........το λασπολόγο....το ζηλόφθονο....τον κομπλεξικό....το βρωμιάρη...τον άνανδρο που κρύβαμε καλά μέσα μας.
Τί κρίμα τέτοια κατάληξη της πιο ελεύθερης κι ανέντακτης μορφής επικοινωνίας και ενημέρωσης.


Και με αφορμή το σχόλιο του Γιάννη Πέτσα
"....αλλά αμα τόχει μέσα του ο άνθρωπος...."
Μέσα στον άνθρωπο υπάρχει και το καλό και το κακό ...και το θετικό και το αρνητικό.
Τό πότε θα βγει έξω ,το πότε θα εκδηλωθεί η αρρώστια,εξαρτάται από πολλούς παράγοντες... από τις συνθήκες, από τις περιστάσεις, από τις αφορμές.
Η ανωνυμία του blogging είναι μία.

Και στο σχόλιο του Ζειδωρον
"..Και οι καλοί bloggάρουν και οι κακοί και οι άσχημοι!Και φυσικά είναι επιλογή του καθενός σε ποια blogs θα μπει να διαβάσει η να σχολιάσει...."
θελω να πω ότι απο τη στιγμή που θα μπεις σε έναν τέτοιο ρουφιανο-blog θες δε θες θα διαβάσεις ...ασχετα αν τελικά σχολιάσεις ή όχι.

Και στην Ολα θα πανε καλά που λέει
"....πως γενικά το blogging αποκαλύπτει τόσα πολλά πράγματα για τον γράφοντα που,τελικά,ακόμα και ο ανώνυμος - πόσω μάλλον ο "επώνυμος" - καταχωρείται κάπου,παίρνει τη θέση που του αρμόζει....."
ναι αλλά η ζημια έγινε!!!!!!

Και στη Γλαρένια που λέει
"........Αν το 'χει ο άλλος οπουδήποτε θα βγάλει τον κακότου εαυτό......"
ναι αλλά εδω η ανώνυμη ρουφιανιά ειναι πολύ πιο εύκολη!!!!

Και στον mogodoi που λέει
"....το φανταζεσαι να μην τα εβγαζαν εξω οι "προβληματικοι";θα εσκαγαν και θα μας επαιρναν τα θραυσματα!...."
μα ήδη μας έχουν πάρει τα θραύσματα!!!!!