Μια ασυνήθιστη ανάρτηση

 Μια ασυνήθιστη ανάρτηση

-Συμβαίνει...όλοι μας, ως παιδιά , είχαμε ιδιαίτερη αγάπη και κτητικότητα για τα παιχνίδια μας.

-Κάποιοι όμως είχαμε- και έχουμε ακόμα- μια ιδιαίτερη και βαθιά προσκόλληση με τα λούτρινα ζωάκια, κυρίως τα αρκουδάκια μας, άλλα κρυμμένα στο πατάρι, άλλα στο πάνω πάνω ράφι της βιβλιοθήκης, άλλα στο μαξιλάρι μας.

-Προσπαθούμε να καταλάβουμε το "γιατί";

-Γιατί τόση αγάπη;

-Γιατί αυτό το αρκουδάκι και όχι ένα άλλο;

-Κάποιοι ψυχολόγοι μιλούν για συναισθηματική σύνδεση και νοσταλγία της παιδικής περιόδου της ζωής μας, ίσως για ένα μέρος της προσωπικής μας ιστορίας , πιθανόν για μια παρηγοριά σε δύσκολες στιγμές ή ακόμα για το παιδί που βρίσκεται ζωντανό μέσα μας.

-Κάποιοι άλλοι ότι το αρκουδάκι συνδέεται με την έλλειψη μητρικής ή πατρικής στοργής καθώς και με την μοναξιά και τη συναισθηματική έλλειψη που νιώθουμε σαν παιδιά όταν αποχωριζόμαστε από τη μητέρα μας.

-Κάποιοι τέλος βρίσκουν πως το αρκουδάκι αυτό μας προσφέρει μια αγάπη «άνευ όρων», αγάπη ασφαλή, χωρίς απαιτήσεις, και χωρίς απόρριψη όπως ίσως δε μας πρόσφερε κάποιος γονιός.

-Ξέρετε, τα παιδιά που μεγαλώνουν σε εντελώς καλά συνδεδεμένες και οργανωμένες οικογένειες σπάνια προσκολλώνται βαθιά στα αρκουδάκια τους- οι άνθρωποι, τους είναι αρκετοί.

-Αντίστοιχα, όσο πιο στερημένο αγάπης είναι το περιβάλλον, τόσο πιο φανατική μπορεί να είναι η αφοσίωση και η προσκόλληση στο αρκουδάκι τους.

-Είναι να θαυμάζει κανείς την ευρηματικότητα του παιδικού μυαλού.

-Ένα παιδί θα επενδύσει όλη την αγάπη που του αρνούνται οι ενήλικες σε ένα απαλό πλάσμα.

-Θα μετρήσει σωστά το συγκεκριμένο έλλειμμα στοργής, στη συνέχεια θα την προβάλει σε ένα άψυχο αντικείμενο - και από εκεί -θα την ακτινοβολήσει πίσω στον εαυτό του.

-Αρκεί να σκεφτούμε τις θρησκείες : πώς οι άνθρωποι επινοούν θεούς για να απαλύνουν τις απουσίες της γήινης ζωής τους.

-Τα αρκουδάκια μας τελικά ήταν θεότητες-φυλακτά.

-Φαντάζομαι να συμφωνείτε.

Καλή σας ανάγνωση

Με εκτίμηση

Νανά Τσούμα

Δημοσιεύτηκε στο PsychCenter Inc.