Το κλειδί για να σταματήσει ο εκφοβισμός- το bullying.

 Το κλειδί για να σταματήσει ο εκφοβισμός- το bullying.

Ένα άρθρο του 2013 από τους Padgett και Notar στο Journal of Educational Research-ένα ακαδημαϊκό περιοδικό που καλύπτει την έρευνα στην εκπαίδευση, ιδρύθηκε το 1920 και εκδίδεται από τις εκδόσεις Taylor & Francis- με τίτλο "Οι παρευρισκόμενοι είναι το κλειδί για να σταματήσουν τον εκφοβισμό", περιγράφει διάφορες στρατηγικές για την ενθάρρυνση των παιδιών να παρέμβουν.

Μεταξύ αυτών είναι:

 

α) Βίντεο που δημιουργούν ενσυναίσθηση για τα θύματα εκφοβισμού και μοντελοποιούν κατάλληλες παρεμβάσεις από συνομηλίκους. Για παράδειγμα ένα αποτελεσματικό βίντεο μπορεί να αφηγηθεί την ιστορία ενός μαθητή που δέχεται εκφοβισμό, ο οποίος φοβάται να πάει στο σχολείο, αλλά, παρά τους πόνους στο στομάχι, τους εφιάλτες και την αϋπνία, βρίσκει με κάποιο τρόπο το κουράγιο να πηγαίνει στο σχολείο κάθε μέρα. Ένα άλλο παιδί στην ιστορία, που θαυμάζει το θάρρος του θύματος, αποφασίζει μια μέρα να μπει ανάμεσα στον νταή και το παιδί που εκφοβίζεται και να πει σταθερά:

«Σταμάτα αυτό!».

 

β) Προσομοιώσεις, όπου οι μαθητές υποδύονται τους ρόλους των νταήδων, των θυμάτων και των παρευρισκομένων, ώστε να μπορούν να βιώσουν από πρώτο χέρι πώς είναι κάθε ρόλος. Τα παιδιά μπορούν να δείξουν αποτελεσματικές παρεμβάσεις από παρευρισκόμενους, όπως να συγκεντρωθούν ως ομάδα - αισθάνονται ασφαλείς όταν είναι πολλοί μαζί- για να επιμείνουν στους νταήδες να σταματήσουν την κακοποίηση.

 

γ)Συνεπής και προβλέψιμη συμπεριφορά από τους εκπαιδευτικούς. Ειδικότερα, οι δάσκαλοι και άλλοι ενήλικες πρέπει να ενεργούν σύμφωνα με αναφορές παιδιών για εκφοβισμό και να μην αγνοούν ή τιμωρούν όσους παραπονούνται για εκφοβισμό ή αναφέρουν τον εκφοβισμό άλλων.

 

δ) Δείχνοντας στα παιδιά, μέσω προσομοιώσεων ή βίντεο αφήγησης, ότι η παρέμβαση μπορεί να αυξήσει τον σεβασμό που λαμβάνουν από τους άλλους. Για παράδειγμα, ένα βίντεο σχετικά με τον εκφοβισμό θα μπορούσε να δείξει τους παρευρισκόμενους να δίνουν το χέρι και να λένε "Μπράβο ρε μεγάλε" όχι στον νταή, αλλά στο γενναίο παιδί που μπαίνει ανάμεσα στον νταή και το θύμα του.

 

*Αυτό το τελευταίο μέτρο θα μπορούσε να είναι το πιο αποτελεσματικό, επειδή βρίσκεται ακριβώς στο επίκεντρο του προβλήματος γιατί οι περισσότεροι νταήδες εκφοβίζουν και γιατί οι παρευρισκόμενοι δεν κάνουν τίποτα γι 'αυτό.

**Και βέβαια δεν αφορά μόνο τον εκφοβισμό των ανηλίκων από ανήλικους αλλά και των ενηλίκων από ενήλικες! Κατανοητό;

Καλή σας ανάγνωση

Με εκτίμηση

Νανά Τσούμα

Δημοσιεύθηκε στο PsychCenter